• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Seni birakip ise gitmek aci vericek be yavrum

valla bencede fazla duygusal davranıyorsun. bu zamanda para olmayınca belli bi yaştan sonra tek başına çocuğu mutlu edemiyorsun. mesela bende çalışıyorum iki küçük çocuğum var anneanne ve babaanne bakıyolar. çocuklarım ikiside çok girişkendir. her ortama rahatça adapte olabiliyorlar. ben bunu birazda çalışmama bağlıyorum. çocuklarım 4 duvar içinde sürekli benle otursunlar. birtek beni bilsinler bana çok ta fazla bağlansınlar istemiyorum. bırak küçük yaşta dış dünyaya açılsın çocuklar. inan çalışan anne babanın çocuklarında özgüven daha yüksek oluyo. çünkü anne babaya bağımlı yaşamıyolar. işin birde maddi kısmı var. büyük kızım rahatsızlanmıştı. yaşadığımız ilde bulunan devlet hastanesi özel hastane hepsini gezdirdik yavrumun derdine çare olamadılar. küçük bir ilde yaşıyorum. ama ankarada büyük bir özel hastaneye götürdük. 2 sene önce 450 tl sadece muayene ücreti ödedik tedaviyle miktar 2000 tl civarını buldu ama doğru teşhis ve teaviyle yavrum sıkıntısından kurtuldu. para olmasa yapabilirmiydik. devlet hastaneleri 3 ay ötesine ancak randevu veriyo. bence çocuğuda kendini çok fazla duygusl çöküntüye uğratma. ve küçük kızını yavaş duruma alıştır. sonuçta çocuğunla geçireceğin kaliteli 3 saat 24 saate bedel...
 
Eee zaten işe dönmekten vazgeçmişsiniz
Ne diye bu kadar dramatize ediyorsunuz
Siz size bunun iyi geldiğine inanmış karar vermişsiniz, fikre lüzum yok.
Çalışanlar sanki hiç yavrusunu sevmiyo karnım doysun yeter demiyo da para para para diyolar gibi anlatmaya ne gerek var
 
Bu nasıl bir abartmadır diyecektim ama arkadaşlar yeterince demiş zaten. İlk siz değilsiniz. Son da olayacaksınız. Herşeyi böyle dramatize ederseniz ohohooo...
 
Bu şekilde sadece daha çok zorlaştırırsınız. Ama çalışmanız gerektiği gerçeğini değiştirmez. Ki anladığım kadarıyla çalışmadan da olmayacak. Geçinebiliyorsanız çalışmayın tabi ki en iyisi.

Beterin beteri var öyle düşünün. Doğum izninden hemen sonra bebek çok küçükken çalışmaya başlayacak, anne veya kv bakamayacak ve mecburen bebeği bakıcıya bırakacak kadınlar var. Yani benim gibi. Ne kötü ki çalışmamayı aklımdan geçiremiyorum bile.

Çocuklar sandığınızdan daha çabuk uyum sağlar. Tabi ki sizi özleyecek ama alışacak.
 
oofff off çok dramatize etmişsiniz yahu.çocuk onlar üç gün beş gün sonra unuturlar.ben kızımı 6 aylık bırakıp gittim oğlumu 4 aylık bıraktım.ancak keşke maddi durumum olsaydıda en azından ilkokul 2.sınıfa kadar çalışmasaydım.maddi durmunuz iyiyse çalışmayın erteleyin okul çağına kadar.bizimki çok şükür kötü değildi iyide değildi çalışmam gerekiyordu.
 
acayip abartmışsınız yani.. sanki çocukla 24 saati ayakta geçiriyorsunuz. aşağı yukarı 14 saat uykuda geçiyor. gerisi de yemek yedir oyna. tabi siz temizlik yaparken o kendi kendine oynar yemek yaparken de öyle.
en fazla 5 saat karşılıklı diyaloğunuz vardır. bu genel itibariyle benim ev de olduğum zamanlar oğlumla geçirdiğim zaman dilimi.
işten gelince de hiçbir şeye ellemiyorum yemek hariç. yine 4 saat birlikteyiz yani..
tuhaf olmuş konunuz..
 
Sonra da anneye bağımlı çocuklar çıkıyor ortaya işte. Konu sahibi arkadaşım, çocuğunuz okula başlama yaşı geldiğinde de ben seni bırakıp işe gitmedim sende beni bırakıp işe gidemezsin ben senden 1 dakika bile olsa ayrılamam mı diyeceksiniz?
 
