Ömrümün 4-5 yılı çürüdü bu küsme ve her konuda sadece benim suçlu ilan edilmemden...Yıprandım, sürekli üzülmekten mahvoldum, öldüm öldüm dirildim...Tartışma esnasında karşılıklı söylenen sözlerden sadece benimkileri cımbızla çekip sen bunu nasıl dersin deyip günlerce hatta haftalarca küsmeler...Barışma çabalarıma azarla karşılık verilmesi...Ben sabırsızmışım, izin vermiyormuşum toparlanmasına...Ya sürekli sürekli küsmesinden bezdim usandım yıprandım defalarca ama bana hala sabırsızsın...Küsünce de odun gibi eşşek gibi kaskatı ne tatlı dil işe yarar, ne bir jest sadece kendi bildiğini okur...Ömrüm törpülendi cazır cazır...Kaç defa dilimde tüy bitti..Hayat kısa zamana hiç mi acımıyorsun, hayat küsecek kadar sonsuz mu, bugün ölsem üzülmeyecek misin küstüm öyle gitti diye, gel bayramı böyle geçirmeyelim dillerimde tüyler bitti...Ama ne oldu ben nato kafa nato mermermişim bi de bunu duydum...Şu anda beynimde en ağır küfürler var siz anlayın...
Sürekli üzünt0 hiç mi özlemez hiç.mi kalbi yumuşamaz diye...Hep içim hüzünlü sürekli üzgün gezdim herkes gülerken herkes eşiyle srvgilisiyle güler eğlenirken o hep küstü benim içim hep kan ağladı...Allahımdan bulsun belasını...
En son bugün dünden beri yine konuşmadığı ve yaklaşma çabalarımı karşılıksız bırakıp whats app ta online oldum diye yine bana laf soktugu için sinir krizi geçirip ayrıldım...Ben sinir krizi geçirirken ne bubya adam gibi konusacaksan konuş dedi bir de...Eğer yüzyüze olsak ben şu an katildim....Hala da içim soğumadı lanet olsun tanıdıgım güne