Sadece para için çalışacaksan çalışma zaten.. insanlar sosyalleşmek birşeyler öğrenmek için kendine birşeyler katmak çevre edinmek, dinc olmak için de çalışıyo.. tabi ki para da önemli, gelirim varsa çalışmam demek saçmalık.. evde hantallasmazsin bi kere..Pardon ama ben ayrılıp çalışmasam bile babamdan alacağım maaş daha yüksek neden çalışayım ne sebeple?
Sadece para için çalışacaksan çalışma zaten.. insanlar sosyalleşmek birşeyler öğrenmek için kendine birşeyler katmak çevre edinmek, dinc olmak için de çalışıyo.. tabi ki para da önemli, gelirim varsa çalışmam demek saçmalık.. evde hantallasmazsin bi kere..
Calişmayi sosyalleşmek ve spor gören insanin zaten parasi yoktur, para + disarda yapamadiklari için calisiyordur.
Parasi olan işe gitmiyor diye sabahtan aksama evde oturmaz, o dediklerinizi yapmak isteyen biri için işe gidiyor olmak gerekmiyor.
İşini sevmek farkli bir durum
Arkadaşım sen de her konuda ne kadar varlıklı olduğundan bahsediyorsun, gerçekten ikna olduk. Az önce çalışan çalışmayan kadın konusunu okuyordum eski bir konu. Orada da aynı mevzuyu yapmışsın. Aa o bu o mu derken sen olduğunu anladım. Tamam sen çok zenginsin çalışmıyorsun. Çalışan kadınlarda senin kadar zengin olmadığı için çalışmak zorunda. Senin mantığına göre de bir kadın zenginse asla çalışamaz , artık ne kadar zenginsen maşallah helalse Allah bin katını versin kadınların çalışmalarının sadece para içim olmayacağına ikna olamıyorsun. Evdeyim ben pandemiden beri esnek çalışıyorum delirmek üzereyim. sizin kadar olamaz ama keyfimce harcayabileceğim param da var ama işe gitmek istiyorum. Üretmek çözüm yaratmak istiyorum kendimi ifade etmek istiyorum iyi geri dönüşler almak istiyorum. Kimi yemekhanede çalışır böyle hisseder kimi doktordur böyle hisseder kimi gazetecidir böyle hisseder. Yani illa acıların kadını olmak gerekmiyor çalışmak için...Calişmayi sosyalleşmek ve spor gören insanin zaten parasi yoktur, para + disarda yapamadiklari için calisiyordur.
Parasi olan işe gitmiyor diye sabahtan aksama evde oturmaz, o dediklerinizi yapmak isteyen biri için işe gidiyor olmak gerekmiyor.
İşini sevmek farkli bir durum❤
Buna pek katilmiyorum, her genelleme gibi bu da cok dogru degil :) Esimin ailesinin oteller zinciri var(esim Ispanyol, Turk degil kim onlar sorusuna karsilik yazayim) omur boyu calismasa ne esim ne kardesleri hayat standartlarinda bir nokta azalma olmaz. Hatta Ispanya'ya donse ve ailesiyle calissa su anki hayatindan daha luks bir hayat surer. Ona ragmen esim MD ama aktif hekimlik yapmiyor, tip fakultesinden sonra bir de PhD yapmis. Su an cok bilindik bir ilac firmasinda ust duzey yonetici olarak calisiyor. Daha yeni COVID-19 ekibi kurdu, isine ve calismaya asik bir insan.
Benim butun ailem de ailelerinden varlikli insanlar ve cogu doktor, hukukcu ve/veya akademisyen. Yani ben kadin erkek olsun calismayan, calismamayi secenek olarak goren kimseyi tanimiyorum aile veya akrabalarimdan. Bu biraz da hayata bakis ve hayattan beklentiler ile ilgili bir olay. Direkt para ile baglantili bir durum olmuyor her zaman.
