- 2 Şubat 2018
- 169
- 80
- 48
- 36
- Konu Sahibi Minikellerr
-
- #41
Benim en büyük hatam buydu evliligin başından beri. Hep içime attım. Aman ya kızarsa ya iyiyken kötü olursak .... Falan filan. O da evet içimde birikme yaptı. İçten içe kinlendim. Tahammülum azaldı.Siz de kırgın olduğunuz konuları eşinize sakin zamanınızda anlatın.İçinizde biriktirirseniz,zamanla ona karşı daha çok kin ve öfke duymanıza sebep olur bunlar.O da sizin hassasiyetlerinizi öğrenmeli ona göre davranmasını bilmeli.Bu iş karşılıklı yürür.
:)))))He herşeyin sebebi kayınvalideler. Roma yı da onlar yaktı zaten
Bizim daha çok günlük şeyler yüzünden oluyor. Yani öyle çok büyük problemlerimiz yok. En azından aştık çoğunu diyebilirim. O benimle asabi asabi konuşup anı parlamalar yapınca bende tahammül edemiyorum. Yani elbette sorunlarımiz var. Ama biz bu konuda biraz tuhaf bir çifti, galiba. Çok nadir sorunlarımız yüzünden kavga ederiz .bizim hep gündelik seylerden çıkar.
Bizim daha çok günlük şeyler yüzünden oluyor. Yani öyle çok büyük problemlerimiz yok. En azından aştık çoğunu diyebilirim. O benimle asabi asabi konuşup anı parlamalar yapınca bende tahammül edemiyorum. Yani elbette sorunlarımiz var. Ama biz bu konuda biraz tuhaf bir çifti, galiba. Çok nadir sorunlarımız yüzünden kavga ederiz .bizim hep gündelik seylerden çıkar.
Bizim daha çok günlük şeyler yüzünden oluyor. Yani öyle çok büyük problemlerimiz yok. En azından aştık çoğunu diyebilirim. O benimle asabi asabi konuşup anı parlamalar yapınca bende tahammül edemiyorum. Yani elbette sorunlarımiz var. Ama biz bu konuda biraz tuhaf bir çifti, galiba. Çok nadir sorunlarımız yüzünden kavga ederiz .bizim hep gündelik seylerden çıkar.
Terapiye gitmez ki.Gerekirse evlilik terapisi alın ve yuvanızı kurtarın.
Ortada aldatma yok,psikolojik veya fiziksel şiddet yok,herhangi bir bağımlılık yok,maddi-manevi sorumsuzluk ve eve bakmama yok.
Ayrıca bir evladınız ve eşinize duyduğunuz sevgi var.
Kısacası ben ayrılmanız için bir sebep göremiyorum ortada.
Zaten anlamaya başladı yavas yavaş .yavrum benim öyle bir bakıyor ki icim yanıyor.şöyle yapabilirsiniz: çocugunuz varmış ve pek yakında aranizda olan butun kavgalari anlayacak ve cok üzülecek, biz de eşimle korkunc tartisirdık, ama cocugumuz icin onun yaninda kendimizi frenliyoruz karşılıklı, kim sinirliyse karsi taraf susuyor, bazen hakli olsam da susuyorum, o da ayni sekilde. bazen bagirisiyoruz ama kisacik, zaten kizim hemen uzuluyor. devam etmiyoruz. anne babalar da kavga eder diyoruz. küsemiyoruz da ona da cok uzuluyor, cocuk bizi baya hizaya getirdi, kavga etmemeye duzgun konusmaya alıştık, tavsiye ederim.
Bir yanım da sizin gibi düşünüyor. "Hakkı yok". Ama yapıyor işte. Allah'ım ben napicam. Çaresizlik ne zormus.Ben herkesin aksine, onun yaptiği doğru değil diye düşünüyorum. Parladiğinda alttan almak zorunda değilsiniz çünkü onun böyle "parlamaya" hakki yok.
Ekbette baze şeyler oluyor insan kendine hakim olamiyor. Ve o zaman karşi taraf evet alttan almali fakat bu standart birşey olmamali. Siz azarlanilmak için evlenmediniz. Beyefendi öfkesini kontrol etmeyi öğrenmeli. Siz karşilik veriyorsunuz diye çildiran adam, "beni idare edemiyorsun" diyen adam acaba siz böyle sürekli "parlasaydiniz" sizi idare edermiydi?
Ha o anlarda sizinde hemen boşanma kelimesi kullanmaniz doğru değil. Bu çok ağir birşey ve kesinlikle blöf olarak kullanilmamali.
En iyisi siz çok iyi bir evlilik terapisti bulun. Psikoloji diplomasini almiş, bu konuda uzman biri. Eşinizde öfkesini kontrol etmeyi öğrenir.
Bir yanım da sizin gibi düşünüyor. "Hakkı yok". Ama yapıyor işte. Allah'ım ben napicam. Çaresizlik ne zormus.
O kadar güzel yazmissiniz ki üstüne birşey diyemedim.Biraz karmaşık anlatmışsınız.
Sorunlarınız nedir ki sizi bu noktaya getirdi?
Asıl önemli olan bu.
Sizi bu kadar seven bir adam, anladığım kadarıyla saygısızlıkta yapmıyor.
Aileler malesef ki her evliliği dönem dönem yıpratıyorlar.
