Kafam allak bullak. Ne yazacağımı da şaşırdım.
Şöyle ilginç bir şey var ki, ne zaman o alışveriş merkezine gitsek
akşamına başka şehirde yaşayan dayım ve eşi bize geliyorlar.
Ve yine ne zaman o alışveriş merkezine gitsek, sık görüşmediğim,
epeyce uzak bir şehirde okuyan eski bir arkadaşımdan mesaj alıyorum.
Nasıl bir tesadüftür bu anlamadım. 3. kez oluyor bu :bbo:
Eve gelmeden önce kardeşimi arıyordum, yanımızda 4,5 yaşında çok şeker
bir kız vardı. Bana diyor ki: 'Kimi arıyorsun sen?' Sonra annesine dönüp:
'Hayatısını mı arıyor anne?' diye sordu kikirdeyerek. :))
Ardından tekrar bana dönüp 'Aşkısınla konuştun di mi?' diye sorunca yanağından sıktırıverdim.
Öyle tatlıydı ki. :))) Ahhh dedim içimden, keşke bir aşkısım olsaydı
da onu aramış olsaydım. :// Ama dün ne demiştik,
artık bunları düşünmek yoktu di mi? :)) Düşünmüyorum zaten merak etme.
Bir minik daha gördüm günlüğüm. İçim gitti ona iştee...
Bu nasıl güzellik, nasıl bir şirinlik Allah'ım... Binlerce kez maşallah. :))
Tam hayalimdeki gibi bir erkek çocuğu. Bembeyazdı pamuk gibi, saçlar kahverengi
kıvır kıvır, minicik elleri... :))) Öyle bir erkek çocuğum olsa daha ne isterim
ki diye düşündüm o an. Uçtum ben bugün. boshayallersmile boshayallersmile