Şansızlık...

Portakalmarmelat · 15 Temmuz 2020

Çokta uzatmadan söyleyeceğim : ''Kendimi bildim bileli hep şansızdım.''

Bilmiyorum sizde yaşadınız mı yaşıyor musunuz bu şansızlık ikilemini ama beni boşluğa sürüklüyor.
Etrafımda şansı yaver giden ne istediği varsa olan arkadaşlarım var, çokta severim iyi anlaşırım onlarla daima destek çıkmışlardır bana ama şimdi hepsi yüksek bir üniversite tutturup başka şehirlere gitme hayallerindeler, ki bunu yapacak nitelikte insanlar. Hepsinin ailesi iyi maddi durumları iyi sevgili sorunları dışında bi dertleri olmayan alımlı ve istediği olan insanlardır.

Belkide kıskançlık ediyorumdur , halime vaktime hamdolsun demeyip onların hayatını diliyorumdur...

Kendimi oldum olası iyi bulmadım hiçbirşey de : çocukluğum iğrenç travmalarla geçti , ilgisiz büyüdüm , istediklerim hiç gerçekleşmedi , kendimi istediğim şekle sokamadım...

Hayatıma başkalarını merkeze koyduğum içinmidir bilmem hep kendimi 2. plana attığımı gördüm. Onların şekline özendim , onların ailesine özendim kısaca onlara özendim çünkü mutlu olmayı arzuladım.
Hiçkimseye bile bile kötülük yapmadım , iyi biri olmaya çalıştım ama sonradan farkettim ki yaptıklarım beni ezik ve aptal gibi gösteriyormuş insanların davranışlarında gördüm bunu.

Kendine güveni olmayan , yetersiz hisseden biriydim ve yaptıklarımda beni aptal gibi gösterdi...

Peki o çok iyi anlaştığım sevdiğim insanlar uzaklara gidince yalnız başıma olacağım ve hiç arkadaşım olmayacak ... insanlarla anlaşan biri değilimdir zaten iyi anlaştıklarımda gidiyorlar...

Bana akıl verebilecek biri var mı ? ben gerçekten kendimi nasıl yontabilirim ? korkularımı nasıl aşabilirim ? bu eziklik psikolojisinden nasıl çıkabilirim ? sürekli negatif olmaktan bunaldım ? özenmektende bunaldım ? sadece kuruntum mu bunlar ? yalnız kalmaktan korkan birinin kuruntuları ve yakarışları mıdır bunlar ?

Okuduğunuz için teşekkürler , belki sıkmışımdır ama anlayışlı olmanızı umut ederek yazdım gelen iyi / kötü yorumları okuyacağım yazan herkese teşekkürler.

1ogretmen · 15 Temmuz 2020

Kendini şanssız olarak nitelendirirsen işin hep şanssız gidiyor bi kere kendini buna inandırıyorsun ve o sekilde enerji yayıyorsun. Düşünce şeklimiz de hayatımıza yansıyor. Kendini sevmekten başla işe.

Portakalmarmelat · 15 Temmuz 2020

1ogretmen .!.:
Kendini şanssız olarak nitelendirirsen işin hep şanssız gidiyor bi kere kendini buna inandırıyorsun ve o sekilde enerji yayıyorsun. Düşünce şeklimiz de hayatımıza yansıyor. Kendini sevmekten başla işe.

Haklı olabilirsiniz ama artık gücüm yok gibi herşeye inancımı kaybetmişim gibi özenmekten başka bir işim kalmamış sanki... yaşımın getirdiği bir döneme vermek istiyorum bu durumu

hayatyasamayadeger · 15 Temmuz 2020

Mutluluk mutlulugu getirir.Uzuntude uzuntuyu.bi kere gulersen hayat sana gulmeye baslar.Birak insanlari.onlara sorsan ne dertler yanarlar kim.bilir.bitermi bu dunyanin derdi?ben sosyal.medyaya cok resim atan insanlara bakip kislanip ozenmem.bilirimki yalan.inan kimsenin hayti mukemmel degil.sen kac yasindasin bilmiyorum ama eminimki su formda bircok insanin olmak istedigi yastasindir.