Bu noktada sizin ve eşinizin sağlam durması ve mantıklı düşünerek hareket etmesi gerekiyor.
Duygular ile hareket edildiğinde, gereksiz kavgalar, çatışmalar ve anlamsız atışmalar çıkıyor ortaya.
Şöyle birşey yapamaz mısınız?
Bizim yaşadığımız sorunlarda her daim işe yaramıştır.
Bir haftasonu eşiniz ile başbaşa vakit geçirme imkanınız var mı?
Çocuğunuzu kayınvalide veya annenize bırakarak, başbaşa vakit geçirip sorunlarınızı masaya yatırsanız.
En azından birbirinizi daha iyi anlayıp dinler, daha doğru şekilde sorunlarınızı çözebilirsiniz.
6 senelik evliyim, 2 çocuğum var, yeri geldiğinde biz de eşimle çığırdan çıkıyoruz.
Ancak bizim sorunlarımız büyük şeyler değil.
Yorgunluk, uykusuzluk ve 2 çocuğun harala gürelesinden oluşan saçma sapan mevzulardan oluyor.
Daha bu sabah eşim benim halimi görünce "sağlam dur hayatım, seni çok seviyorum, biliyorum çok bitkiniz, ancak sağlam dur, sen benim herşeyimsin" diyerek sabah uğurladı.
Daha başka ne ister bir insan...
Diyeceğim o ki, eşinizi bu kadar seviyorsanız (ki zor bulunan birşey inanın) ve o da sizi bu kadar seviyorsa, muhakkak aranızdaki sorunları kaldıracak yöntemler arayın ve bulun.
Herkesin yöntemi, anlatma şekli ve anlama şekli farklıdır.
Siz de kendi formülünüzü bir an önce bulun.
Evladınız için, eşinize duyduğunuz sevgi için, evliliğiniz için bunu yapın lütfen.
Ayrılığı bir kenara bırakın, eşinizin de sağlıklı düşünebilmesi için o alanı yaratın.
Erkekler huzur ister, eve geldiğinde dinginlik ister.
Eşinin güler yüzünü, şefkatini bekler.
Siz de biraz kendinize gem vurun.
Her durumda ve olayda parlamayın.
Durup düşünerek, fevri davranmadan hareket ederek ilerleyin.
Herşey daha kolaylaşacaktır inanın.
O kadar güzel yazmissiniz ki üstüne birşey diyemedim.
Hayır hiç alakası yok. Aslında bizim sorunumuz su su su diyemem. Genel. Yani onun öfkeli anlarında benim düşmana cevap vermem. Buna çıldırıyor . Sen öfkeli olma ben böyle olmam diyorum. O da sen böyle olduğun için ben öfkeli bir adama dönüştüm diyir. Kısır döngüye girdik çıkamıyoruz.
Teşekkür ederimYeterki iyi olun ve pozitif açısından bakın.
Negatif bakması ve olayları körüklemesi en kolay olan.
Zor olan düzeltmek ve çabalamak gerçekten.
Ben de çok geçtim sizin geçtiğiniz yollardan.
İnsan yıpratınca ve yıpranınca birşeyleri tamir etmek zor oluyor.
Anlattığınızdan yola çıkarak, size bu kadar aşkla, sevgiyle bakan bir adamın kalkıp "benim hayal ettiğim bu değildi, sen beni idare edemiyorsun" demesi bence zordur. İnsan sevdiğine bunu diyemez, dese bile hakikaten son can havliyle çıkmıştır o laflar.
Diyeceğim o ki, gerçekten kulak verin ve kendinize hem de eşinize şans verin.
Düzeltin bu durumları, kendinizi de karamsarlığa kaptırmayın.
Takacaktır tabii ki yüzüğünü.
O kadar kolay çıkmaz o yüzük o parmaktan merak etmeyin siz.
Offf carptiniz yüzüme vallahi. Ne diyim haklısınız. Galiba evet çok güvendim sevgisine. Ne olursa olsun sarsılmaz dedim. O da dedi geçinmeye gönlün yok demek diye.Uzun ve mutlu evliligi olanlar çiftlere sorulduğunda genel olarak birimiz sinirlendiginde digerimiz susuyor yada ordan uzaklasiyoruzz cumleleri mutlaka yer aliyor.
Aslinda bunu esiniz size acikca soyledigi halde bile hala ' aynen' yok şoyle yok bu gibi gereksiz ifadelerle savaşa neden sürüklüyorsunuz beraberliğinizi.
Siz eşinizin size olan aşkina fazla guvenmişsiniz. Nasil olsa çok seviyor diyerek şimarikça davranmişsiniz. Eger geçinmeye gonlunuz olsaydi orta yolu bulmaya calisirdiniz.
Üçuncu şahislar yok iki aşik insanin birbirini anlamasi bu kadar zor olmamali. Bu durumun faili sizsiniz. Biraz öz elestiri yapmalisiniz. Uzunca bir düsunun bence.
Yok ya ben arkadaşa şaka yollu verdim bu cevabı :) demiş ya sorun kayınvalide mi diye:)) evli bile değilim:)))))
Ay canım yaa diyesim geldi sana. Hadi senin için sorunum kayınvalide olsun:))
Afedersiniz:) ben o arkadaş sandım sizi dalginlik.Yok ya ben arkadaşa şaka yollu verdim bu cevabı :) demiş ya sorun kayınvalide mi diye:)) evli bile değilim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?