- 22 Aralık 2014
- 5.379
- 4.001
- 373
- Konu Sahibi usuyenprenses
- #1
Evet hayatıma birisi girince değil de gerçekten sevmeye başlayınca, kaybetme korkusunu yaşadığım anda
paranoyaklık derecesinde kıskançlığım başlıyor.
daha önceki sevdiğim kişilerle olan ilişkilerimde de böyleydi hep dışarıda kime baktın şuna mı baktın ? falan..
Erkek arkadaşımı önce kız kardeşimle tanıştırdım ilk tanıştırmam da sadece 5 dakika görebildi
dedi ki gözü dışarıda gibi Allah benim kafam gitti taktım iyice
bunun sebebi bir de daha önce eski nişanlımın faceine girdiğimde kuzenine mesajında (baldızım fena) yazması
bana da baktı gibi geldi ki ilk tanışmada konuşurken elbette yüzüne bakacak.
ben kız kardeşime Allah aşkına bakışlarını mı yakaladın noldu dedim yo hiç öyle bakmadı ki tipinden öyle geldi dedi. sonraki uzun tanıştırmam da ben çok yanlış düşünmüşüm senden başkasıyla ilgilenmiyor dedi
dün doğum günüydü arkadaşlarımla tanıştırdım kız arkadaşlarımda vardı
aslında keyfimiz çok iyiydi birden benim morelim bozuldu onunla ilgilenmedim sarılmaya çalıştı yanaşmaya çalıştı hiç oralı olmadım. öpmeye kalktı hayır dedim
ben gidicem böyle yapmaya devam edersen dedi sonra gitmedi
neyse arkadaşıma bakıyor gibi geldi karşısında oturuyordu arkadaşım zaten midem bulanmaya başladı
bilmiyorum sürekli üşüdün mü karnın aç mı gibi sorular sordu ilgilendi benimle polar getirdi omuzlarıma serdi saçlarımı topladı falan ama benim aklım hep arkadaşıma bakıyor gibi yakaladığım o sahnedeydi
ne oldu diye defalarca söyledi ama ben hiç konuşmadım
arkadaşlarıma önceden demiştim bakın iyice gözlemleyin yanlış bir şey varsa bana söyleyin.
arkadaşlarımı da rahatsız ettim suratsızlığımla ayıp oldu
çıktık beni eve bırakırken konuştuk işte bak eve gidince kötü bir şey olacak gibi hissediyorum nolur söyle dedi
eve gidince ayrılmayı düşünüyordum
zorladı söyledim
kim o arkadaşının adını bile bilmiyorum hangisiydi dedi
anlattım yeminler etti kurana el basayım gözüm senden başkasını görüyorsa dedi
hemen evlenelim dedi yok seninle evlenmem ben dedim
gözüm kör olsun inşallah diye dua ediyor bir de
böyle dua mı olur
o zaman belki daha mutlu oluruz diyor
tövbe yarabbim
eğer kız arkadaşım bir bana baktı derse ayrılırım senden dedim ayrıl tamam ama yapma şimdi yemin ederim bakmadım dedi.
kız arkadaşlarıma sordum hep seninle ilgilendi, öyle bir şey hissetmedik zaten yavşak insan belli olur efendi çocuk dediler
elleriyle yedirdi yemeğimi de
sensiz ölürüm senin için her şeyi, herkesi sildim sana güvendim bırakma beni diye ağladı
şimdi hem onu üzüyorum hem kendimi
kendimi boş yere üzüyorum diye daha çok üzülüyor
ilişki terapistine gidelim dedi
ben kendimden daha güzel olduğunu düşündüğüm arkadaşlarımla tanıştırasım gelmiyor
ona mı güvenmiyorum kendime mi bilemedim
hiçbir arkadaşın senden güzel değil sen dünya güzelisin diyor ama içim rahat etmiyor
bu hastalıklı durumdan kurtarın beni
paranoyaklık derecesinde kıskançlığım başlıyor.
daha önceki sevdiğim kişilerle olan ilişkilerimde de böyleydi hep dışarıda kime baktın şuna mı baktın ? falan..
Erkek arkadaşımı önce kız kardeşimle tanıştırdım ilk tanıştırmam da sadece 5 dakika görebildi
dedi ki gözü dışarıda gibi Allah benim kafam gitti taktım iyice
bunun sebebi bir de daha önce eski nişanlımın faceine girdiğimde kuzenine mesajında (baldızım fena) yazması
bana da baktı gibi geldi ki ilk tanışmada konuşurken elbette yüzüne bakacak.
ben kız kardeşime Allah aşkına bakışlarını mı yakaladın noldu dedim yo hiç öyle bakmadı ki tipinden öyle geldi dedi. sonraki uzun tanıştırmam da ben çok yanlış düşünmüşüm senden başkasıyla ilgilenmiyor dedi
dün doğum günüydü arkadaşlarımla tanıştırdım kız arkadaşlarımda vardı
aslında keyfimiz çok iyiydi birden benim morelim bozuldu onunla ilgilenmedim sarılmaya çalıştı yanaşmaya çalıştı hiç oralı olmadım. öpmeye kalktı hayır dedim
ben gidicem böyle yapmaya devam edersen dedi sonra gitmedi
neyse arkadaşıma bakıyor gibi geldi karşısında oturuyordu arkadaşım zaten midem bulanmaya başladı
bilmiyorum sürekli üşüdün mü karnın aç mı gibi sorular sordu ilgilendi benimle polar getirdi omuzlarıma serdi saçlarımı topladı falan ama benim aklım hep arkadaşıma bakıyor gibi yakaladığım o sahnedeydi
ne oldu diye defalarca söyledi ama ben hiç konuşmadım
arkadaşlarıma önceden demiştim bakın iyice gözlemleyin yanlış bir şey varsa bana söyleyin.
arkadaşlarımı da rahatsız ettim suratsızlığımla ayıp oldu
çıktık beni eve bırakırken konuştuk işte bak eve gidince kötü bir şey olacak gibi hissediyorum nolur söyle dedi
eve gidince ayrılmayı düşünüyordum
zorladı söyledim
kim o arkadaşının adını bile bilmiyorum hangisiydi dedi
anlattım yeminler etti kurana el basayım gözüm senden başkasını görüyorsa dedi
hemen evlenelim dedi yok seninle evlenmem ben dedim
gözüm kör olsun inşallah diye dua ediyor bir de
böyle dua mı olur
o zaman belki daha mutlu oluruz diyor
tövbe yarabbim
eğer kız arkadaşım bir bana baktı derse ayrılırım senden dedim ayrıl tamam ama yapma şimdi yemin ederim bakmadım dedi.
kız arkadaşlarıma sordum hep seninle ilgilendi, öyle bir şey hissetmedik zaten yavşak insan belli olur efendi çocuk dediler
elleriyle yedirdi yemeğimi de
sensiz ölürüm senin için her şeyi, herkesi sildim sana güvendim bırakma beni diye ağladı
şimdi hem onu üzüyorum hem kendimi
kendimi boş yere üzüyorum diye daha çok üzülüyor
ilişki terapistine gidelim dedi
ben kendimden daha güzel olduğunu düşündüğüm arkadaşlarımla tanıştırasım gelmiyor
ona mı güvenmiyorum kendime mi bilemedim
hiçbir arkadaşın senden güzel değil sen dünya güzelisin diyor ama içim rahat etmiyor
bu hastalıklı durumdan kurtarın beni
