- Konu Sahibi honeysuckle
-
- #1
Merhaba arkadasim..
öncelikle gecmis olsun diyorum.. Hmm, evet yasadiklarin kolay degil ama bi sekilde üstesinden gelmissin ve geliyorsunda. Ama ilk etapda kendine iyi davranmalisin, kendinle sabirli olmalisin.
Peki uyku hallerin nasil? Hoslandigin seyleri yapinca mutluluk duya biliyormusun??
Tabi hayatin bazi dönemlerinde belirli depresyon dönemini hepimiz kendiligimizden atlatiyoruz-fakat bunu yalniz basina atlat bilemiyen insanlarda var.. peki baska belirtilerin varmi??
yalnızsın cunku belkıde
ınsan es ile paylaştıgı arkadas dost anne babayla paylaşması gibi olmuyor
bende ayrıyım 1.5 sene oldu
yalnız kalmak boyle hıssetmekten korkuyorum
siz anladıgım kadarıyla kızının maddı ve manevı butun yuku sızde babası alıyormu kendınıze vakıt ayırabılıyormusunuz
evet yalnızım..
çok arkadasım var ama dostum yok..
ya diyorum insan hiç merak etmezmi kızım ablam ne yapıyor durumu nasıl?
ben soruyorum onlara ..
kızım babasıyla hiç görüşmedi canım..
babasıda istemedi kızımda şimdi istemiyor..
valla ne desem boş, bazı insanlar neden böyle
insan 4 senede kızım açmu tokmu, hastamı, karnesi nasıl, bi derdi, ihtiyacı varmı diye merak etmez mi
eminim yetişkin bi kadın olup eli ekmek tutmaya başlayınca çıkar piyasaya, ya da yaşlandığı zaman
umarım kızında o zaman yüzüne bakmaz
sanırım kardeşelrin arayıp sormuyo, onlara denecek hiçbişey yok zaten
sen yine güçlüsün, çok güçlüsün
belkide o yüzden bu kadar yogunsun, hep güçlü durmaya çalışmaktan
umut canım...
eminim rahat edeceğin günlerde gelecek, bir an önce gelsin umarım
uyku ilacimi iciyorsun canim... haftada 1-2psikologa gitsen bu durumu atlatabilirsin diye umuyorum... ve tabiki dua da etmelisin...
insan kızını arayıp sormazmı yazıklar olsun ne biçim insanlar varki insan diyesim bile gelmiyo. Bence bir psikoloğa görün ve en azından 1 hafta izin al ve kızınla vakit geçir bi tatil yapın beraber. onunda ilgiye ihtiyacı var ve tam ergenlik yaşı sana çok ihtiyacı ver. kendini yıpratma ve üzülme inan yanlız değilsin Rabbim yardımcın olsun tatlım.
canımsın..
benimde zoruma giden o inan ..
çok şükür kimseden bir beklentim yok ama bazen düşünüyorum..
ölsem kayıp olsam kimbilir kaç zaman sonra duyacaklar..
kızıma üzülüyorum böyle bir adama baba demek zorunda kaldığı için..
bana belli etmiyor ama konuşunca çocukta bir baba özlemi seziyorum ..
kendimemi üzüleyim onamı bilmiyorum ..
hep kendimi avutuyorum bu günlerde geçecek ama sonuç ney??
ben artık güçlü olmakta istemiyorumki..
aramıyor işte ..
bi ara kızmıştım neden aramıyorsun hiç değilse bilsin çocuk babam var diye demiştim aldığım cevap:
bunu boşanmadan önce düşünecektin oldu..
izin alma sansım yokki..
işimden baska tutunacak dalımda yok..
onun bana ihtiyacı var biliyorum ama ben yetişemiyorum artık..
evet yalnızım..
çok arkadasım var ama dostum yok..
ya diyorum insan hiç merak etmezmi kızım ablam ne yapıyor durumu nasıl?
ben soruyorum onlara ..
kızım babasıyla hiç görüşmedi canım..
babasıda istemedi kızımda şimdi istemiyor..
psikolog ne yapacakki bana ..
daha öncede gitmiştim ..
çık gez dolaş kendini dinleme dedi..
ee ben bunları yapıyorum zaten ..
ama zevk almayınca olmuyorki..
alllah sabır versin boll bol dua et.sen zorunu atlatmış sayılırsın artık daha güçlü olman gerekmezmi...ailen destek olsa böyle hissetmezsin sanırım...peki neden ailene açıkça dile getirmiyorsun kırıldıgını..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?