Çok zor bir durum çok üzüldüm gerçekten.Ama ille bir erkek olmak zorunda mı hayatında.Kafasını dinlesin işte erkekler böyle maalesef.Hep hayırsızına denk gelmiş o da.Bıraksın mutluluğu bir erkekte aramayı bence.Ben olsaydım en önce yerimi yurdumu değiştirirdim.O kötü anılardan uzaklaşırdım.Demek ki o şehirde o evde hayır yok.Her zaman için değişiklik iyidir.Yeni bir hayata başlasın.Ama ille de biri olucak diye bakmasın hayata.Bence o zaman rabbim bir kolaylık sağlar ona.Allah hiç bir kulunu yalnız yaşasın diye yaratmamıştır ben inanıyorum.Ama önce geçmişinden kurtulmalı.Arkadaşlar aslında dert benim değil, en yakın arkadaşlarımdan birinin. Öz ablamdan farksız birinin. Daha doğrusu anlatacağım olay benim başımdan geçmedi diyeyim, çünkü onun derdi bana da dert oluyor. Artık üzülmesini istemiyorum. Uzun yazacağım, baştan uyarayım, istemeyen okumasın :))
Ben kısaca bu arkadaşımdan bahsedeyim. Adı x olsun. Kendisi okumamış, meslek sahibi birisi değil. 34 yaşında. 12 senelik bi evliliği vardı. İki de çocuğu. Çok çekti bu adamdan. Evlilik 12 sene, ama adam bunun 10 senesi başka şehirdeydi. X, iki çocuğuna da hem analık hem babalık yaptı, üstelik hasta kayınvalidesine de baktı. Kocası ise bu sırada başka şehirde çalışıyordu. (sözde daha fazla para veriyorlarmış!)
Bu adam senenin 10 günü gelir kalır, her geldiğinde de ilgisizlik, kavga kıyamet, huzursuzluk yaşatırdı. Adam resmen başka şehirde kendisine hayat kurmuştu. Bi süre sonra binbir bahaneyle para göndermeyi de kesti, x'e biz yardım ettik sürekli, evlere temizliğe gitmeye başladı kirasını ödeyebilmek için. Bu adamın yokluğu yaşatmasına da katlandı.
Bir gün bu adam yine eve geldiğinde, valizinden kadın iç çamaşırı çıkmış. Önce saçma yalanlar uydurmaya çalışmış, sonra kabul etmek zorunda kalmış. Hem de bir kişiyle değil bir çok kişiyle birlikte olmuş. Tabi kavgalar kıyametler derken adam yine çekti gitti başka şehre.
X sırf evliliği kurtulsun diye bi şans daha vermek istedi kendince, şans bile istemeyen, kendisinden boşanabileceğine ihtimal vermeyen adama. Ama adam yine oralı olmadı. Ve x, hemen boşanma davasını açtı, gidip kendisine daha küçük, daha ucuz stüdyo daire tutup çocuklarıyla oraya yerleşti, bir işe girdi. Adam tabi bu sırada yalvar yakar ''barışalım'' diyor. X de onu umursamadı, boşandılar ve adam bi süre sonra yeniden evlendi. Kendi kurulu düzenini, aile hayatını, maaşını göstererek, x'in ise asgari ücretle ve yalnız başına çocuklara bakamayacağını söyleyerek çocukları yanına almayı başardı.
Bi süre sonra x, bi adamla tanıştı, tam 4 senelik beraberlikleri oldu. Birbirlerini çok sevdiler. Ama bu adamın annesi ''ben bekar oğlumu dul kadınla evlendirmem'' diyerek kıyameti kopardı. Bu adam da baya anneci biriydi, çok uğraştı annesini ikna etmek için ama ikna edemeyince x'le ilişkisini bitirdi.
Yani x, hiç bi zaman mutlu olamadı, hayat yüzüne gülmedi hiç. 3 güldüyse 5 ağladı. Bu ayrılığın üzerinden de 2,5 sene geçti.