dstn33 · 15 Temmuz 2020

Başka şehirlerde yüksek okullara gitmeye ozenmekten bahsettiginize gore daha çok çok gencsiniz.once kendine değer vermelisin.hedef belirleyip çok çalışmalısın.basarili olmak özgüvenini artırır.yeni yol arkadaslarini iyi secmelisin.sansa inanirim.ama fırsat yaratıp degerlendirmek bize kalmış.bahsettigin olumsuzluklari düşünüp içinde bogulmamak elinde.odagini değiştir bol kitap oku.evet hayatı kolay olan.insanlar var ama çok çileli hayatlardan çok güzel hayatlar yaratanlar da var

Portakalmarmelat · 15 Temmuz 2020

hayatyasamayadeger .!.:
Mutluluk mutlulugu getirir.Uzuntude uzuntuyu.bi kere gulersen hayat sana gulmeye baslar.Birak insanlari.onlara sorsan ne dertler yanarlar kim.bilir.bitermi bu dunyanin derdi?ben sosyal.medyaya cok resim atan insanlara bakip kislanip ozenmem.bilirimki yalan.inan kimsenin hayti mukemmel degil.sen kac yasindasin bilmiyorum ama eminimki su formda bircok insanin olmak istedigi yastasindir.

21 yaşındayım 3. mezuniyetime kalışım tercih yapmadım yüksek bir puana sahip olamadığım için hep yükseği hedefleyerek mezuna kaldım bu seneki puanıma bakacağım olmadıysa ne yaparım bilmiyorum sınav yüzündende çok yıprandım

sağolun yorumunuz için

Portakalmarmelat · 15 Temmuz 2020

dstn33 .!.:
Başka şehirlerde yüksek okullara gitmeye ozenmekten bahsettiginize gore daha çok çok gencsiniz.once kendine değer vermelisin.hedef belirleyip çok çalışmalısın.basarili olmak özgüvenini artırır.yeni yol arkadaslarini iyi secmelisin.sansa inanirim.ama fırsat yaratıp degerlendirmek bize kalmış.bahsettigin olumsuzluklari düşünüp içinde bogulmamak elinde.odagini değiştir bol kitap oku.evet hayatı kolay olan.insanlar var ama çok çileli hayatlardan çok güzel hayatlar yaratanlar da var

sağolun yorumunuz için

hayatyasamayadeger · 15 Temmuz 2020

Sherlock holmes .!.:
21 yaşındayım 3. mezuniyetime kalışım tercih yapmadım yüksek bir puana sahip olamadığım için hep yükseği hedefleyerek mezuna kaldım bu seneki puanıma bakacağım olmadıysa ne yaparım bilmiyorum sınav yüzündende çok yıprandım sağolun yorumunuz için

Cok tazecik bi insansin.Hayatin yeni basliyo.ilerde aklina bile gelmicek sorunlar icin kendini uzme.

Portakalmarmelat · 15 Temmuz 2020

hayatyasamayadeger .!.:
Cok tazecik bi insansin.Hayatin yeni basliyo.ilerde aklina bile gelmicek sorunlar icin kendini uzme.

teşekkür ederim yorumunuz için tekrardan :)

denizaslim · 15 Temmuz 2020

Herkesin hayatının dinamiği farklıdır. Kimi hayatın başında şanslıdır sonuna doğru işler kötüleşir. Kiminin başında kötü gider sonuna doğru iyileşir. Ben ikinci gruptayım. Ama öyle şanssız falan değil lanetli desen yeri vardır hani ama şimdi de dünyanın en ama en şanslı insanlarından biriyim. Ama bunun nedeni ne biliyor musun ? Hayatındaki dezavantajları avantaja dönüştürmek.

Bunu zamanla öğreniyorsun. 3. Kez mezuna kalman senin için çok olumsuz ama o arada ailenle birliktesin hala onlara sarılmak için vaktin var. Artık daha bilinçlisin hayatın için en doğru bölümü seçebilirsin. İstemediğin bir bölümü sırf okumak için okuyup 30 yıl sevmediğin işi yapmaktansa sevdiğin işi yapabileceğin bir bölüme gidebilirsin. Bunun gibi birçok şey var..

