kasım başında evlendik. 2.evliliğim de 3 ay dayanabildi. ilki de 2 ay sürmüştü. Sanırım bende sorun var. Ya da çok talihliyim nerde sürdürülemeyecek ilişki var ilgimi çekiyo. Belki de psikolojim agrımıştır doğru tercihler yapamıyorumdur. Arka fonda kendim ettim kendim buldum melodisi yükselirken kendimi ilişkimi hislerimi her şeyi sorguluyorum. Evlilik bana göre olmasa gerek,yapamıyorum. İlki kültür çatışmasıydı hanzo ve edepsiz olmasındandı hadi tamam. İkincide de evlilik sorumlulugunu taşımak istemeyen birini aldım hayatıma.Ama hep inandım düzelir diye yok her şeyi yapardı bu ilişki için. şu an şartlar olgunlaşmamıştı sadece. Zamanı geldiginde ona güvenim boşa çıkmayacaktı,herkesi şaşırtacaktım.Hepsinin agzını kapatacaktım. Keşke kendi zihnimi ve kalbimi kapatsaymışım o kadar kişinin agzını kapatacagıma. Hep inandım.İnanmak kötü dostlar inanmayın. Karşımızdakini sevmek istedigimiz kılığa sokmaya çalışıyoruz. Ama ağaç her zaman ağaç,odun da her zaman odun olacak. İnanan yanımın bikaç kere yara almış olması beni çok bezdirdi. Sevmek yeterli değil hiç bi zaman. İlk zamanlar o duygular çok agır basıyo ve karar veriyoruz ya, sonra gerçekler gün yüzüne çıktığında suçlu arıyosak sadece biziz. Biz istedik böyle olmasını. Duygularınla hareket edersen mantıgın sana el sallar ve aşk tutku azalıp sevgiye dönüşecegi yerde mantıksız bir beraberliğe dönüşür ve son olarak şunu diyorum EĞER ALTINSANIZ KENDİNİZİ SAKIN GÜMÜŞ SANMAYIN.Burnu büyüklük her zaman bi çok şeyden sizi korur,öyle olun. Sen ne kadar değer verirsen kendine onlar da öyle verecek. Sevginiz gözünüzü kör etmesin. bizler çok duygusal varlıklarız ve maalesef doğamızı bize karşı çok iyi kullanıyorlar. çok zayıfız bu konuda. İyi forumlar