Asıl konuya gelecek olursak, x artık bi düzen kurmak evlenmek istiyor. Aslında son 5-6 aydır hayatında birisi vardı. Bu adam eşinden boşanmış, üç çocuğu olan, maddi durumu iyi bir adamdı. Çok iyi anlaşıyorlardı, çok mutlulardı. Hatta son zamanlarda nişan töreni yapmak için mekan bakıyorlardı. Ciddilerdi. Ben de çok seviniyordum x için. ''sonunda yüzü gülecek'' diye düşünmüştüm.
Amaa, malesef bu adam geçen gün x'e ''iş için haftasonu şehir dışına gidiyorum, yoğun olacağım, gelince görüşürüz'' diyerek gitti. Haftasonu geçti, günler geçti, ne bir arama ne bir haber. X her aradığında ya meşgule alıyor ya da hiç duymuyordu. Sonra ortak bi arkadaşlarından duyduk ki, meğer adam karısıyla hiç boşanmamış ! boşanma davası açmışlar, ayrılarmış ama boşanma davası bitmemiş! Ve karısıyla da tekrar birleşmişler, yeniden denemeye karar vermişler !
X bunu duyunca şoka girdi, ne yapacağını şaşırdı, şoku atlatınca mesaj attı ''sen benim yaralarımın merhemi olacağını söylemiştin, bi tuz da sen bastın'' diye.
2 dk geçmedi ki adam hemen aradı. Ve dediği tek şey ''özür dilerim, çocuklarımın psikolojisi için barışmak zorundaydım. Üstelik boşansaydık mal varlığımın yarısını karım alacaktı, o kadar malı kaybedemem, seni seviyorum ama ben karıma döndüm, sen de beni unut hayatına bak.''
Anlamıyorum arkadaşlar, bu arkadaşım boşanalı seneler oldu, hep kendi ayakları üzerinde durdu, hep çabaladı. Sadece mutlu olmak istedi. Yanında huzur bulacağı, güvenebileceği biriyle evlenmek, bi düzen kurmak, sevmek sevilmek, ilk evliliğinde hiç yaşayamadığı normal bi evlilik hayatı yaşamak istedi.
Ama karşısına hiç doğru düzgün birisi çıkmıyor, her gelen biraz daha acıtıp gidiyor. Böyle şeyler şans işi mi yoksa? Ya da bu kadın nerde hata yapıyor da bunları yaşıyor? Ne zaman karşısına istediği gibi birisi çıkacak? O kocası olacak adam bile o kadar çektirmesine rağmen, o kadar ah almasına rağmen, şimdi evli mutlu. X neden mutlu değil?
Bugün bana geldi ve tek kelime etmeden karşımda saatlerce ağladı. Etmesine de gerek yoktu zaten, ben o ağlayıştan bütün anlatmak istediklerini anladım. Yorumlarınızı gerçekten merak ediyorum. Umuda ihtiyacımız var çünkü. O da bitmek üzere.
amaaaan onları sallayan mı var ona bir kemal lazım ,kadın erkeklere takmış illa hayatında biri olacak.bende bu kafayı anlamıyorum.Çocuklar?
Gülmeyince gülmüyor şans insana.o askka sevgiye kapasin bir sure kendini elbet onunda karsisina iyi biri cikar kismetArkadaşlar aslında dert benim değil, en yakın arkadaşlarımdan birinin. Öz ablamdan farksız birinin. Daha doğrusu anlatacağım olay benim başımdan geçmedi diyeyim, çünkü onun derdi bana da dert oluyor. Artık üzülmesini istemiyorum. Uzun yazacağım, baştan uyarayım, istemeyen okumasın :))
Ben kısaca bu arkadaşımdan bahsedeyim. Adı x olsun. Kendisi okumamış, meslek sahibi birisi değil. 34 yaşında. 12 senelik bi evliliği vardı. İki de çocuğu. Çok çekti bu adamdan. Evlilik 12 sene, ama adam bunun 10 senesi başka şehirdeydi. X, iki çocuğuna da hem analık hem babalık yaptı, üstelik hasta kayınvalidesine de baktı. Kocası ise bu sırada başka şehirde çalışıyordu. (sözde daha fazla para veriyorlarmış!)