Sabah neseli, kucuk bir kiz cocugu "gunaydin annem" diye besiginden bana sesleniyor,iceri gidelim diyor 2 senelik duzene oyle cok alismiski hemen sofra bezini seriyor yumurta anne diyor ve sut diyor,,okadar benden eminki ,,,bensizligi hic dusunmuyor, bilmiyorki daha o duyguyu tatmadi ,nasilda guveniyordur bana simdi,,kahvaltidan sonra sofrayi toplamama yardim ediyor iismiz bitince oyuncaklarini getiriyor ve slk slk bana sariliyor opuyor tekrar oynuyor ve gunduz uyku saati geldiginde hikayesini kolunyn altina sikisyirip "anne eeeee eeee" diyor babasi gelince onu karsiliyor guler yuzuyle cunku bize okadar guveniyorki ,ama biz babasiyla oturup planlar yapiyoruz annen bakar sabah birakip gideriz!!!ama o .....peki ya o cok sevdigi duzeni......evimiz deyisi.....sanki ona ihanet edermiscesine bogazim dugumleniyor buaralar ...sanki biseyleri sezdi 24 saati benle gecirirken simdi sadece 2-3 saat ona yetecekmi sanki...sozde annesi para kazanacak ve ona en cok istedigi kürklü montu alicak.....dile gelse .mont istemem der o bensiz kalinca yeterki sen ol der hissedebiliyorum,,, sen incecik sacli narin kizim ,,,senin icin daha guzel bir gelecek icin senin biraz daha buyudune uzaktan tanik olmaya yuregim elvermiyor,,,ve ben seninle vitrinlere bakip sadece hayal kurmaya varim ,sen varmisin.....ve ben calisma hayatini mantigimdan cikardim cunku hayat cok kisa ve ben hep seninle olmaliyim ,,,,yapamiyorum seni birakip ekstra bir hayat sunmaya gidemiyorum ,saglik olsun ve kurban oldugum mis kokulu saclarin yeter bana karnimiz tok cok sukur ama sadece birazcik daha fazla hayal,,,,,, ilerde buyudugunde bana kizarmisin bilmem keske calissaydin da bana guzel bir gelecek verseydin diye....ama ben sana kendimi omrumu gencligimi veriyorum ,,sana sevgim yeter biliyorum
canim her cocyk annesibe duşkun ama ona guzel gelecek sunmak borcumuz
 
bir de sanki çalışan anneler çok kötü çalışmayanlar mükemmel anne moduna girmiş.

aksine haftasonu kafayı yiyorum sinirli agresif oluyorum. çocuk hep oyun hep ilgi bekliyor..
kreşte hafta içi oyuna doyuyor. ben de akşamları pohpohlayıp ilgileniyorum çocukla daha verimli geçiriyoruz zamanımızı..
ben sanmıyorum ki 24 saat evde olan kadınlar 24 saat çocukla vakit geçiriyor..
 
aksine haftasonu kafayı yiyorum sinirli agresif oluyorum. çocuk hep oyun hep ilgi bekliyor..
kreşte hafta içi oyuna doyuyor. ben de akşamları pohpohlayıp ilgileniyorum çocukla daha verimli geçiriyoruz zamanımızı..
ben sanmıyorum ki 24 saat evde olan kadınlar 24 saat çocukla vakit geçiriyor..

zaten çocukla çok vakit gecirmek değil kaliteli vakit geçirmek önemli.
 
Sabah neseli, kucuk bir kiz cocugu "gunaydin annem" diye besiginden bana sesleniyor,iceri gidelim diyor 2 senelik duzene oyle cok alismiski hemen sofra bezini seriyor yumurta anne diyor ve sut diyor,,okadar benden eminki ,,,bensizligi hic dusunmuyor, bilmiyorki daha o duyguyu tatmadi ,nasilda guveniyordur bana simdi,,kahvaltidan sonra sofrayi toplamama yardim ediyor iismiz bitince oyuncaklarini getiriyor ve slk slk bana sariliyor opuyor tekrar oynuyor ve gunduz uyku saati geldiginde hikayesini kolunyn altina sikisyirip "anne eeeee eeee" diyor babasi gelince onu karsiliyor guler yuzuyle cunku bize okadar guveniyorki ,ama biz babasiyla oturup planlar yapiyoruz annen bakar sabah birakip gideriz!!!ama o .....peki ya o cok sevdigi duzeni......evimiz deyisi.....sanki ona ihanet edermiscesine bogazim dugumleniyor buaralar ...sanki biseyleri sezdi 24 saati benle gecirirken simdi sadece 2-3 saat ona yetecekmi sanki...sozde annesi para kazanacak ve ona en cok istedigi kürklü montu alicak.....dile gelse .mont istemem der o bensiz kalinca yeterki sen ol der hissedebiliyorum,,, sen incecik sacli narin kizim ,,,senin icin daha guzel bir gelecek icin senin biraz daha buyudune uzaktan tanik olmaya yuregim elvermiyor,,,ve ben seninle vitrinlere bakip sadece hayal kurmaya varim ,sen varmisin.....ve ben calisma hayatini mantigimdan cikardim cunku hayat cok kisa ve ben hep seninle olmaliyim ,,,,yapamiyorum seni birakip ekstra bir hayat sunmaya gidemiyorum ,saglik olsun ve kurban oldugum mis kokulu saclarin yeter bana karnimiz tok cok sukur ama sadece birazcik daha fazla hayal,,,,,, ilerde buyudugunde bana kizarmisin bilmem keske calissaydin da bana guzel bir gelecek verseydin diye....ama ben sana kendimi omrumu gencligimi veriyorum ,,sana sevgim yeter biliyorum

Ya Allah korusun ben de tedavisi olmayan hastaliga yakalandiniz sandim. Öyle bir yazmissiniz ki sanki sonu biliyor ve hazirliyorsunuz gibi. Yapmayin lütfen böyle. Bakin burada evladini kaybeden anneler var. Acin okuyun biraz onlarin ne cektigini de bu size basit gelsin.
 
hepimiz aynı şeyleri yaşıoruz herşey onların daha iyi bir hayat sürebilmesi için bu kadar ağırlaştırmayın durumu...
 
