- 29 Mart 2012
- 1.781
- 1.836
- 333
- Konu Sahibi Camille_claudel
-
- #1
Birkaç piskoloğa gittiyseniz her birine bir iki seans gitmişsinizdir, şu durumda fayda görmemiş olmanız normal. Fayda görmeniz için tek bir psikologtan düzenli seanslar almanız gerekir. Bu insanların elinde sihirli değnek yok, sizi tek seansta iyileştiremez ya da yol gösteremezler.
Konuya tavsiyem yok çünkü bahsettiğiniz özelliklerin bahsettiğiniz şeyleri yaşamanıza sebep olduğunu sanmıyorum pek. Dünyanın en güleryüzlü insanlarından biriyim ben. Sürekli sırıtırım. Ses tonum da çocuk sesi kıvamında. Polisi aradığımda falan ciddiye almayıp ebeveynimi istedikleri oldu, o dereceAma kimse bana size davrandıkları gibi davranmıyor, davranamaz. Bunun duruşunuzla, güler yüzünüzle ya da ses tonunuzla alakası yok bence. Özgüvensizliğinizin kokusunu alıyor karşınızdaki insanlar. Bunu çözmeniz lazım. Kimse birilerini terslediği için ya da asık suratlı olduğu için saygı görmez. En fazla “ne nemrut kadın” deyip uzak dururlar sizden.
Benim Hilal öğretmenim vardı , çok beğenirdim onu . Ders anlatışı, mimikleri vs herşeyine bayılırdım . Ben mesela onun kopyası gibiydim ilk başlarda . Sonradan kendim olabildim.
Kendine örnek kişiler belirle , onların duruşlarını vs taklit et . Kendini videoya Çek izle . Neleri beğendiğini not al . Değiştirmen gerekenleri de nasıl değiştirebilirim diye düşün .
TED konuşmalarını dinle . Bazı defileleri izle , tiyatroya kaydol . Kurs al . Bence çok faydasını göreceksin.
En önemlisi de özgüven sahibi olman . Sen kendine değer vermezsen kimse sana değer vermez .
Her konuda konuşma mesela , cool takıl .
Belli bir duruşun olsun , sınırların olsun. Bir şekilde hisseder etrafındakiler .
Benim büyük oğlum çok cool bir çocuk , kimseye eyvallahı yoktur , arkadaşları tarafından da saygı görür . Gerçi görmese de umursamazbence böyle olmak lazım .
Hiç alakası yok. Dünya güzeli insanlar özgüvensiz olabiliyor. O sizin içinizde, herhangi bir şeye bağlı değil. Ama dik durun tabi ki sağlığınız için.Bir psikologla bir yılı aşkın devam ettim, illaki faydası olmuştur ama bu konu da hala aynıyım maalesef.
Ben şimdiye dek özgüven ve bir başka şeyin bağlantısını kurdum hep. Mesela dik bir duruş= özgüven gibi.
Insanlar karsidaki kiside bir ozguvensizlik hissettiklerinde direk bastirmaya ve saygisizlik etmeye basliyorlar. Hatta cok tevazu gosteren insanlar da ayni muameleye maruz kaliyor. Egolari sahlandirip kosturmaya bayiliyor millet. Bak canim simdi o oyle degil ciler dolusur hemen :) nerden mi biliyorum, lise zamanlari ben de boyleydim biraz. Malum ergenlik de var serde.bu durumu asmak icin ozguvenli olmak lazim. Ozguven problemi kolay kolay asilamiyor bazen. Profesyonel destek gerekli olabiliyor.
Konu sahibi birde yaşadığınız bir olayı örneklendirebilir misiniz? İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil..demişsiniz nasıl hakaret edebiliyorlar?
Örnek çok maalesef. Mesela kuzenim: bizi birbirimize benzetince bir kadın, döndü ve bana “beni diğeriyle benzetti, senin gibi bir maymuna benzetmedi” dedi. Mesela boyum üzerinden ağzını, burnunu eğerek eleştirir. Vücudumda onu beğenmez, bunu beğenmez. Kendisi milletten eski kıyafet ister, kalkıp benim kıyafetimi beğenmezve daha niceleri.