Bu adam senenin 10 günü gelir kalır, her geldiğinde de ilgisizlik, kavga kıyamet, huzursuzluk yaşatırdı. Adam resmen başka şehirde kendisine hayat kurmuştu. Bi süre sonra binbir bahaneyle para göndermeyi de kesti, x'e biz yardım ettik sürekli, evlere temizliğe gitmeye başladı kirasını ödeyebilmek için. Bu adamın yokluğu yaşatmasına da katlandı.
Bir gün bu adam yine eve geldiğinde, valizinden kadın iç çamaşırı çıkmış. Önce saçma yalanlar uydurmaya çalışmış, sonra kabul etmek zorunda kalmış. Hem de bir kişiyle değil bir çok kişiyle birlikte olmuş. Tabi kavgalar kıyametler derken adam yine çekti gitti başka şehre.
X sırf evliliği kurtulsun diye bi şans daha vermek istedi kendince, şans bile istemeyen, kendisinden boşanabileceğine ihtimal vermeyen adama. Ama adam yine oralı olmadı. Ve x, hemen boşanma davasını açtı, gidip kendisine daha küçük, daha ucuz stüdyo daire tutup çocuklarıyla oraya yerleşti, bir işe girdi. Adam tabi bu sırada yalvar yakar ''barışalım'' diyor. X de onu umursamadı, boşandılar ve adam bi süre sonra yeniden evlendi. Kendi kurulu düzenini, aile hayatını, maaşını göstererek, x'in ise asgari ücretle ve yalnız başına çocuklara bakamayacağını söyleyerek çocukları yanına almayı başardı.
Bi süre sonra x, bi adamla tanıştı, tam 4 senelik beraberlikleri oldu. Birbirlerini çok sevdiler. Ama bu adamın annesi ''ben bekar oğlumu dul kadınla evlendirmem'' diyerek kıyameti kopardı. Bu adam da baya anneci biriydi, çok uğraştı annesini ikna etmek için ama ikna edemeyince x'le ilişkisini bitirdi.
Yani x, hiç bi zaman mutlu olamadı, hayat yüzüne gülmedi hiç. 3 güldüyse 5 ağladı. Bu ayrılığın üzerinden de 2,5 sene geçti.
Asıl konuya gelecek olursak, x artık bi düzen kurmak evlenmek istiyor. Aslında son 5-6 aydır hayatında birisi vardı. Bu adam eşinden boşanmış, üç çocuğu olan, maddi durumu iyi bir adamdı. Çok iyi anlaşıyorlardı, çok mutlulardı. Hatta son zamanlarda nişan töreni yapmak için mekan bakıyorlardı. Ciddilerdi. Ben de çok seviniyordum x için. ''sonunda yüzü gülecek'' diye düşünmüştüm.
Amaa, malesef bu adam geçen gün x'e ''iş için haftasonu şehir dışına gidiyorum, yoğun olacağım, gelince görüşürüz'' diyerek gitti. Haftasonu geçti, günler geçti, ne bir arama ne bir haber. X her aradığında ya meşgule alıyor ya da hiç duymuyordu. Sonra ortak bi arkadaşlarından duyduk ki, meğer adam karısıyla hiç boşanmamış ! boşanma davası açmışlar, ayrılarmış ama boşanma davası bitmemiş! Ve karısıyla da tekrar birleşmişler, yeniden denemeye karar vermişler !
X bunu duyunca şoka girdi, ne yapacağını şaşırdı, şoku atlatınca mesaj attı ''sen benim yaralarımın merhemi olacağını söylemiştin, bi tuz da sen bastın'' diye.
2 dk geçmedi ki adam hemen aradı. Ve dediği tek şey ''özür dilerim, çocuklarımın psikolojisi için barışmak zorundaydım. Üstelik boşansaydık mal varlığımın yarısını karım alacaktı, o kadar malı kaybedemem, seni seviyorum ama ben karıma döndüm, sen de beni unut hayatına bak.''
Anlamıyorum arkadaşlar, bu arkadaşım boşanalı seneler oldu, hep kendi ayakları üzerinde durdu, hep çabaladı. Sadece mutlu olmak istedi. Yanında huzur bulacağı, güvenebileceği biriyle evlenmek, bi düzen kurmak, sevmek sevilmek, ilk evliliğinde hiç yaşayamadığı normal bi evlilik hayatı yaşamak istedi.
