Yabancı bir sevgilim vardı. son yıllarda sürekli içki içip bana küfür etmeye başlamıştı. Sürekli kavga ediyorduk. Ona göre ben suçluydum. Ona dediğim tek laf çok komik ama 'Bende biraz feministlik var sanırım' Ve ayrılığımızda hep beni suçladı. Onu sinirlendirmişim. Daha fazla dayanamadım... 1 yıl önce ayrıldım. Ayrıldıktan 3 ay kadar yazmaya başladı ama kabul etmedim. Her yerden engelledim... Onun için kilometreler uzaklara onun yanına kadar gidip onu görmüş insandım... ayrıldıktan sonra Hiç ağlamadım. 1 yıl boyunca bir damla gözyaşı dökemedim.
Hayatım yolunda gidiyordu. bilmiyorum ama mutluydum.. İş-Ev-Yapacağım şeylerin hayallerini kurmak beni idare ediyordu.
Sonra bu ay içinde biriyle tanıştım. Konuştuğum kişi de hiçbir sorun yok. Onu zamanla tanıyacağımı söyledim. Sorun şu ki onunla tanıştığımdan beri korkuyorum. Sanki bir şey kaybetmişim gibi.. Sanki hayallerimden vazgeçmişim gibi hissediyorum. Ve karşımdaki kişiye de buz gibiyim. Hoşlanıyor muyum bilmiyorum. Bana yazmadığı zamanlarda üzülüyorum. Ve bazen kendimi onu hayal ederken buluyorum ama neden içimde korku var. Ve iki günden beri ağlıyorum. Sebepsiz ağlıyorum. Sanki bir şeyi kaybetmiş gibiyim.
Her ilişkinin sonu ayrılık olacak değil.. fakat kırgınlığınız hala sürüyor ve hassassınız..
yeni arkadaşa karşı ‘hoşlanma’ olabilir bir şeyler hissediyorsunuz fakat kaybetme duygusu yine eskisi gibi acı çekme endişesi sizi sarmış.. dediğim gibi her ilişkinin sonu ayrılık olacak değil..
Kendinizi olumsuz düşüncelere sokup üzmeyin lütfen..
Her ilişkinin sonu ayrılık olacak değil.. fakat kırgınlığınız hala sürüyor ve hassassınız..
yeni arkadaşa karşı ‘hoşlanma’ olabilir bir şeyler hissediyorsunuz fakat kaybetme duygusu yine eskisi gibi acı çekme endişesi sizi sarmış.. dediğim gibi her ilişkinin sonu ayrılık olacak değil..
Kendinizi olumsuz düşüncelere sokup üzmeyin lütfen..
Demek ki hala eski sevgilini düşünüyorsun , konunda ondan bahsederek başlamışsın .. tamamen bitirmeden yeni birşeylere başlama .. belki de ayrılık sonrası kendini sürekli “iyiyim” ben diyerek kandırmış ve yaşanan gereken süreci yaşamadığın için şuan acısı çıkıyor olabilir
Ben de evlenmeden önce sürekli ağlıyordum. Hayatınızdaki erkeğin koyduğu kuralların sizin aldığınız kararlardan daha geçerli olacağına dair bir korkunuz olabilir mi bilinçaltında ? Belki babanız otoriter biridir, onla özdeşleştirmişsinizdir.
Hayallerinizi ve karşınızdaki insanı aynı hayata sığdırabilirsiniz. Tam tersi bir imaj sergiliyorsa ufak ufak uzaklaşmakta yarar var.