İş ortamında örneğin; bir çocuk bana kafayı taktı. Gelip gidip şunu yap bunu neden yapmadın vs. Halbuki biz orada üç kişi aynı pozisyondayız ve onlara gayet saygılı. Bir kere sert çıkınca bana karşı da düzeldi mesela. Ayrıca diğer kızlar da diyordu bu neden sana sataşıyor diye.
Çok uzatmak istemiyorum ama bunun gibi daha nice örnekler mevcut bende.
Merhaba arkadaşlar,
İçinden çıkamadığım bir konuda sizden yardım, akıl istemeye geldim.
Şimdiye dek pek çok konuda değiştim, geliştim. Zeki de bir öğrenciydim. Üniversiteyi bitirdim, mühendis oldum. Gel gelelim ki aşamadğım bir şey var. Bir topluluğa girdiğimde, yeni insanlarla tanıştığımda ciddiye alınmıyorum. Herkes böyle yapıyor diyemem, bir çok iyi insanla da karşılaştım. Ama kötü insanlara da hedef tahtası oldum her seferinde. İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil, çevremdeki insanlar da bu hissimi onaylıyor.
Önceye göre değişim elde ettim elbette. Ama hala istediğim seviyeye gelemedim. Artık böyle bir şey olduğunda tepki verip, hatta kavga edip ipleri koparıyorum. Ancak bu çok yorucu ve ben daha bu hale gelmeden insanlar beni saysın istiyorum.
Gözlemlerime göre şimdiye dek su profildeydim: kambur, neredeyse iki büklüm bir duruş, cılız bir ses tonu, özellikle yabancı ortamda sürekli bir gülümseme hali, konuşurken sanırım, emin değilim gibi kelimeler ve daha niceleri.
Duruşum artık cok daha dik ve o kadar çok gülümsemiyorum.
Şimdi sizden şunu rica ediyorum; nasıl bir duruş sergilemeliyim ki insanlar laf konuşurken iki kere düşünsün? Biraz tartarak, çekinerek konuşsun? Nedir bunun sırrı? Vücut dili mi? Dik duruş mu? Gözden kacirdigim daha neler var? Gerçekten bir tarife ihtiyacım var.
Dip not olarak; zamaninda mobbinge ugradim ve bu beni bir kisir donguye surukledi. Bir kac psikologa gittim ve fayda goremedim.
Mesela burada onun soylediği maymun sozune kahkaha atarak "ay bende cok sevindim senin gibi bir orangutana benzetilmedigime" diye cevap verir baskada birsey soylemez keyfimi de hiç bozmadim
dik durup mesafe koyacaksın ve soğuk olacaksınMerhaba arkadaşlar,
İçinden çıkamadığım bir konuda sizden yardım, akıl istemeye geldim.
Şimdiye dek pek çok konuda değiştim, geliştim. Zeki de bir öğrenciydim. Üniversiteyi bitirdim, mühendis oldum. Gel gelelim ki aşamadğım bir şey var. Bir topluluğa girdiğimde, yeni insanlarla tanıştığımda ciddiye alınmıyorum. Herkes böyle yapıyor diyemem, bir çok iyi insanla da karşılaştım. Ama kötü insanlara da hedef tahtası oldum her seferinde. İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil, çevremdeki insanlar da bu hissimi onaylıyor.
Önceye göre değişim elde ettim elbette. Ama hala istediğim seviyeye gelemedim. Artık böyle bir şey olduğunda tepki verip, hatta kavga edip ipleri koparıyorum. Ancak bu çok yorucu ve ben daha bu hale gelmeden insanlar beni saysın istiyorum.
Gözlemlerime göre şimdiye dek su profildeydim: kambur, neredeyse iki büklüm bir duruş, cılız bir ses tonu, özellikle yabancı ortamda sürekli bir gülümseme hali, konuşurken sanırım, emin değilim gibi kelimeler ve daha niceleri.
Duruşum artık cok daha dik ve o kadar çok gülümsemiyorum.
Şimdi sizden şunu rica ediyorum; nasıl bir duruş sergilemeliyim ki insanlar laf konuşurken iki kere düşünsün? Biraz tartarak, çekinerek konuşsun? Nedir bunun sırrı? Vücut dili mi? Dik duruş mu? Gözden kacirdigim daha neler var? Gerçekten bir tarife ihtiyacım var.
Dip not olarak; zamaninda mobbinge ugradim ve bu beni bir kisir donguye surukledi. Bir kac psikologa gittim ve fayda goremedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?