İnanmıyorum bana da der eşim oyle.ne olur bir kere de altta kalsan der. Ben senin kocanım düşmanın değilim der.ama siz umut oldunuz bana . Bende yapabilir miyim gerçekten. Değişebilir miyim bu konudaİnsan herzaman kendini geliştirebilen bir varlık.Siz de yapabilirsiniz.Benim eşimle aramızdada hep aynı sorun oluyordu.Şimdi ikimizde öğrendik birimiz sinirliyken diğeri alttan alıyor.(Hatta eşimin en çok kullandığı cümleydi bu"bir kerede tamam sen haklısın de ve sus") Bence sizde yapabilirsiniz zamanla.
Belki de hala alışma evresindeyiz doğru . Adim attırmiyor ki. Kendini kapadı tamamen.Hımmm her ilişkinin dinamiği farklıdır elbette, birbirinizi kaybetmezsiniz umarım. Alısma sürecinizi daha tamamlanmadı belki.Zaman istiyor karsı tarafa göre davranmak...Cok kasmayın, kendinizi hatalı görüyorsanız adım atarsınız olmaz mı ?
Zaman herseyin ilacı derler ama bende sizin gibiyim hemen çözülsün isterim ama maalesef olmuyor.Belki de hala alışma evresindeyiz doğru . Adim attırmiyor ki. Kendini kapadı tamamen.
Zaman herseyin ilacı derler ama bende sizin gibiyim hemen çözülsün isterim ama maalesef olmuyor.Belki de hala alışma evresindeyiz doğru . Adim attırmiyor ki. Kendini kapadı tamamen.
Bence eşinde senden ayrılmak falan istemiyor aslında.Biraz tabiri caizsse burnunu sürtmek istemiş.Sen şimdi git, eğer ayakta ise otur yanına,yattıysa da sende git uzan yanına ve elini tut özür dile.Bence biraz nazlansa da barışırsınız.İnanmıyorum bana da der eşim oyle.ne olur bir kere de altta kalsan der. Ben senin kocanım düşmanın değilim der.ama siz umut oldunuz bana . Bende yapabilir miyim gerçekten. Değişebilir miyim bu konuda
Değişmek istiyorsanız değişebilirsiniz.İnanmıyorum bana da der eşim oyle.ne olur bir kere de altta kalsan der. Ben senin kocanım düşmanın değilim der.ama siz umut oldunuz bana . Bende yapabilir miyim gerçekten. Değişebilir miyim bu konuda
Galiba buna inanmak istiyorum. Yani benden bizden vazgeçtiğini düşünmek çok yaraladı beni. İlk defa buna inandım çünkü.Bence eşinde senden ayrılmak falan istemiyor aslında.Biraz tabiri caizsse burnunu sürtmek istemiş.Sen şimdi git, eğer ayakta ise otur yanına,yattıysa da sende git uzan yanına ve elini tut özür dile.Bence biraz nazlansa da barışırsınız.
Yazdıklarınızı derinlemesine düşünücem.Değişmek istiyorsanız değişebilirsiniz.
Kendinize sorun,bu adamla geçinmeye gönlüm var mı diye?
Birazcık susup, adamın siniri geçtikten sonra konuşmak,sevdiğiniz adamdan ayrılmaktan daha mı zor geliyor size?
Benim eşim kadar tepkisel ve çabuk parlayan adam azdır.
Gerçi yaşı ilerledikçe ve iş stresi azaldıkça bu huyu törpülendi,eskiye nazaran şimdi çok sakin.
Duygusal ve hassas erkekler çabuk parlar,
ufak olaylara büyük tepkiler verir.
Muhatabı sakin kalabilirse, bu adamlar 5 dk geçmeden pıss diye de sönerler.
25 yıldır geçiniyorum böyle bir adamla,
çünkü bu huyunun yanında çok iyi huyları ve sağlam bir karakteri var kocamın.
Ayrıca ben de mükemmel değilim.
Ayrıntıcı ve inatçı biriyim, o da benim bu huylarımı tolere ediyor.
Evlilik biraz da karşılıklı birbirini idare etmektir sizin de bu sanatı öğrenmeniz lazım.
Tabii boşanmak istemiyorsanız...
Gerekirse evlilik terapisi alın ve yuvanızı kurtarın.Yazdıklarınızı derinlemesine düşünücem.
