işten çıkıp hamile kaldığında vede çocuğun olduğunda buraya atıcağın başlığı söylüyorum işten ayrıldığıma çok pişmanım
evet hemde işten ayrılmadım doğum iznimde yaşadım.çocuğu görmeye geliyorlar bişey ikram etmek gerek,eşim yetiştiremediği için söyleyemiyorum şunu al bunu al diye,üstelik işsizlik maaşı alıyordum yine yetiremiyordu adamcağız.sen birde ihtiyacım var borcumuz var diyosun,kendi paranı harcadığında eşinden para istemek çok zor oluyor.kadının çalışması çocuğun geleceğidir.kendine öz güven verir.dilediğin ihtiyacını alabilirsin vs.5 çaylarındaki komşular karın doyurmuyor maalesef
eşimin şuan çocuk istememesinin en büyük sebebi ona ve eve yetemeyecek olmak..Planlı gitmek istiyor bu yüzden ve bende bu sebeple sabretmeye çalışıyorum.Onu zor durumda bırakmayı asla istemem.Ben çalışmak istemediğimi söylerek evlendim eşimle baştan konuştuk oda bunu kabul etti.Evine eşine çocuğuna yetemeyecek adam evlenmesin mümkünse.Evlenmeyi çocuk yapmayı göze alabiliyorsa bakmasını da bilecek..Benim düşüncem ve sanırım doğru olanda budur..
Bu başlığı görmesem iyidi işyerinde canım çıkarken oturduğu yerden Google a bile bakmaktan sıkılan insanları görünce vay be diyorum ama işte naparsın. Benden daha kötü durumdakiler de bana özeniyordur büyük ihtimalle herkes elinde olmayanı ister.
Arkadaşım beni istanbulun diğer ucuna yolluyorlar birkaç hafta geçici gideceksin diye, geçici denen iş benim üstüme kaldı kimse düzgün yapmadığı için. Servise binmiyorum eve 9 dan önce gidemediğim için, metrobüslerde sürünüyorum. kariyeri iyi diye bırakmak istemiyorum önümde bir terfi olasılığı var dişimi sıkıyorum, şundan 3 sene önce olsa basar istifayı daha iyi bir iş kesin bulurdum ama bir yere uzun süre emek verince çıkamıyosun da. Neyse ben kendimi örnek verdim benim gibi hatta daha zor şartlarda binlerce örnek vardır bunları düşün bence. Ayrıca oyalanacak bir şey tabiki bulursun en basitinden kendi çalıştığın sektörde neden geliştirmeyi denemiyorsun kendini? Bilgisayarda internette bir sürü araştırmalar yap, gazete yok ki sadece internet derya deniz.
Evet sizde haklısınız ama hani bazı bayanlar vardır ya evcimen,kocası evi ve çocuklarıyla mutlu ben sanırım o tarz bir bayanım.5 çayları kadınların yaptığı günler bana çok eğlenceli geliyor ve o ortamlarda mutlu oluyorum :) Tipime bakan hadi canım sen tam iş kadını olmak için yaratılmışsın der belkide ama içim hiçte öyle değil..Herkesin ve kendimde dahil mutlu olduğu şekilde yaşamasını canı gönülden istiyorum hepsi bu :-/
Arkadaşlar Merhaba,
Yaklaşık 1 senedir özel bir şirkette çalışıyorum.Hiç bana göre olmayan,gün içinde dakikaları saydığım neredeyse ağlama noktalarına geldiğim bir iş.Bütün gün hiç birşey yapmadan oturuyorum ve misafir karşılıyorum bu yüzden kendimi işe yaramaz hissediyorum
Evleneli 4 ay oldu ve normalde çalışmaktan nefret eden bir insanım buna rağmen 5 senedir çalışıyorum :) Bugüne kadar hep sabrettim.Sabahları yataktan neredeyse ağlayarak kalkacağım o derece..! Haziran ayına kadar çalışmak zorundayım..Düğün borçlarımız var.İş değiştirmek istesem daha az bir maaşla çalışacağım biliyorum bu da bütçemizi sarsacak..Şimdi işten çıksam arabamızı satıp borçları o şekilde kapatmak zorunda kalacağız,kıyamıyorumAyrıca içten içe çocuk istiyorum.Bu da şuan imkansız görünüyor maddiyat sebebiyle..