Sabah neseli, kucuk bir kiz cocugu "gunaydin annem" diye besiginden bana sesleniyor,iceri gidelim diyor 2 senelik duzene oyle cok alismiski hemen sofra bezini seriyor yumurta anne diyor ve sut diyor,,okadar benden eminki ,,,bensizligi hic dusunmuyor, bilmiyorki daha o duyguyu tatmadi ,nasilda guveniyordur bana simdi,,kahvaltidan sonra sofrayi toplamama yardim ediyor iismiz bitince oyuncaklarini getiriyor ve slk slk bana sariliyor opuyor tekrar oynuyor ve gunduz uyku saati geldiginde hikayesini kolunyn altina sikisyirip "anne eeeee eeee" diyor babasi gelince onu karsiliyor guler yuzuyle cunku bize okadar guveniyorki ,ama biz babasiyla oturup planlar yapiyoruz annen bakar sabah birakip gideriz!!!ama o .....peki ya o cok sevdigi duzeni......evimiz deyisi.....sanki ona ihanet edermiscesine bogazim dugumleniyor buaralar ...sanki biseyleri sezdi 24 saati benle gecirirken simdi sadece 2-3 saat ona yetecekmi sanki...sozde annesi para kazanacak ve ona en cok istedigi kürklü montu alicak.....dile gelse .mont istemem der o bensiz kalinca yeterki sen ol der hissedebiliyorum,,, sen incecik sacli narin kizim ,,,senin icin daha guzel bir gelecek icin senin biraz daha buyudune uzaktan tanik olmaya yuregim elvermiyor,,,ve ben seninle vitrinlere bakip sadece hayal kurmaya varim ,sen varmisin.....ve ben calisma hayatini mantigimdan cikardim cunku hayat cok kisa ve ben hep seninle olmaliyim ,,,,yapamiyorum seni birakip ekstra bir hayat sunmaya gidemiyorum ,saglik olsun ve kurban oldugum mis kokulu saclarin yeter bana karnimiz tok cok sukur ama sadece birazcik daha fazla hayal,,,,,, ilerde buyudugunde bana kizarmisin bilmem keske calissaydin da bana guzel bir gelecek verseydin diye....ama ben sana kendimi omrumu gencligimi veriyorum ,,sana sevgim yeter biliyorum
Bunlari okuyunca sana o kadar kizdim o kadar kizdimki benimde 1 aylik bebegim vsr ve bakick kimsem yok senin en azindan annen varmis ve bebgin buyuk ben mecburum ise baslamay 2 ay kaldi sence ben ne yapayim
 
sadece maddi ihtiyaç için çalışmak zorunda olan kadınlar da var elbette.
ama benim gibi kendisi ve çocuğu için bunun doğru bir seçim olduğunu düşünerek çalışan kişiler de var.
Tek pişmanlığım oğlum 9 aylıkken işe başlamak yerine 2 yaşını bekleyip kreşle başlamamak. kv'ye bırakmak.
Bu da yine benim kişisel durumumla ilgili bir seçim.

yani herkes kendine uygun olan seçimi yapabilir umarım. Çalışmak istemeyen çalışmaz, isteyen de planını yapar ve çalışır. Keşke kimse mecbur olmadığı bir hayatı yaşamak zorunda kalmasa.

Oğlumla aramda sorun yok, sevildiğini de gayet iyi biliyor kerata. Şu an 2 yaş sendromu dönemlerimiz (bitecek dimi :))
Kendimi düşünüyorum, tüm gün evde olsam ve tüm günümü oğlumla geçirsem kafayı yerdim bu dönemde, ama şimdi o kreşte enerjisi atıyor, ben de şi yerinde farklı konulara odaklanıyorum, eve geldiğimde daha sabırlı ve ilgili oluyorum. Bu da benim doğrum.
 
Konuyu okuyunca covugun baskasina veriyorsunuz sandim kusura bakmayin ama biraz abartilmis geldi bosuna depresyon ortami hazirlamayin Allah omur verirse sizinle olur zaten... ayrica sevgi onemlidir ama tek basina yeterli degildir
 
Ben burda bir dert göremedim. Calismamaya ve cocugunuzla vakit gecirmeye devam etmeye karar vermissiniz zaten. Demek ki mecbur da değilsiniz. O zaman ortada bir dert de yok.
 
bu kadar acındırmayın, sizin tercih hakkınız olmuş olabilir ama çalışmak zorunda olan bir sürü anne var. allah sağlık sıhhat versin babannesi anneannesi ya da güvenli bir bakıcıyla ya da bir kreşte de çok güzel vakit geçirebilir çocuklar. biz anneler özlüyoruz evet ama güçlü durmak zorundayız.
 
Back
X