• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Senin ailen benim ailem

BlueKedi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2016
429
422
103
Herkese merhabalar.
Benim kendi ailemle bazen kendimi değersiz hissettirecek derecede sorunlarım oluyor. Çok fazla önemsenmediğimi düşünüyorum. Kalbim kırılıyor bazen. Neyse bunları düzeltemeyecek olduğumu artık kabul ettim. O yüzden sorunum bu değil.

Sorunum, yaşadığım bu mutsuzluğu eşime anlatamamak. O ailesine bana göre aşırı düşkün ve karşılaştırma huyu da çok fazla. Yani ben sorunumu anlatsam o abartır ve ailemle görüşmeyi en aza indirir diye düşünüyorum. O yüzden de sıkıntımı kendi içimde yaşıyorum. Ama tabi bu benim suratıma hal ve hareketime istemeden de olsa yansıyor. Mutsuzluğum belli oluyor ama ortada bir sebep yok gibi görünüyor.

Sizler ailenizle sorunlarınızı eşinize anlatır mısınız? Ya da ne kadarını ne şekilde anlatırsınız? Bunun normali nedir sizce?
 
Herkese merhabalar.
Benim kendi ailemle bazen kendimi değersiz hissettirecek derecede sorunlarım oluyor. Çok fazla önemsenmediğimi düşünüyorum. Kalbim kırılıyor bazen. Neyse bunları düzeltemeyecek olduğumu artık kabul ettim. O yüzden sorunum bu değil.

Sorunum, yaşadığım bu mutsuzluğu eşime anlatamamak. O ailesine bana göre aşırı düşkün ve karşılaştırma huyu da çok fazla. Yani ben sorunumu anlatsam o abartır ve ailemle görüşmeyi en aza indirir diye düşünüyorum. O yüzden de sıkıntımı kendi içimde yaşıyorum. Ama tabi bu benim suratıma hal ve hareketime istemeden de olsa yansıyor. Mutsuzluğum belli oluyor ama ortada bir sebep yok gibi görünüyor.

Sizler ailenizle sorunlarınızı eşinize anlatır mısınız? Ya da ne kadarını ne şekilde anlatırsınız? Bunun normali nedir sizce?

altını çizdiğim kısma ben izin vermem.

ailemle ilgili problemleri çok konuşmayı sevmem, eşime de üstünkörü anlatırım bu sebeple. eşimden çekindiğim için değil de konuları dillendirdikçe daha büyüyor gibi gelir.
 
Ben anlatırım çoğu zaman omzunda ağlarım hatta, ailemden bekledigim ilgiyi alakayı göremediğim zaman kollarını açar bana sakinleştirmeye çalışır. Çoğu zaman da yanlış anlamışsındır öyle değildir sıkma canını gibi moral verici konuşmalar yapar. Ben de aynı şekilde ona destek olurum ikimizin de ailesinde problemler oluyor zaman zaman, bunu koz olarak kullanıp aileye bilenmek doğru gelmiyor bana karı koca sifa olsun birbirine yeter
 
Biz konuşuruz hemen herşeyi.
Zaten evler yakın olduğu için anlatmasak da haberdar oluruz olaylardan yani.
Saklamak için pek ortamımız yok.
Benim de kırıldığım olaylar olur,kocam arkamda olur sağolsun,tavır almaz,aile bu işte atsan atılmıyor,satsan satılmıyor,hayat felsefesinde yaşayıp gidiyoruz,çok şükür...
 
sukur gizli sakli olmasi gereken durumlar yok ailemizde. ama her detayida esimin bilmesine gerek yok. kendi uzerine alir, veya nebilim farkli yerlere ceker filan konuyu, hic gerek yok. bunun esime olan guvenle de hic alakasi yok.

esini taniyosun, kendin soyluyosun yapabilecegi seyleri. ona gore de davranman lazim ozaman. huy/karakter degistirmek cokta kolay degil, firsat ariyosa o firsati vermiiceksin. ama Alys Alys nin da soyledigi gibi, onun ailemle gorusmemi kisitlama gibi bi pozisyonu asla yok. o guc onda yok. sende verme.
 
her şeyi anlatırız birbirimize karşılıklı
iki tarafta sorun yaşıyor ister istemez ama kıyaslama olduğu zaman çok kırıcı :kahve:
 
Aile sanki çocukken önemli zannederdim ama öyle değilmiş. En azından benim için zaman geçtikçe ailemdeki eksikleri daha da görür ve üzülür oldum. Bunları anlatacak birini arıyorum. Kim olabilir en yakın? Eşim muhtemelen. Çünkü evlilik tam olmak demek değil mi? Fakat işte kendi ailesiyle karşılaştırma da yapar biliyorum. Bu normal mi onu anlamıyorum. Çok yorucu geliyor bana. Hayattan soğuyorum. Hayat bir tiyatro sanki. Birileri için birşeylere, birşeyler için birilerine katlanmak lazım her daim. Bazen başımı alıp gideyim diyorum.
 
sözlüme anlattığımda içinde tutuyor o an için birşey söylemiyor ama daha sonraki birşeyde senin annen zaten böyle de yapmıştı diye söylediğinde rahatsız oluyordum, anlatmıyorum kısacası. bilmesine gerek yok.
 
sözlüme anlattığımda içinde tutuyor o an için birşey söylemiyor ama daha sonraki birşeyde senin annen zaten böyle de yapmıştı diye söylediğinde rahatsız oluyordum, anlatmıyorum kısacası. bilmesine gerek yok.