Arkadaşım sen de her konuda ne kadar varlıklı olduğundan bahsediyorsun, gerçekten ikna olduk. Az önce çalışan çalışmayan kadın konusunu okuyordum eski bir konu. Orada da aynı mevzuyu yapmışsın. Aa o bu o mu derken sen olduğunu anladım. Tamam sen çok zenginsin çalışmıyorsun. Çalışan kadınlarda senin kadar zengin olmadığı için çalışmak zorunda. Senin mantığına göre de bir kadın zenginse asla çalışamaz , artık ne kadar zenginsen maşallah helalse Allah bin katını versin kadınların çalışmalarının sadece para içim olmayacağına ikna olamıyorsun. Evdeyim ben pandemiden beri esnek çalışıyorum delirmek üzereyim. sizin kadar olamaz ama keyfimce harcayabileceğim param da var ama işe gitmek istiyorum. Üretmek çözüm yaratmak istiyorum kendimi ifade etmek istiyorum iyi geri dönüşler almak istiyorum. Kimi yemekhanede çalışır böyle hisseder kimi doktordur böyle hisseder kimi gazetecidir böyle hisseder. Yani illa acıların kadını olmak gerekmiyor çalışmak için...
Parasi olmayanlar calisir, parasi olanlar calişmaz yazmadim.
Calismayi sosyalleşmek+ spor olarak gorenlerin, calismayinca evden disari cikmayanlarin parasi yoktur dedim.
Yaptigi işi sevmek, meslegine asik olmak bam başka bir olay. Bu kadar uzun yazana kadar once benim ne yazdigimi okusaydiniz.
Öncelikle tahminimce 150 sözcük bile yazmadım(doktor sürecindeyim her gün yayın okuyup yazdığım için tahmin edebiliyorum sözcük sayısını yazarken:)), uzun olduğunu düşünmüyorum. Ben de zaten bu yaptığınız genellemenin her genelleme gibi yanlış olduğunu söyledim, bir insan işine aşık olmak zorunda değil, parası da vardır ama gerçekten kendini her gün işe gitme rutininde mutlu hissediyordur, sosyalleştiğini düşünüyordur. Bunlar genellenebilecek şeyler değil. Siz evdeyseniz ve mutluysanız ne kadar güzel, mutlu olduğu bir hayat yaşamak herkesin hakkı. Nasıl evde kalmak ile ilgili durumlar genellenemeyecekse, çalışma ile ilgili durumlar da genellenemez demek istemiştim. Hayata bakış açısı her insanın çok farklı oluyor malum.
İyi forumlar :)
Halinden mutlu olan ve başka seçenekleri oldugunu bilen insanlar başkalarina kendi rutinlerini dayatip bak benim gibi yapmazsan " işe gitmezsen hantallaşirsin, sosyalleşemezsin" demezler.
Yahu çalışıp bankamatik kartını adamdan alamayan kadın da var, çalışmayıp yediği önünde yemediği arkasında yaşayan da .. Ama bu örnekler uç örnekler. Genel olarak çalışmak kadınlara özgüven özgürlük katıyor. Ben evde 2 aydır geriledim mesela öğle tatilinde kitap okurdum ama evdeyim okumuyorum. lahmacun yapacağım iftara meselaCalişmayan kadinlari 7/24 evde oturan, insan yüzü gormeyen, kocasindan ped parasi dilenen, hep dayak yiyen, evde oturup şismanlayan, hantallaşan, hicbisey ogrenmeyen aptal kadinlar gibi gosterildiği için o ornekleri veriyorumdur ben. Durduk yere değil.
Yukarida yazdiklarimin hepsi calisan calismayan kadin konularinda "calisan kadinlar" tarafindan yazilan cizilen şeyler.
Yahu çalışıp bankamatik kartını adamdan alamayan kadın da var, çalışmayıp yediği önünde yemediği arkasında yaşayan da .. Ama bu örnekler uç örnekler. Genel olarak çalışmak kadınlara özgüven özgürlük katıyor. Ben evde 2 aydır geriledim mesela öğle tatilinde kitap okurdum ama evdeyim okumuyorum. lahmacun yapacağım iftara meselabu hususta ilerledim böyle şeylere sardım. turşu yaptım reçel yaptım ne bileyim ev kadını modunu açtım. makyaj yapmıyorum üstüme başıma dikkat etmiyorum, sıkça hasta olmaya başladım. evde kalmak bana yaramadı zorla çalışan bir kadın şu an süreç bitmesin diye dua ediyor olabilir. Tüm genellemelere karşıyım. Genel olarak herkesin kadınlar üstünden elini çekmesini istiyorum.
Yazdığım hiçbir cümlede bunlar veya hiçbir fikri dayatma olmadığı için bu yazdıklarınızın muhattabının ben olduğunu düşünmüyorum. O yüzden daha fazla bir yorumum yok. İyi forumlar.
