Konumu okuyan bilir ben şu deli aşık. Hani duygularını doruklarda yaşayan..

25 yaşındayım o 32 yaşında.
2 ay sonra gidiyor. Geçici görevi bitiyo.
Deli divane aşık olduğum bu adama gittiği gün bunu yazıcam.. Beklentisiz.
Sizinle paylaşmak istedim. Çünkü içime atmaktan bu aşkı tek taraflı yaşamak düşüncesi beni içten içe öldürüyor..

Milletin ne derdi var neleri biliyorumm.. Ama her şey Allahtan onu gönlüme Rabbim koydu benim suçum yokki. Aklımdan çıkmayışı..

Bir şey beklemiyorum ondan ve yazıyorum..
Hani ilk gördüğüm zaman itiraf ediyorum yıldırım aşkı değildi ben seni "Zamanla" sevdim, aşık oldum.
Sadece oku bana cevap verme zaten gideceğin günü bekledim. Çünkü artık içimde tutamıyordum. "İyiki de gittin.."
Seni gördüğümde gözlerim bakamıyordu ya gözlerine kaçırırdım hani sen gülümseyerek bakardın bana, anlatırdın, ben kaybolurdum..
Hani bi kez parmakların elime değmişti ben sende kaybolmuştum. ( Ama sen bilmiyordun )
Hani moralim bozuk olduğunda canınız niye sıkkın diye sorardın ya bana ben içimden havalara uçardım..
Hani bir kez "bugün benim doğumgünüm" demiştin ya ben o an sana sarılmak nasıl birşeydir diye düşündüm. Sadece düşündüm işte..
Hani sen karşıdan gelirken ben geçerdim ya kokunu içime çekip gözlerimi kapardım.. Sen göremezdin ki saklardım.. Seni sensiz yaşardım içimde hep, masandaki kolonyayın sen çıkınca açar koklardım gizlice yine kaybolurdum. Çünkü sen kokardın.
Sen ast ben üst ne fark ederki ben adını aşk koydum ama kendim koydum sen koyma sadece bil adı aşktı.. Ben hiç böyle olmadım. Kimseye olmadım sana böyle olduğum kadar.. Yaptığım delilik ama bilmeni istiyorum. Karşılıksız olsa da bil sadece. Hayatında başarılar dilerim. Hep önün açık olsun.
İşte bunu yazıp yolluycam o Eskişehir'e giderken.
Okuduğunuz için teşekkür ederim hepinize..