Ya şunu anlamıyorum eşimle çok aşik olarak evlendik ama şuan böyleyiz demeniz garip biriniz parladimi biriniz susun nolurki sanki bu öve öve çok aşik olarak evlendik dediğiniz adamlara zerre tahammülünüz yok farkındamisiniz sevgi aşk bu değil ya karşinizdaki adamida çildirtmişsiniz adamda konuşmuş öfkeyleHanımlar uzun zaman sonra yeniden ben. Bu süreçte sizi hep takip ettim ama konu açmadım. Ama bu gece artık tikandigimi hissediyorum ve sizden değerli görüşlerinizi bekliyorum. Eşimle çoookk severek evlendik biz. Yaklaşık 3.5 yıllık evliyiz. 15 aylık bir oğlumuz var
. Çok zorluklar aştık. Ama aileler arası kültür farki, ailelerin zaman zaman onu da beni de kırmasi bu sebeoten, eşimin gittikçe büyüyen öfkeleri ve benim bu öfke anlarında susmayislarim sonucunda bu noktadayiz.
Aylardır zaten pek iyi değildik .bana karşı çok tahammülsuz artık. Çok kırıyor öfkeleniyor bende susmuyirum. Aslında o anlarda sustugumda sonra hatasını anlayıp gelip özür dileyip gönül almaya çalışan biridir. Ama sonki iki büyük kavgamizda benim yine evden gidicem dememle ipler koptu. O bu konuda çok hassastır. Sonra çok pişman oldum çünkü gerçekten ondan boşanmak istemiyordum. Uzun sürdü barismamiz. Sonra bir daha bir tartışmamizda ben yine susmadim. Tabi çıldırdı o da. Yine uzun bir kusluk sonra barışma. Daha beş gün önce beni çok mutlu edecek birsey yapmıştı. Yani sonki kavgamizdan iki gün önce ama kavga günü haksız yere bağırdı bana birşey de bende cevap verdim. Tabi bu sefer ipler koptu . Sen dedi bunca senedir beni idare etmeyi ogrenemedin. Ben senin gibi bir kadın hayal etmedim. İstemiyorum seni. Oğlum için devam ediyorum. Bende o sinirle tabi hepsine aynen diye karşılık verdim. Ve ilk defa yüzüğünü cikardi.
Kızlar gercekten bana deli gibi aşık bir adamdan bahsediyoruz. Yaşanan onca şeye rağmen her barıştığımizda beni koklayarak öpen bir adam. Her gece bana sarilarak uyuyan bir adam. Gözümün içine içine bakan bir adam. Ve ben ilk defa korkuyorum. Ona o kadar kizgin ve kırgın olmama rağmen beni gerçekten sevmediği fikri aklıma geldikçe içim acıyor. Hem bu evden gitmek istiyorum hem de ondan gerçekten ayrılabilir miyim bilmiyorum. Kendime sinir oluyorum. Normal hayatında benim kadar net olan bir insan nasıl bu kadar karışık olabilir bu konuda. Lütfen yardım edin bana. Çok uzun oldu biliyorum kusuruma bakmayın.
Siz de kırgın olduğunuz konuları eşinize sakin zamanınızda anlatın.İçinizde biriktirirseniz,zamanla ona karşı daha çok kin ve öfke duymanıza sebep olur bunlar.O da sizin hassasiyetlerinizi öğrenmeli ona göre davranmasını bilmeli.Bu iş karşılıklı yürür.Ben şimdi ne yapayım hanımlar? Lütfen birşey söyleyin bana. İnanın bilmiyorum nasıl davranmalıyım. Aslında bende de biriken şeyler var. Ona çok kırgın olduğum şeyler var . Ama galiba ben hala seviyorum.kokusunu ozluyorum resmen su durumda bile .
He herşeyin sebebi kayınvalideler. Roma yı da onlar yaktı zatenSorun kv mi ???