Bizde benzer durumdayız. Benim çalışıp çalışmamam hayatımızı çok da etkilemiyor. Ama bahsettiğim sebeplerle çalışıyorum. Maddi kısmı çok mu önemsiz ? Asla değil, kendimi güvende hissediyorum. Çünkü aileden varlıklı vs değilim. Yarın yapayalnız kalsam çocuğum bakarım üzülmem sıkılmam özgürce yaşarım. Çalışmayan öyledir böyledir denilebilecek kadar istihdam olan bir ülkede yaşamıyoruz ki hukukçular işsiz öğretmenler işsiz mühendisler işsiz, erkekleri işsiz kadınları tamamen işsiz. Evde oturan dediğimiz tiplerin çoğunun eğitimi belki çalışanlardan fazladır.Eşim uzaya çikmiyor, kendi halimizde orta ustu yaşayan tipleriz, ben calismaya baslayinca zengin sinifina geçiş yapmayacagiz, calismiyorum diye sefil de degiliz.
E dakka bi gol bir , ben uymadım bu genellemeye...çalişiyorum, çaloşmayi çok seviyorum, çalışmadığim zamanlarda evimde vakit geçirmeyi de çok seviyorum ayrica ayıp bunu söylemek ama paraya gereksinimim pek yok diyeyim sen anla, bi de çalısmadıği , çalışamadığı, sistematik olarak üretime katki sağlayamadigından eziklik yaşayıp bu açığı kapatmak için kurslara salonlara para saçarak zorla sosyalleşen ,instada ay ne kadar sosyalim temali paylaşımlar yardıran insanlara çok gülüyorum..değmez bence ,ama yine de siz birsinizParasi olmayanlar calisir, parasi olanlar calişmaz yazmadim.
Calismayi sosyalleşmek+ spor olarak gorenlerin, calismayinca evden disari cikmayanlarin parasi yoktur dedim.
Yaptigi işi sevmek, meslegine asik olmak bam başka bir olay. Bu kadar uzun yazana kadar once benim ne yazdigimi okusaydiniz.
Bizde benzer durumdayız. Benim çalışıp çalışmamam hayatımızı çok da etkilemiyor. Ama bahsettiğim sebeplerle çalışıyorum. Maddi kısmı çok mu önemsiz ? Asla değil, kendimi güvende hissediyorum. Çünkü aileden varlıklı vs değilim. Yarın yapayalnız kalsam çocuğum bakarım üzülmem sıkılmam özgürce yaşarım. Çalışmayan öyledir böyledir denilebilecek kadar istihdam olan bir ülkede yaşamıyoruz ki hukukçular işsiz öğretmenler işsiz mühendisler işsiz, erkekleri işsiz kadınları tamamen işsiz. Evde oturan dediğimiz tiplerin çoğunun eğitimi belki çalışanlardan fazladır.
Ben sizin kotu niyetli olmadığınizi hissediyorum bunları soyledığinizde ama ifade ederken kißiselleştirdiğıniz için yanlış anlaşıldi bence.Yorumlariniz günumuz şartlarinda çalışmadan evde emek veren kadinlarimizın durumundan çok sizin özel durumunuz öne çıktı. Çalısmamak ayip degil elbette,binlerce eğitimli genc iş ariyor, evde vakit geçiriyor ama bu durum asla çalışmanin erdemini azaltmiyor, iş emek deger dongusunde yer alan insanlar her anlamda daha saglıklıdir, bu da bir gercekKendi adima calismadan gelir saglayabiliyorum eşim olmadan yasayabilirim. Dedigim gibi herkesin hayat sartlari farkli ben sadece bunu soylemeye calisiyorum.
Çalisan kadinlara "sen niye calisiyorsun fakir paran olsa çalismazsin bak benim var" gibi bisey demedim, demiyorum.
İsteyen hangi nedenle calismak istiyorsa buyursun calissin beni ilgilendirmiyor. Ben calişmayan kadinlari genelleyenlere yorum yapiyorum.
Sadece sosyallik anlamında söylemedim ki. Çalışmanın bir sürü faydası var anlamında söyledim.. Sadece para kazanmak değil faydası anlamindaCalişmayi sosyalleşmek ve spor gören insanin zaten parasi yoktur, para + disarda yapamadiklari için calisiyordur.
Parasi olan işe gitmiyor diye sabahtan aksama evde oturmaz, o dediklerinizi yapmak isteyen biri için işe gidiyor olmak gerekmiyor.
İşini sevmek farkli bir durum❤
Çalışmanın tek faydası para değil anlamında söyledim..Calişmayi sosyalleşmek ve spor gören insanin zaten parasi yoktur, para + disarda yapamadiklari için calisiyordur.
