Sanki Annelik duygum yok..

aileler kız çocuk büyürtürken kadın cinselliğinin yok sayılması sonuçları . Özellikle de baba tarafından.Bunu düşünmemeye çalışın. Uzaklaştırın beyninizi ve bir birey olduğunuzu hatırlayın.bu sizin bedeniniz. Babanızı ilgilendiren bişey olmuyor. Onun karşısında utanmanıza gerek yok.
Siz kendinizi hazır hissetmeden çocuk sahibi olmayın. Doğum kontrol yöntemlerinden size uygun olanı kullanın.
annelik içgüdüsü her kadında yoktur. Kendinizi hazır hissedene kadar çocuk dünyaya getirmeyin.
bu söylediğim size tuhaf gelecek ama eğer hiçbirzaman istemezseniz. Hiçbirzaman anne olmayın.
hakkınızda hayırlısı olsun. Ayrıca geçmiş olsun. Vajinusmus durumunu yakında atlatırsınız umarım.
 

Elinizin altında internet var. Youtube var. Ve bu mecralarda binlerce yazı video detaylı anlatım varken nasıl bilemiyorsunuz ve 8 aylık evlisiniz?
Geçen de sizin kocamı tanımaya çalışyorum akrep burcu erkeği nasıl olur diye bir konunuz vardı. Yani burada hiç görmediğiniz yasam tarzını bilmediğiniz kadınların akrep burcu tanıdığı erkeklerden kendi kocanızı tanımaya çalışıyordunuz. Yanlış anlaşılmasın ama hakkaride ki akrep burxu erkeği farklıdır. Izmirdeki farklıdır. Amsterdamdaki daha farklıdır.
Siz önce kendi kocanızı tanıyın. Sonra korunma yollarını araştırın. Sonra probleminizi yenin. Cocuk baya ileride zaten.
 
Bu mantığa göre annenizin sizden falam utanması gerek zira leylek hikayeleri yalan biliyor muydunuz?
 
Herhangi bir cinsel baskı ile büyümedim, birşey yaşamadım ama vaginismus benzeriyim. Tam vaginismus da değil. 15 yıllık evliyim. Sadece cinsellik anlamında AA değil. Fitil bile koyacak olsam dünya başıma yıkılıyor. 14 yıl çocuk istemedim. Geçen ocak ayında karar verdik, yumurtlama testi aldım onunla tek ilişki ile hamile kaldim. Ama kalbi atmadı kürtaj oldum. Kürtajda herhangi bir sıkıntı yaşamadım çnkü aklınıza gelecek her müdahale ben baygınken oldu. Üç ay sonra tekrar yumurtkama testi ile tek ilişkiyle hamile kaldım. Şu anda 8 aylık hamileyim. Anneme çok zor söyledim. Babama söylemedim. Konusu hiç geçmedi. Allah korusun bebeğe birşey olmasın tabii ki ama ben de sizin gibi henüz hazır değilim aslında. Klasik hamileler gibi elimi karnıma koyup hiç konuşmadım, doğumdan sonrayla ilgili hayal kuramıyorum hep negatif şeyler geliyor aklıma. TV de bebeğini seven anne çıkınca dua ediyorum Allahım ben de bebişi seveyim böyle diye. Eşim hala sende şüpheliyim diyor. Siz de sanırım benim gibisiniz. Allah hakkımızda hayırlısını versin. Geçen hafta doktorum sordu doğum nasıl olsun diye hemen atladım sezeryan olsun. Şimdi aklımı kurcalayan şey sonda olayı. Uyuşturduktan sonra taksınlar diye yalvaracağım artık.
 
Oğlum dışında çocuk pek sevmem.
Yani konuşurum sarılırım ilgi göteriririm ama anası dese al bak 2 saat bakmam.
Mızmız kim çekecek derim.