Mutlu olmak ya da olmamak insanların seçimidir. Şartlar ne olursa olsun illa bir yolu vardır... Ve hiç bir şey sonsuza dek sürmek. İyi ya da kötü....

fionawoody · 15 Temmuz 2020

Bence tek sorun kendinizi sevmiyor olmanız. Size siz yetersiniz öncelikle bunun ve kendi gücünüzün farkına varın. Herkesin hayatında olumsuzluklar var, o çok şanslı dediğimiz insanlar da mutlaka tökezliyor bir yerlerde, kimsenin hayatı mükemmel değil ama siz her olumsuzlukta ve her kötü şeyde yaşadıklarınızı bahane edip şanssızım derseniz o da şanssızlık olmuyor maalesef. Önce sizin toparlanmanız gerek, sevdiğim arkadaşlarım gidiyor, zaten kolay arkadaşta edinemiyorum diyorsunuz kendiniz varsınız? Neden kendi kendinize yetemiyorsunuz? Bu arada herkesle de arkadaşlık yapılmaz zaten. Bence siz şu depresif hallerinizden bir kurtulun önce daha 21 yaşındasınız ama ruhunuz 75 gibi kaldı ki 75 yaşında ki bir çok insan bile daha pozitif. Ben de çok kötü şeyler yaşadım ve sevgisiz büyüdüm ama hiçbir zaman kendimden nefret etmedim çünkü yaşadıklarımın sorumlusu ben değilim sizin hayatınızda da siz değilsiniz ama kendinize yaşattıklarınızın sorumlusu sizsiniz bu yüzden hakettiklerinizi yaşamaya çalışın, kendinizi görmek istediğiniz yerler için uğraşın ve kendinizi sevin.

zencefilli limonata · 15 Temmuz 2020

Şanssızım derseniz şanssız olursunuz öncelikle bunu bilin. Benim ablam sizin gibi hep şanssızım der ve hep şanssızlıklara denk gelir. Ben tam tersiyim. Şans benden yana derim hep :) çok şükür bugüne kadar da şans benden yana oldu hep. Kaderinize küsmek yerine mücadeleyi de seçebilirsiniz. Çocukluğum travmalarla geçtinin arkasına sığınmayın lütfen. Ne hayatlar var. Şükredin halinize ve çabalayın. Kaderinizi değiştirmek için çabalayın. Başkalarına imrenmek kötü bir şey değil. İmrenin ki motive olun.çabalayın. Her şeyin altın tepside sunulmasını beklerseniz o zaman mutsuz olursunuz. Bir de elinizdeki güzel şeyleri görmeye çalışın. Eksik ve kötü şeyleri düşünmeyi bir kenara bırakın. Kendi kendinizi güçlendirin,motive edin. Önce kendine inanmalısın. Sonra şansa. Sen doğru adımları atarsan şans zaten yüzüne gülüyor. Mutluluklar diliyorum

Clarkkent · 15 Temmuz 2020

Hayatta yaşadığımız her negatif bize bir pozitif getirir. Ben buna inanıyorum. Hayatımın belli bir dönemi çok sıkıntılı geçti. Başka bir aşaması ise çok çok iyi. Hayat herkese farklı iyilikler ve farklı kötülükler verir. Herkesin üstesinden gelebileceği zorluk farklıdır. Senin sınavın çevrendekilerden daha çetin geçmiş olabilir. Bu seni güçlendirir ve çevrendekilerden daha farklı deneyimler kazandırır. Problem çözme becerini artırır. Böylece hayatının ilerleyen dönemini yönetmek senin için daha kolay olur.

Daha yolun başındasın. Hayata en pozitif bakman gereken zamandasın. Ben de çok zor zamanlar yaşadım, yaşıyorum ama geleceğe hep umutla bakıyorum.

Mandalinakolik · 15 Temmuz 2020

Hayata gülümse ve kimseyi kendinden daha fazla önemseme. Once can demeyi öğren. Sonra kime istiyorsan iyilik yaparsın.
Iyilik yapılması gereken biri varsa o kişi ilk sen olmalısın. Kendine iyi davran.

eylulcmre · 15 Temmuz 2020

Sherlock holmes .!.:
Çokta uzatmadan söyleyeceğim : ''Kendimi bildim bileli hep şansızdım.''

Bilmiyorum sizde yaşadınız mı yaşıyor musunuz bu şansızlık ikilemini ama beni boşluğa sürüklüyor.
Etrafımda şansı yaver giden ne istediği varsa olan arkadaşlarım var, çokta severim iyi anlaşırım onlarla daima destek çıkmışlardır bana ama şimdi hepsi yüksek bir üniversite tutturup başka şehirlere gitme hayallerindeler, ki bunu yapacak nitelikte insanlar. Hepsinin ailesi iyi maddi durumları iyi sevgili sorunları dışında bi dertleri olmayan alımlı ve istediği olan insanlardır.

Belkide kıskançlık ediyorumdur , halime vaktime hamdolsun demeyip onların hayatını diliyorumdur...