Ama karşısına hiç doğru düzgün birisi çıkmıyor, her gelen biraz daha acıtıp gidiyor. Böyle şeyler şans işi mi yoksa? Ya da bu kadın nerde hata yapıyor da bunları yaşıyor? Ne zaman karşısına istediği gibi birisi çıkacak? O kocası olacak adam bile o kadar çektirmesine rağmen, o kadar ah almasına rağmen, şimdi evli mutlu. X neden mutlu değil?
Bugün bana geldi ve tek kelime etmeden karşımda saatlerce ağladı. Etmesine de gerek yoktu zaten, ben o ağlayıştan bütün anlatmak istediklerini anladım. Yorumlarınızı gerçekten merak ediyorum. Umuda ihtiyacımız var çünkü. O da bitmek üzere.
4 yıllık ilişki büyük hataymış. X evlenmek istiyoduysa zaten gidişatı tahmin edecekti. Çocuklar kAç yaşlarında? Anneyi isteseler anneyle kalabilirler adam da çocuklara nafaka öder. Bana en çok çocuklar perişan olmuş gibi geldi. Artık yıllar geçmiş üstünden x mutluluğu erkeklerde aramamayı öğrensin. Bir de bir adamla ilişki yaşayacaksa da bir araştırsın. Ortak tanıdıkları önceden devreye soksaymış keşke.
hiç bir zaman o şöyle ah aldı da böyleydi de ama şimdi mutlu diyeni bi mantığa oturtamıyorum yahu kardeşim nerden biliyosun mutlu olduğunu hadi biliyosun geleceği mi görüyosun bu kadar basit düşünmeyin ya üzül tamam üzül de o şöyle de ben böyleyim diye üzülme sıfır mantık
Ben çocukları merak ediyorum...
Annelerini hiç görmüyorlar mı?
Kaç yaşındalar?
Alsın cocuklarını, onlara tutunsun..
Bu saatten sonra çok kullanırlar X ablasınızı...
x keşke hayatını anlamlaştırmak için bir adam arayışına gireceğine çocukları için savaşsaymış hayatı daha güzel olabilirmiş.
bir kedi köpek bile evladından vazgeçemezken bu x nasıl vazgeçmiş anlamadım.
geçtiğimiz günlerde köydeydik. eşim bir tane civciv aldı geldi kümesten, oğluma sevdirmek için. o civcivin annesi ortalığı yıktı gıdaklamaktan.
o yüzden ben x in hatalı olduğunu düşünüyorum. sorun x in kendindedir.
bana bu hikayedeki rakamlar tutarsiz geldi. X 34 yasinda demissiniz, 12 yillik evliligi varmis. bosanmis, 4 sene biriyle beraber olmus, ondan ayrilali da 2.5 sene gecmis. Yani sizin dediginize gore X bosanali neredeyse 6.5 sene olmus. Yani bu durumda 27.5 yasinda bosanmis oluyor. E 12 yillik evliydi diyorsunuz, o zmn X 15.5 yasinda mi evlendi? Yanlissam duzeltin lutfen..
Bu kadar derdin arasinda buna mi takildin derseniz de, ben rakamlarla fazla icli disliyimdir, hesaplamadan gecemedim
Arkadasiniz icin uzuldum, ama bence artik biriyle birlikte olmam gerek fikrinden vazgecmesi gerekiyor. Erkekler yuzunden 3 kere kalp kirikligi bu guzel hayat icin fazla bence. Cocuklarina tutunsun, onlarla birlikte mutlu bir hayat surmeyi hedeflesin.
Çocuklar nerede??? Olmuyorsa bir şeyi zorlamamaktan yanayım bu hayatta. Bu kadar mutlu aile olmayı takıntı haline getirmesin... Kendi düzenini kursun yalnız. İlla bir erkek şart mı yani... Arkadaşınız ilk evliliğinde 10 yıl yalnız iyi durmuş bu arada... yoksa boşandıktan sonra mı böyle davranmaya başladı bilemiyorum.
