Merhaba kizlar. Evleneli yaklasik 2.5 sene oldu. Severek evlenmistik hatta babam istemedi kac kere gelip gittiler babam vermek zorunda kaldi.
Evlendigimiz gunden beri en ufak tartismada bagiriyor ve çık git babanin evine gibi laflar ediyordu beni tahrik ediyordu devamli huzursuz negatif memnuniyetsiz, o ne diyorsa onu kabul etmek zorundaymisim gibi davranislar artik canima tak etti. Bugun gene gereksiz bi mevzudan bana bagirmaya basladi bende sanirim cinnet getirdim ve bende ona avazim ciktigi kadar bagirmaya basladim. Ben sana Allahin emanetiyim sen bana bagiramazsin bana kimse bagirmaz diye ciglik atmaya basladim sanirim yillarin icine atmasi o sirada benden cikti. Çık git seni istemiyorum gibi bi laf soyledi ve bende ben neden gidiyormusum bosanmak isteyen sensin s.... git dedim. Asla agzindan argo bi laf bile cikmayan ben sanirim artik ipleri koparmaya o an karar verdim. Gitti babami aradi bizim evimize bi gelin evlilikle ilgili sorunlarimiz var diye.ben de gittim annesini aradim artik tahammul edemiyorum oglunuza diye. Her neyse babam geldi. Hersey her sorun ortaliga döküldu bugune kadar aileme asla bisey aksettirmemistim. Kufur ettigim icin her ne kdar babam şok olsa da bisey diyemedi. Sonra (17 aylik oglum var) oglunu al hadi sende bi kac esya al biraz uzak durun birbirinizden diyerek beni baba evine getirdi babam. Olay daha sabah yasandi hala etkisindeyim ama eve gelince dusundum ki 3 ayri diplomam var bi sekilde is bulup cocuguma bakarim kimseye kendimi ezirmemek istiyorum artik. Bu adamla tanismadan once kendine guvenen ozguveni tavan her ortamda kendini ifade eden biriylen beni pasif biri haline getirdi. Sali gunu de safra ameliyatim var ve onceden konsuurken o refakatcim olacakti annemde ogluma bakacakti. Simdi napcam bilmiyorum napmaliyim bilmiyorum, evet kafam cok karisik ve evet bi bebegim var onun icin en dogrusunu yapmak istiyorum... bin tane seyi bi anda anlatmaya calistim umarim sizi sıkmadım... bana nolur biraz yol gosterin...
Evlendigimiz gunden beri en ufak tartismada bagiriyor ve çık git babanin evine gibi laflar ediyordu beni tahrik ediyordu devamli huzursuz negatif memnuniyetsiz, o ne diyorsa onu kabul etmek zorundaymisim gibi davranislar artik canima tak etti. Bugun gene gereksiz bi mevzudan bana bagirmaya basladi bende sanirim cinnet getirdim ve bende ona avazim ciktigi kadar bagirmaya basladim. Ben sana Allahin emanetiyim sen bana bagiramazsin bana kimse bagirmaz diye ciglik atmaya basladim sanirim yillarin icine atmasi o sirada benden cikti. Çık git seni istemiyorum gibi bi laf soyledi ve bende ben neden gidiyormusum bosanmak isteyen sensin s.... git dedim. Asla agzindan argo bi laf bile cikmayan ben sanirim artik ipleri koparmaya o an karar verdim. Gitti babami aradi bizim evimize bi gelin evlilikle ilgili sorunlarimiz var diye.ben de gittim annesini aradim artik tahammul edemiyorum oglunuza diye. Her neyse babam geldi. Hersey her sorun ortaliga döküldu bugune kadar aileme asla bisey aksettirmemistim. Kufur ettigim icin her ne kdar babam şok olsa da bisey diyemedi. Sonra (17 aylik oglum var) oglunu al hadi sende bi kac esya al biraz uzak durun birbirinizden diyerek beni baba evine getirdi babam. Olay daha sabah yasandi hala etkisindeyim ama eve gelince dusundum ki 3 ayri diplomam var bi sekilde is bulup cocuguma bakarim kimseye kendimi ezirmemek istiyorum artik. Bu adamla tanismadan once kendine guvenen ozguveni tavan her ortamda kendini ifade eden biriylen beni pasif biri haline getirdi. Sali gunu de safra ameliyatim var ve onceden konsuurken o refakatcim olacakti annemde ogluma bakacakti. Simdi napcam bilmiyorum napmaliyim bilmiyorum, evet kafam cok karisik ve evet bi bebegim var onun icin en dogrusunu yapmak istiyorum... bin tane seyi bi anda anlatmaya calistim umarim sizi sıkmadım... bana nolur biraz yol gosterin...