Parasi olan işe gitmiyor diye sabahtan aksama evde oturmaz, o dediklerinizi yapmak isteyen biri için işe gidiyor olmak gerekmiyor.
İşini sevmek farkli bir durum❤
Kendinizi asla suçlu hissetmenize gerek yok. Evlilik böyle bir şey. Her şey müşterek. Dolayısıyla giderlerde de bir ortaklık söz konusu olacak. Bunu bilerek evlenmiş olması gerekiyor. Suçluluk duyması gereken o çünkü sorumsuzca davranarak sizin de hayatınızı kötü etkiliyor. Bence kısa bir süre tanıyın büyümesi için. Olmazsa yollarınızı ayıracağınızı kesin bir dille belirtin. Dört yılda değişmeyenin birkaç ayda değişeceğini sanmam ama işte son şansı vermiş olun, vicdanınız rahat etsin. Tabi bunu yapmak zorunda da değilsiniz aslında ama olabilecek en ılımlı yaklaşım bu olur diye düşünüyorum ben ondan öyle yazdım. Allah yardımcınız olsun.Eşimle görücü usulü evlendim.Hemde birkaç ayda. Tabi bu dönemde hayat onunla benim aramda toz pempeydi bir sorunumuz yoktu kendi aramızda.Ben ailesini kendime dert ederken asıl dert etmem gereken şeyin eşimin çalışması olduğunu iki yıl önce anladım.İki yıl önce tamda eşimin doğum gününde işten çıkarıldığını öğrendim yanında değildim birkaç günlüğüne şehir dışına seyahate gitmiştim.Ben ah vah ederken hemde doğum günü ne üzülmüştür yanında değilim kendimce telefondan mesajla destek olmaya çalışırken döndüğümde eşimin hiç de bu durumu dert etmediğini anladım.Şaşırmıştım...Eşimin birkaç senede bir iş değiştirip bir dönem çalışmadığını öyle öğrendim.Önümüz Ramazan.Ramazanda çalışmak istemiyorum dedi.Eyvallah dedim çünkü son zamanlarda işle ilgili problemler yaşamıştı çıkma ihtimali vardı düşündüğümden fazla canı sıkılmış toparlar öyle başka işe bakar dedim onada moral olur bu zaman dedim.Ramazan bitti bayram geçti eşimin hala gönlünde çalışma yok.Bu arada iki buçuk yıllık tazminatı ve izin günlerinin parasını almıştı tabi toplam para dört aylık asgarî ücret kadar ediyordu(biz o parayla yaklaşık dört ay geçindik iki bayram girdi araya birde kurban kestik tabi eşim birde seyahat gidip geldi arkadaşıyla biryere ikisininde gidiş dönüş uçak parası eşimden).Günler geçtikçe benim ona olan güvenimde kayboluyordu tartışmaya başladık tabi birkaç yere girip çıktı.Beyaz eşya servisi(bir günlük), çıktığı işe benzer bir iş birkaç günlük(sanayide çalışıyordu)ve sanırım biryere daha girip çıktı tam hatırlamıyorum o günleri o kadar unutmak istedim ki...Sonunda bir fabrika bekçiliği işi buldu iki seneye yakındır orada çalışıyor ama çok mutsuz 12 saat çalışıyor gidiş geliş 13-14 saat olabiliyor.Ve şuanki patronundan da nefret ediyor her çıktığı işteki patronlarını sevmediği gibi.Onun istediği 12 saat otursun kimse ondan birşey beklemesin fabrikanın işleri patron ve patronun oğlunun ego tatmini için yaptırdığı işler olmasın istiyor.Ama özel sektörün böyle olduğunuda biliyor herkes aynı yani heryer bir.Buradaki sanayi küçük ve eşim hep asıl işini yapmayıp başka işler yaptığı için kendi alanıyla ilgili iş bulamıyor usta olsa bulabilirdi.Ve ben gerçekten ne yapsam bilemiyorum eşim hep mutsuz ayda 10 gün izinli olmasına rağmen hep huzursuz.Ve o böyle oldukça kendimi sadece bir yük gibi hissediyorum ben olduğum için çalışmak zorunda olduğunu olmasam günübirlik işler yapıp istediği hayatı yaşayacağını düşünüyorum.Dört senelik evliyim bu durum değişir mi sizce yoksa ben boş bir ümitle mi yaşıyorum?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?