Popüler Konu Sevgili günlük...

Allah'ım bana kalıcı esenlik ve güç ver.

2+1 evde bıcır bıcır bir ben

O gün gelecek mi sevgili günlük... Yazacak mıyım sana oldu diye?

Bu adamın olayı ne acaba yoksa ben mi gereksiz taktım bilemiyorum.

Şu insanlar artık gerçekten tanımadıkları insanlar hakkında ön yargılı olmayı ne zaman bırakacaklar acaba.
Birinden biri hakkında bir şey duyunca hemen inanılıyor ki o konuşan kişiler de birbirini iyi tanımıyor.
Ya da her gördüğünü doğru kabul ediyor önünü arkasını düşünmüyor ya da düşündü diyelim ille kötüye yoruyor.
Neden yahu.
Bir de yani gerçekten beni en tanımayanlar en yakınlarım sanki...
Ve en zararı olanlar...

Bu hayatta gerçek bir sevgi yaşayamayacakmışım gibi geliyor..

İptal iptal iptal...

Sevgili Günlük,
En son iki yıl önce misafirden çok bunalıp yazmışım sana. İki yıldır değişen hiçbir şey yok. Hep misafir hep misafir. Hayattan soğudum yeminle, yaşamak istemiyorum. Biri gitmeden diğeri geliyor, gelenler günlerce kalıyor, sürekli nevresim, havlu, çamaşır yıkayıp yemek planlıyorum. Sürekli misafir sürekli yemek sürekli temizlik bıktımmmm. Bu yüzden çocuklarıma karşı sürekli agresif bir anneyim...

Houff..
Allah'ım, lütfen, lütfen, lütfen, kalıcı iyilik, sağlık, iç huzur ver bana. Lütfen. Güzel insanlarla güzel ilişkiler nasip et.
Nasıl yapıcam, ne yapmalıyım bileyim.
Yoruldu ruhum. Darlandım. Şu hayatı doğru düzgün yaşayayım.
Yaşamım biterken geriye baktığımda başardım, huzuru yakaladım ve kalıcı oldu şimdi huzurla ölebilirim diyeyim mesela.
Öyle güzel bir denge tutturayım ki bu hayatta şaşmasın hiç... Bozmaya çalışan kimseye aldırmayayım ki dengem bozulmasın... Yüksek bilinç sahibi olayım...
Tutulma geliyor diye de bir sıkıntı var belki içimde. Ruhsal bir boşalma yaşıyorum, geriliyorum, öfkeleniyorum falan genelde akrepte ve 12. evimde olunca böyle şeyler. Şöyle bir güzel ağlasam da kimse görmeden bir ferahlasam bari.
Bir süredir namaz kılmaya başlama isteği peyda oldu içimde(astroloji olarak 4. evimde(ic) balıkta satürn transiti başladı ve bununla bir bağlantısı var mı acaba). Ama bu ev her şeyime engel gibi. Birilerine söylenecek, üzerinde konuşulacak, aksatırsam "hah böyle mi kılınır, olmaz ki böyle, zaten böylesin sen" falan denecek. İyi kötü konuşulmasın istiyorum. Başarırım başaramam kime ne ya kime ne. Çomak sokunca, can sıkınca daha mı iyi olacak, ben böyle gaza gelen motive olan biri olmadım hiç tam tersi oluyor hatta. Olmayan bir şey üzerinden sinirleniyorum şu an ama bunlar başka meselelerde yaşandı hep. Bir kere daha başlayayım dediğimde de herkese söylendi fazla yükselmeler oldu duruma ve yapamadım mesela. Bana karışılmasın istiyorum, susun ya, ben kendim için yapmak istiyorum, büyütülmesin her mesele iyi-kötü. İmkanım olsa söylemem zaten de işte şu an mecbur bilinir. Ah bir yalnız olsam....

Her yapmak istediğim şeyde böyle sonrasını düşünmek zorunda kala kala başlayamıyorum bir halta ve sıkışmış gibi kalıyorum. Kpssye sıkı şekilde çalışmaya başlayayım diye düşündüğümde ya başaramazsam ve laf yersem kaygısı korkusu yüzünden uzun bir süre başlayamamıştım mesela... Niye bu kadar umursuyor ve kolay kırılıyorum ki. Gerçekten çok yorucu. Çok. Ve kendi hayatını yaşamana engel. Mesele aile olunca bir de.
"Sana ne" diye dolanmalıyım ortalıkta galiba.

O güzelim, biricik kalbimi insanların beni üzüp kırmasıyla bu kadar uzun uzadıya yormamam gerekiyor.
Kimse bunu yapmamalı aslında.. Biricik kalbini böylesine yormamalı...
Şu an bir farkındalık geldi ve ağlamaklı oldum...
Mantığımı gerçek, bilge bir ebeveyn gibi görüp, geliştirip kalbimi de bir çocuk olarak görerek onu korumam gerekiyor...
Seni seviyorum kalbim.

Bir sebebi olmadan sadece ağlayıp rahatlamak istiyorum.

Az insan güzel. Sürekli niyet okuyamıyorum ben.. Kafam kaldırmıyor, çok yoruyor.

Çalışmam için sağlığımın iyi olması lazım, sağlığımın iyi olması için de çalışmam lazım. Bakalım içinden çıkabilecek miyim bu durumun.

Diyorsun ki evren, illa yaşarken öleceksin yenilenmen için..

Sadece beni ilgilendiren konularda kimseye açıklama yapmak istemiyorum, bana tuhaf bakılmasını istemiyorum, gönlümce saçmalamak(!) istiyorum. Keşke "sana ne" diyebilsem gönlümce. Kendimi baskılamak istemiyorum artık.
Ama aşacağım her şeyi... Aşacağım... Her şeyi...
Hadi be Vivid! Yap artık!
Başla be güzelim! At adımlarını, azimle disiplinle yol al, planla, programla, çöz ve tataammm!
Sonra şükür ederek ağla bir güzel mutluluktan olur mu? Hem de ne güzel olur!
Öyle biri ol ki, kendi sırtını bir güzel sıvazla, en çok kendine güven, görmediğin güveni, şefkati, anlayışı göster kendine, çok sev kendini! İhtiyacın olan şeyleri de sevdiğin şeyleri de yap güzelce! Erteleme!
Kimsenin keyfini bozmasına izin verme!
Kendini kendine kanıtla, arada isteyen, önemseyen de fark etsin amaaan... Çok da tın!
Ruhum şifa dolsun emi! Amiiin.

Birinin benim derdimi benden çok dert edip kendi derdiymiş gibi bana sıkıntı vermesinden nefreeeeettt ediyorum.
Ben sustukça dert yanmadıkça artıyor gibi de sanki.
Ruhumu boğuyor!
Empati ya biraz!

En en en en önemli şey güven, sadakat... En önemli...

Eskiden sıcaklardan çok bunaldığım için aman bir de güneyde yaşasam yanmıştım diyordum, şimdi sıcaklar bana iyi geldiği soğuklar kötü etkilediği için 7/24 sıcak bir yerde olmalısın diyor bünyem...

Sevgili günlük,

ben bu tembellikten nasıl kurtulacağım artık bana zarar vermeye başladı bu durum. Halimden hiç memnun değilim.
Allahım nolur bana yardım et

Sevgili günlük,

eskiye maziye gitmeyi ne çok isterdim, içimdeki bu özlem ben ölene dek devam edecek

Kalbim yaralı
Gönlüm yaralı
En güzel yarınlarla sen açtın aramı…

Murat Göğebakan
Allah taksiratını affetsin güzel adam.