Uzun ilişki yaşarsa böyle her tanıştığı kişiyle, sonuç bu olur ve X ablanızda sürekli kullanılmış olur....Çocuklar 13 ve 10 yaşlarındalar. Aslında x le sürekli görüşüyorlar, anne de kaldıkları da oluyor ara sıra. ama genel olarak babada kalıyorlar. çocuklar perişan değiller iyiler ama sadece boşanma esnasında bundan 6 sene evvel baya bi perişan olmuşlardı :/
haklı olabilirsiniz tabiki gerçekten mutlu mu değil mi bilemeyiz, ama x le 12 senelik evliliğinde bi kez olsun sosyal medyada karısıyla fotoğraf paylaşmayan adam, şimdiki evliliğinin her güzel anını, çocuklarla ve yeni eşiyle yaptığı her etkinliği kare kare paylaşıyor, bunlara bakınca da x'in gözünde mutlu bi imaj çiziliyor haliyle.. içten içe de yine kızıyor ''benimle evliyken de böyle yapsaydı boşanmazdık'' diye..
bunu söyleme sebebiniz nedir? neden böyle düşündünüz?
aslında çocuklar konusunda sıkıntısı yok, çocuklar babada kalıyor ama x'le sık sık görüşüyorlar, x'de kaldıkları da oluyor ara sıra, beraber etkinlikler falan yaparlar, her gün yatmadan önce telefonda konuşurlar, genel olarak çocuklar babada kalsa da ayrı ve kopuk değiller aslında. dediğiniz gibi sorun x de olabilir ama çocuklar açısından değil, hayatına aldığı insanlar açısından, ya da illa ki birilerine tutunmaya çalışması sorun olabilir.
evet 15-16 yaşlarında evlendirmişler. lise bile okuyamamış, görücü usulü evlenmiş boşandığı eşiyle.
evliliği sırasında çok sabretti gerçekten. ama olmayınca olmuyor. bi de zaten küçük yaşta evlendiği için, mesleği olmadığı için boşanmayı aklından bile geçirmedi hiç. ama üstüne aldatıldığını da öğrenince dayanamadı.
Ben o 2 evladını düşündüm... Onlarla görüşebiliyor mu?
Yanına alma durumu var mı? Bunca zaman onlara kendisi bakmış ve eşi gelip alıyor...
Çocuklarının acısını da hissediyor mu ?
konu sahibi herkes çocuğu sorunca mı gittiniz anlamadım..ne bekliyordunuz,,vahhh kadıncağıza bu adamlar hep böyle adi falan mı ...
amaaaan onları sallayan mı var ona bir kemal lazım ,kadın erkeklere takmış illa hayatında biri olacak.bende bu kafayı anlamıyorum.
Ben de çocukları merak edenlerdenim? X bir eş istiyor da, o çocuklar bir anne istemiyor mu? Çocukları olmadan mutlu olabiliyor da, eş olmadan mı mutsuz?
Vallahi çocuğum söz konusuysa ne eş, ne ana-baba, dünyayı görmez gözüm, Allah öyle bir duruma getirmesin ama çocuğun mu yoksa geri kalanlar mı deseler, evladım yanımdaysa, iyiyse benden mutlusu yoktur ama çocuğum yanımda değilse, dünyayı verseler görmez gözüm.
Bence kazansın parasını, alsın çocuklarını, kendi evi düzeni. Koca da neymiş? Oh misss. :)
Cocuklarini basindan atmis yeni bir hayat kurmak istiyor. Cidden ugrasacaksa evlatlari icin ugrasmaliydi.. Zavalli cocuklar uvey anne elinde kim bilir ne durumdadirlar..
X'e söyle mutlu olmak icin kocaya gerek yok. Ki ilginctir ki erkeklerden bu kadar cekmis olmasina rağmen hala mutlulugu bir erkekte aramak istiyor, insan guvenemez be..
Uzun ilişki yaşarsa böyle her tanıştığı kişiyle, sonuç bu olur ve X ablanızda sürekli kullanılmış olur....
Çocuklar ne halde, bu konu hakkında bilgi verecek misiz?
Annelerini düzenli görüyorlar mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?