Kendimi oldum olası iyi bulmadım hiçbirşey de : çocukluğum iğrenç travmalarla geçti , ilgisiz büyüdüm , istediklerim hiç gerçekleşmedi , kendimi istediğim şekle sokamadım...

Hayatıma başkalarını merkeze koyduğum içinmidir bilmem hep kendimi 2. plana attığımı gördüm. Onların şekline özendim , onların ailesine özendim kısaca onlara özendim çünkü mutlu olmayı arzuladım.
Hiçkimseye bile bile kötülük yapmadım , iyi biri olmaya çalıştım ama sonradan farkettim ki yaptıklarım beni ezik ve aptal gibi gösteriyormuş insanların davranışlarında gördüm bunu.

Kendine güveni olmayan , yetersiz hisseden biriydim ve yaptıklarımda beni aptal gibi gösterdi...

Peki o çok iyi anlaştığım sevdiğim insanlar uzaklara gidince yalnız başıma olacağım ve hiç arkadaşım olmayacak ... insanlarla anlaşan biri değilimdir zaten iyi anlaştıklarımda gidiyorlar...

Bana akıl verebilecek biri var mı ? ben gerçekten kendimi nasıl yontabilirim ? korkularımı nasıl aşabilirim ? bu eziklik psikolojisinden nasıl çıkabilirim ? sürekli negatif olmaktan bunaldım ? özenmektende bunaldım ? sadece kuruntum mu bunlar ? yalnız kalmaktan korkan birinin kuruntuları ve yakarışları mıdır bunlar ?

Okuduğunuz için teşekkürler , belki sıkmışımdır ama anlayışlı olmanızı umut ederek yazdım gelen iyi / kötü yorumları okuyacağım yazan herkese teşekkürler.

İşe kendinizi merkeze alarak başlayabilirsiniz. Çocukluk koşullarımız aynı. Hatta çoğu şey aynı. Ama bir süre sonra bu hayatı hayallerle yaşananın, başkalarına özenmekle yaşamanın zaman kaybı olduğunu anlıyor insan. Daha sonra bir hedef belirliyor ve yavaş yavaş özendiği yA da istediği şeyleri elde etmenin nasıl olacağını planlıyor. Mesela iyi bir bölüm okuyup atanmak ya da iyi bir işe girmek her şeyin başlangıcı. Maddi güç pek çok kapıyı açıyor. Önce bir hedefiniz olsun. Daha sonra ona ulaşmak için gereken basamakları belirleyin ve her basamak için tek tek mücadele edin. Ben babam yüzünden hem okudum hem çalıştım. Ama sonunda da atandım ve çoğu hayalimi gerçekleştirdim.

Alys · 15 Temmuz 2020

neye odaklanirsan,
aklini ne ile mesgul edersen hayat da sana onu veriyor.

sen onlarin firsatlarina ve sanslarini goruyorsun,
kendinin de sanssizligini,
buna odaklandikca hayat sana boyle olacak.

Ben fakir koylu bir ailenin gorece kulturel olarak cahil yetismis bir kiziydim,
ama hep boyle ust siniftan diyebilecegim arkadaslarim oldu nasil olduysa,
universitede ilk bir kac ayda, ailem koydeler falan dedigimde arkadas grubumdan kisiler bile tatil koyunden bahsediyorum sanmislar :rolleyes:

bilmiyorum, saniyorum ki odaklanmiyorum hayatimdaki olumsuz seylere, cunku bardagin dolu tarafini gorurum her zaman, bu da bir sekilde sans olarak geri donuyor bana. Her zaman cok sansli birisi olmusumdur, hatta bu sebeple gereksiz bir ozguvene sahip oldugum donemler bile oldu.

Şansızlık...

Ayrıntılı Düzenleme

Portakalmarmelat

Aktif Üye

1ogretmen

Queen

Portakalmarmelat

Aktif Üye

hayatyasamayadeger

Popüler Üye

dstn33

ALLAH VAR GAM YOK.

Portakalmarmelat

Aktif Üye

Portakalmarmelat

Aktif Üye

hayatyasamayadeger

Popüler Üye

Portakalmarmelat

Aktif Üye

denizaslim

Şahsına münhasır ironik insançağız..

fionawoody

Popüler Üye

zencefilli limonata

Popüler Üye

Clarkkent

Bir kedi annesi...

Mandalinakolik

Ceketine ihtiyacim yok ,yüreğimi üşütme yeter

eylulcmre

Nirvana

Alys

Nirvana

Benzer Konular