Oğlum da mızmız mesela.
Sürekli kucak istiyor.
Hep diyorum benim oğlum duygusal bir mercimek temas istiyor.
Ama elalemin bebesi olunca ay yılışık bu diyorum
 

Hem vajinismus piskolojik baskılardan kaynaklanan bı rahatsızlık hemde hamile kalırsam aileme nasıl söylerim cumlenizden bu konularda çok baskilandiginizi hissettim birden. Hepimzin içinde bastiramadigimiz duygularımız vardır neden olmasın ama sorun aileme nasıl söylerim ve ya babam olsa uğruna ölür, bunlar bence en son dusunecegin şeyler olmalı. Önemli olan esininde seninde çocuk fikrine hazır olmanız,evliliginizin oturması.
 
hiç çocuğum olsun istemiyorum. imkan verilse bana tüplerimi bağlatırım
 
Babandan neden utaniyorsun neden yuzune bakamazsin?
Hamile kalinca cinsel iliski yasadigin belli olacak diye dimi ?
Suan cinsel iliski istememenin sebebi de gecmiste utandirilman yasaklarla buyutulmen buyuk ihtimal.
Baban ve annen de iliski yasamasa sen dunyaya gelmezdin, annesi babasi belli olan hamilelikten utanmak ciddi cocukluk travmalari gerektirir, once bunu cozmelisin.
Ha diyince de hamile kalinmiyor, esinin sperm kalitesi senin yumurtlama durumun vs gibi konularda bilgin yok ki, belki de cok cok ugrastirarak hamile kalacaksin Allah bilir.
Ben cocuklari cok severim ama kendi cocuklarim disindaki cocuklarin gurultusunu kafam goturmuyor, hele ki gunumuzde insanlar cocuklarini duses veya lord gibi yetistirdigi icin onlarin simarmalari baslayinca icime icime ciglik atiyorum resmen, insan bazen yeter diye kizsa da kendi cocuguna baska
 
Öncelikle benzer şeyleri yaşamışız. İlk evlendiğim 1 sene neredeyse cinselliğe karşı hiç bir ilgim, dürtüm yoktu. Ve 4 aylık evliyken çikolata kistim olduğunu öğrendim. Her doktor çocuğunun olmama ihtimali var, erteleme dedi. Hiç takılmadım o kısıma ve 5-6 ay ilaç kullanarak erteledim. Ha bana kalsa ilaca devam ederdim ama eşim çocuğumuz olmayacak diye çok korktu. Açıkçası diretmelerine tahammül edemedim 'nasılsa hemen olmayacaktı ya hani' ilk aydan hamile kaldım sonuç :)

Kabullenmem zor oldu, babamdan utandım, sizin gibi :)
Hamileliğim rahat geçti, bebeğim ters diye mecburi sezaryen oldum. Normal mümkün değil doğum yapamazdım.
Kan aldırırken fenalaşan tipim.

Doğumdan sonrası da çok zordu. Kolik bir bebekti, zor bir çocuğum var şuan 3 yaşında hala öyledir. Hiç günlük rutinlerimiz olmadı, hiç erken yattığını şöyle zamanın bana kaldığını bilmem nadirdir. Maddi olarak ta hazır değildik biz, tabi ki çok şükür, iyi ki var. Allah'ın nimeti, emaneti ama hazır değilsen her şey daha da zor geliyor.
 
bende hamıle kalınca hemen babama soyledım.
buyuklerde eskiden bız utanırdık dıyor, soylediğim için eleştirdiler. (kendılerı sankı her birliktelıkte hamıle kalıp kalıp bebek düşürmemiş gibi.)
dunyaya herkes leyleklerle geldi çünkü.


sağlık sorunun hallet.daha bebek yok ortada bunu düşnmek çok erken.
 

Cinsel eğitim eksikliği gerçekten vajinismusa sebep oluyor.
 
Herkes annelik duygusuyla doğmak zorunda değil ve bu kötü bişey de değil, her kadın anne olmak zorunda değil niye ben çocuk istemiyorum diye kendini uzmene gerek yok, ben böyleyim şuan çocuk istemiyorum deyip kabullenmeye çalış kişiliğini. Hamile kalmak istemiyosan bunun çeşitli yolları var, çoğu da fazlasıyla ise yariyo neden denemiyosun?
 