9 ay daha sabretsem hepsine ulaşacağım biliyorum ama o 9 ay nasıl geçecek bilmiyorum..İşsiz olup benim çalıştığım pozisyonda olmak isteyen çok arkadaş vardır ona da saygı duyuyorum.Şükret diyeceğinizi şimdiden duyar gibiyim..Ama ben ev hayatını evde olmayı çok seven biriyim ve bu zamana kadar hep çalışmak zorunda kaldığım için ev hanımlığını yaşamaya hasretim ve artık bunu yaşamak istiyorum..
Benim gibi şartları iyi olduğu için istemediği bir işte çalışan var mı ? Kendinizi nasıl motive ediyorsunuz? Bu mutsuzluğum ister istemez eşime de yansıyor ve onu da üzüyorum
Şimdiden cevaplarınız için çok teşekkür ederim..
eşimin şuan çocuk istememesinin en büyük sebebi ona ve eve yetemeyecek olmak..Planlı gitmek istiyor bu yüzden ve bende bu sebeple sabretmeye çalışıyorum.Onu zor durumda bırakmayı asla istemem.Ben çalışmak istemediğimi söylerek evlendim eşimle baştan konuştuk oda bunu kabul etti.Evine eşine çocuğuna yetemeyecek adam evlenmesin mümkünse.Evlenmeyi çocuk yapmayı göze alabiliyorsa bakmasını da bilecek..Benim düşüncem ve sanırım doğru olanda budur..
Bu başlığı görmesem iyidi işyerinde canım çıkarken oturduğu yerden Google a bile bakmaktan sıkılan insanları görünce vay be diyorum ama işte naparsın. Benden daha kötü durumdakiler de bana özeniyordur büyük ihtimalle herkes elinde olmayanı ister.
Arkadaşım beni istanbulun diğer ucuna yolluyorlar birkaç hafta geçici gideceksin diye, geçici denen iş benim üstüme kaldı kimse düzgün yapmadığı için. Servise binmiyorum eve 9 dan önce gidemediğim için, metrobüslerde sürünüyorum. kariyeri iyi diye bırakmak istemiyorum önümde bir terfi olasılığı var dişimi sıkıyorum, şundan 3 sene önce olsa basar istifayı daha iyi bir iş kesin bulurdum ama bir yere uzun süre emek verince çıkamıyosun da. Neyse ben kendimi örnek verdim benim gibi hatta daha zor şartlarda binlerce örnek vardır bunları düşün bence. Ayrıca oyalanacak bir şey tabiki bulursun en basitinden kendi çalıştığın sektörde neden geliştirmeyi denemiyorsun kendini? Bilgisayarda internette bir sürü araştırmalar yap, gazete yok ki sadece internet derya deniz.
Yanlış düşünüyorsun arkadaşım.
Eşin sana da yeter, çocuğunada, ama sen 2 istersen veremez 1 le yetinmen gerekir. Aç bırakmaz, açık bırakmaz ama belli bir standartın üstüne çıkamaz.
♥gözyaşı♥;32059917 .!.:Eğer bu katlandığın zahmet 9 ay sonra rahmetle sonuçlanacaksa biraz daha sabır..
Nasıl bir işin var bilmiyorum ama hareketsiz ise kitap okuyarak,
Bilg. başındaysan dizi, film izleyerek vakit geçirebilirsin..
Kendini değersiz hissetme, değersiz ve gereksiz olsan seni orada bir dakika bile tutmazlar..