Peki içinizi dökmek isterseniz ne yapıyorsunuz? Ya da ona her şeyi anlatmayınca arada bir soğukluk var gibi olmuyor mu?
 
ben anlatmasam bile belli bir süre sonra olayı anlıyor eşim. bende oda ailede çok değersiz hissediliyoruz. birbirimize herşeyi anlatıyoruz. ama dedikleri gibi bu karakter meselesi bir kavgada yüzüne vurucaksa anlatma
 
Aile sanki çocukken önemli zannederdim ama öyle değilmiş. En azından benim için zaman geçtikçe ailemdeki eksikleri daha da görür ve üzülür oldum. Bunları anlatacak birini arıyorum. Kim olabilir en yakın? Eşim muhtemelen. Çünkü evlilik tam olmak demek değil mi? Fakat işte kendi ailesiyle karşılaştırma da yapar biliyorum. Bu normal mi onu anlamıyorum. Çok yorucu geliyor bana. Hayattan soğuyorum. Hayat bir tiyatro sanki. Birileri için birşeylere, birşeyler için birilerine katlanmak lazım her daim. Bazen başımı alıp gideyim diyorum.
Kıyamam ya...
Gelin burada anlatın arkadaşım.
Derman olmasak bile bir iki ses gelir,teselli bulursunuz.
Eş seçiminde dostluk çok önemli aslında.
Muhabbet edebildiğimiz/dertleşebildiğimiz insanla mutluyuz bence...
 
Peki içinizi dökmek isterseniz ne yapıyorsunuz? Ya da ona her şeyi anlatmayınca arada bir soğukluk var gibi olmuyor mu?

içimi dökmek istediğimde dökmüyorum, kendi kendime sinirlene sinirlene hatta bazen argo kelimelerle sinirlenerek anlatıyorum yanlız kaldığımda kendime şaka gibi gelse de beni rahatlatıyor :halay:ya da elime bir kağıt alıyorum uzun uzun yazıyorum sinirlendiğim şeyleri içimi boşaltıyorum sonra kağıdı iyice yırtıp çöpe atıyorum. hiçkimsenin haberi yok bu huylarımdan bu arada:halay: biryerlere dökmezse insan çıldırır biliyorum o yüzden en güvenilir sır kapım olarak kendimi seçtim, çünkü kimseye güvenemem. ileride bir şekilde başa kalkma durumu olur kaldıramam bunu.
 
Yani aslında evlilik sonsuz güvenme müessesesi değil... Kimsenin kendisinden başka sırdaşı olmamalı. Bir de hayatta yalnızız gerçekten ...
 
eşten bişeyler saklamayı doğru bulmuyorum ben. yani böyle hesaplı kitaplı yaşanmaz. bana da çok dediler işte ailenin istemediini sv söyleme diye. e ben onunla paylaşamayacaksam napıcam, karşıdaki bunu kullanacaksa ben onunla niye evleneyim ki. eş, sevgili doğru insan ise herşey paylaşılır.
 
Ben saklamayı doğru bulmuyorum...eğer böyle bir durumda aileme benden çok tavır alacaksa yanlış giden bişeyler var demektir...o da aynı şekilde ben kızarım küserim söylenirim ama hepsi beni ilgilendirir...onun içinde aynı şey geçerli kızar söylenir küser ama beni etkilemez...böyle olmalı...annem babamla ayrı bir hayatım kocamla ayrı bir hayatım olmamalı...paylaşamayacaksam evliliğin bne anlamı var aile olmanın ne anlamı var...
 
sözlüme anlattığımda içinde tutuyor o an için birşey söylemiyor ama daha sonraki birşeyde senin annen zaten böyle de yapmıştı diye söylediğinde rahatsız oluyordum, anlatmıyorum kısacası. bilmesine gerek yok.
Bunu yapıyorsa bi yerlerde yanlış giden bişeyler vardır
 
Bn kısmen anlatirim yani saklanamayacak boyuttaysa. Söylemeyi çok tercih etmememin sebebiyse dünya hali bi tartışma esnasında bunu istemeden bana karşı kullanma ihtimalinden korkarım. Güçlü gözükmek isterim
 
Geçenlerde annem ve kardeşimle bir problemim oldu ailem ciddn problemli bi aile. Eşimde yüzümun çok asik oldugndan anladı biraz söyledim. Takma dedi. Atıyorum annemle ben kus kalmak istesem bile eşim izin vermez. Galiba bu hayatta en büyük şansım eşim. Ne yaparsam yapayım beni asla değersiz hissettirmiyor kendi ailemle benim bir cümlemde hemen küser tavır yapar falan filan eşim hiç öyle değil. Hayat böyle birşey biyerden alıp biyerden veriyor. Ailemle sürekli böyle olmasada bazen oluyo malesef
 
Back
X