Afedersiniz ama hamile olduğunuzu babanıza söylemeye niye utanasınız? Kaç yıllık evli bir insan olarak, evli insanların seviştiğini ve bu sevişmenin sonucunda bebek olabileceğini biliyordur babanız. Ha bunu bizzat yüzüne söylemekten çekiniyor da olabilirsiniz, bazı baba-kız ilişkileri öyledir. Ama o zaman vakti geldiğinde anneniz ya da bir başkası söyler. Sürekli babanızla hamileliğiniz konusunda yüz göz olmak zorunda değilsiniz. Ve hamileliğe daha çok yolunuz olmalı zaten. Vajinismusu yendiniz diye hemen hamile kalma çalışmalarına başlayacaksınız diye bir durum mu var? Önce eşinizle yalnız olmanın tadını çıkarın, evliliğinizi oturtun. Çocuk sonranın işi. Doğmamış çocuğa don biçmek denir ya, sizin konu biraz öyle olmuş. Her şey sırayla, paniğe gerek yok. =)
 
ben çevremde hiç öyle anne olmak için sabırsızlanan heveslenip hayal kuran kızlar görmedim açıkçası. arkadaş çevrem kuzenlerim genelde gezmeyi tozmayı seven kendine odaklı yaşayan kişilerdi, çocuk onlara göre ayak bağıydı. ben de öyle yolda gördüğü bebeği seven, bebek resimlerine hayran kalan biri değildim aksine hiç ilgilenmezdim. hala da ilgilenmiyorum. şimdi bu bahsettiğim kızlar ve ben hepimiz evli ve çocukluyuz. hepsi de çocuklarının üstüne titriyor. hatta ben 3.yü bekliyorum yani herşeyin bir zamanı var.yapısal olarak çekingensen babandan utanman normal benimde karnım çok büyüdü ve babamın yanında çok fazla böyle gezmek istemiyorum. ama onlar da aynı süreçten geçtiler hayatın döngüsü bu...
 
Mayisgelini .!.:
İlk yapışta hamile kalanlarda varya.sanırım ondan tedirgin oluyorum
Genişletmek için tıkla...

yesmiko .!.:
o kadar evli tanıdıgım var hıc duymadım.Onlar onceden birlikte olup size öyle yutturuyorlardır:) hamile kalmak cok kolay iş değil.
Genişletmek için tıkla...
olmayacak şey değil ben evlendim 9 ay sonra çocuğum dünyaya geldi, şu anda da 3. yü bekliyorum, her kadının bünyesi bir değil ki. bebeğim olsun diye can atan biri de değildim ama o çocuk rahmine düştüğü an sen annesin ve merhameti sevgisi de o an düşüyor içine. anlamadığın bi duygusallık anlamadığın bi merhamet geliyor içine.
 
maruz kalınan yoğun stres bazı duyguları öldürebiliyor. öldürmese bile törpülüyor, zamanla hissedemez oluyorsun. kendine yüklenmemeni öneririm. hiç boşu boşuna da yıpratma kendini. bazı şeyleri hissedemiyorsan, bunu zorla elde edemezsin. duyguları zorla değiştirmeye çabalamak çok sağlıksız olur. kendini rahat bırakmanı öneririm.

gerçekten içinde bu hissiyat varsa derinlerde, zaman içinde kendi kendine oluşacaktır zaten.
 


Nikah işlemleri sırasında sağlık ocağı doktoru annemi dışarı çıkarıp bana korunmayı anlatmıştı. Ne istersen sorabilirsin dedi. Sorum yok dedim çünkü zaten her şeyi biliyorduk eşimle

Bu devirde bu kadar bilgisiz olmayı anlamıyorum.
 
kimse annesinden bu hisle doğmadı zatn merak etme, henüz gençsin çocuk fikrinden uzak durman normal, ayrıca herkes bu hisse sahip olacak diye bişey de zaten yok, herkes çocuk isteyecek diye bişey zaten hiç yok.. Korunma olduğu sürece çocuk olma ihtimali zaten yok, korunmasan bile çocuk hemen olan bişey de değil, o fikirden uzaklaşmaya çalışırsan durumunu aşman da daha kolay olur.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…