Benim işimde bana göre bazen çekilmez oluyor bende özlüyorum ev hayatını ama sonra üç-beş gün üst üste evde kalınca işimi özlüyorum :S
Ama biraz daha sabır, sayılı gün çoook çabuk geçiyor...
Şimdi eğer çıkarsan işten ve arabanızı satarsanız belki ilerde pişman olabilirsin..
Zira bu hayat hep rahat olmuyor, her zaman sıkıntılarımız olacak ama eğer sabredersek mükafatını da göreceğiz..
hani derler ya zahmet olmadan rahmet oluyor diye..
Eğer sağlığını etkilemiyorsa kendine az kaldığını telkin ederek bu süreyi atlatabilirsin)
Kolay gelsin
Uzaktan insana ne kadar hoş geliyor yazdıklarınız, bazen bende aklımdan geçiriyorum evde olsam her işi koşturarak değilde yavaş yavaş yapsam, 5 çayları içsem vs. vs.
Ama bu sene senelik iznimi 1 ay aldım (her sene 3 hafta alırdım) 1 ayın 1 haftasını tatilde geçirdik, kalan 3 haftanın 1 haftasında da evimizle ilgilendik, gezdik, tozduk, yedik içtik, diğer 2 hafta bana çok zor geçti, resmen sıkıldım. Yok dedim kendi kendime demekki 3 hafta izin yeterliymiş.
insanın işinde mutsuz olmasının en büyük sebebi , kendini çalışmak zorunda hissetmesi bence.. burda çalışmak zorundayım diye düşünüyosun ister istemez , durumun daha iyi olup da aynı yerde çalışsaydın bu kadar strese girmezdin..
Arkadaşlar Merhaba,
Yaklaşık 1 senedir özel bir şirkette çalışıyorum.Hiç bana göre olmayan,gün içinde dakikaları saydığım neredeyse ağlama noktalarına geldiğim bir iş.Bütün gün hiç birşey yapmadan oturuyorum ve misafir karşılıyorum bu yüzden kendimi işe yaramaz hissediyorum
Evleneli 4 ay oldu ve normalde çalışmaktan nefret eden bir insanım buna rağmen 5 senedir çalışıyorum :) Bugüne kadar hep sabrettim.Sabahları yataktan neredeyse ağlayarak kalkacağım o derece..! Haziran ayına kadar çalışmak zorundayım..Düğün borçlarımız var.İş değiştirmek istesem daha az bir maaşla çalışacağım biliyorum bu da bütçemizi sarsacak..Şimdi işten çıksam arabamızı satıp borçları o şekilde kapatmak zorunda kalacağız,kıyamıyorumAyrıca içten içe çocuk istiyorum.Bu da şuan imkansız görünüyor maddiyat sebebiyle..
9 ay daha sabretsem hepsine ulaşacağım biliyorum ama o 9 ay nasıl geçecek bilmiyorum..İşsiz olup benim çalıştığım pozisyonda olmak isteyen çok arkadaş vardır ona da saygı duyuyorum.Şükret diyeceğinizi şimdiden duyar gibiyim..Ama ben ev hayatını evde olmayı çok seven biriyim ve bu zamana kadar hep çalışmak zorunda kaldığım için ev hanımlığını yaşamaya hasretim ve artık bunu yaşamak istiyorum..
Benim gibi şartları iyi olduğu için istemediği bir işte çalışan var mı ? Kendinizi nasıl motive ediyorsunuz? Bu mutsuzluğum ister istemez eşime de yansıyor ve onu da üzüyorum
Şimdiden cevaplarınız için çok teşekkür ederim..
"Evine eşine çocuğuna yetemeyecek adam evlenmesin mümkünse"
bu cümledeki fikri düşünen ve söze döken bir insanın evleneceği adamda aradığı kriterin "zengin " olması gerektiğini düşünüyorum. Hayat hiç bir zaman günlük gülistanlık değil maalesef. Hiç bir şeyin garantisi yok...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?