Cok fazla dirdirci olmak hic iyi degil tepkisiz kalin konusma bi hafta esinizle seninle konusana kadar ama öfkeyle kalkan zararla oturur diye bi atasözümüz var biliyosundur öfkeyle hareket etmeyin her 2 tarafinizda birbirinize güvenin birbirinize saygili olun her insan 4 4 lük degilsin bunu da unutma gecmis olsun ne diyelim insallah geri döner ama öfkeyle konusmayin sakince konusun cözüm arayin geri dönerse egerHanımlar uzun zaman sonra yeniden ben. Bu süreçte sizi hep takip ettim ama konu açmadım. Ama bu gece artık tikandigimi hissediyorum ve sizden değerli görüşlerinizi bekliyorum. Eşimle çoookk severek evlendik biz. Yaklaşık 3.5 yıllık evliyiz. 15 aylık bir oğlumuz var
. Çok zorluklar aştık. Ama aileler arası kültür farki, ailelerin zaman zaman onu da beni de kırmasi bu sebeoten, eşimin gittikçe büyüyen öfkeleri ve benim bu öfke anlarında susmayislarim sonucunda bu noktadayiz.
Aylardır zaten pek iyi değildik .bana karşı çok tahammülsuz artık. Çok kırıyor öfkeleniyor bende susmuyirum. Aslında o anlarda sustugumda sonra hatasını anlayıp gelip özür dileyip gönül almaya çalışan biridir. Ama sonki iki büyük kavgamizda benim yine evden gidicem dememle ipler koptu. O bu konuda çok hassastır. Sonra çok pişman oldum çünkü gerçekten ondan boşanmak istemiyordum. Uzun sürdü barismamiz. Sonra bir daha bir tartışmamizda ben yine susmadim. Tabi çıldırdı o da. Yine uzun bir kusluk sonra barışma. Daha beş gün önce beni çok mutlu edecek birsey yapmıştı. Yani sonki kavgamizdan iki gün önce ama kavga günü haksız yere bağırdı bana birşey de bende cevap verdim. Tabi bu sefer ipler koptu . Sen dedi bunca senedir beni idare etmeyi ogrenemedin. Ben senin gibi bir kadın hayal etmedim. İstemiyorum seni. Oğlum için devam ediyorum. Bende o sinirle tabi hepsine aynen diye karşılık verdim. Ve ilk defa yüzüğünü cikardi.
Kızlar gercekten bana deli gibi aşık bir adamdan bahsediyoruz. Yaşanan onca şeye rağmen her barıştığımizda beni koklayarak öpen bir adam. Her gece bana sarilarak uyuyan bir adam. Gözümün içine içine bakan bir adam. Ve ben ilk defa korkuyorum. Ona o kadar kizgin ve kırgın olmama rağmen beni gerçekten sevmediği fikri aklıma geldikçe içim acıyor. Hem bu evden gitmek istiyorum hem de ondan gerçekten ayrılabilir miyim bilmiyorum. Kendime sinir oluyorum. Normal hayatında benim kadar net olan bir insan nasıl bu kadar karışık olabilir bu konuda. Lütfen yardım edin bana. Çok uzun oldu biliyorum kusuruma bakmayın.
Seni öyle iyi anlıyorum ki. Çok zor öfkeli insanla geçinmek . Çok. Ki benim normalde sakin bir yapım vardır. Sinirimi kontrol ederim. Ama bazen öyle cildirtiyor ki beni kendimi taniyamayacagim bir insan oluyorum. Ama o da diyor ki sen böyle hiç susmadigin için ben ofkeleniyirum. Gittikçe arttı çünkü bu öfke durumu.Evliliklerimiz cok benziyor. Ben de 8 yildir benzer problemlerle karsi karsiyayim ben de susmuyorum. Hiç dusundun mu o ofkesini bosaltsin her istedigini soylesin sen sus. Onun sakinlesmesini bekle yok öyle bir dunya. Sen de insansin bunu yapabilen kadinlar vardir ama belli ki sen de benim gibi onlardan degilsin
sana yazilanlarin coguna katilmiyorum kendini suclu hissetme onlar ofkelerini kontrol etsem zaten sorun olmayacak . Kendi adima cozum belli ama ask sevgi hatta bazen evlat elini kolunu bagliyor
Ne yazık ki siz de haklısınızYa şunu anlamıyorum eşimle çok aşik olarak evlendik ama şuan böyleyiz demeniz garip biriniz parladimi biriniz susun nolurki sanki bu öve öve çok aşik olarak evlendik dediğiniz adamlara zerre tahammülünüz yok farkındamisiniz sevgi aşk bu değil ya karşinizdaki adamida çildirtmişsiniz adamda konuşmuş öfkeyle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?