i know someday you'll have a beautiful life,
i know you'll be a star in somebody else's sky
but why, why, why can't it be mine?
kac gündür tam anlamıyla camış gibi yatıyorum günlüğüm.. düşünüyorum düşünüyorum içimdekilerle dışımdakiler bir noktada buluşsun diye sürekli düşünüyorum.. varabildim mi bir yere bilmiyorum ama düşünmekten yoruldum... anlıyorum aşktır dosttur ailedir bunlar biraz kader ve çoğunlukla da kısmet işi.. benim ailem nasıl olacak peki? tamam önümde uzun bir kariyer yılları var, sevdiğim herkes de burada bırakıp gitmek de nereden çıktı deme senelerdir kurduğum bir hayal bu...
annem dün tutturmuş diyo ki asmin kızım sen evlenme.. hayırdır anne dedim? ne bileyim sana göre adam yok be kızım diyo... ay ne koptum anlatamam..
derdim evlenmek felan olmadı hiç bugüne kadar aslında.. ama bir yol çizmem gerekli önüme bir hedef belirlemeliyim ki ona göre ivme kazanayım.. değilse bu salıncakta sallanıp durucam..
Allahtan hayırlısını isterken bile yüreğim cız ediyor sanki.. ama biliyorum hayırlısını istemeliyim.. geçtiğimiz sene çok üzüldüğüm bir gün vardı, ezan okunuyordu dedimki içimden Allahım ben bu adamı kendi imkanlarımla bundan daha fazla tanıyamam, eğer benim için hayırlı değilse uzaklaştır onu benden.. ve ondan sonra da koptuk gittik işte.. inanıyorum ben benim için hayırlı birisi olmadığına.. ve hatta aslında zaman zaman ona iyilik yaptığımı da düşünüyorum bu kararımla.. hayatında yeni birisi var onunla mutlu.. mücadele etmesi gereken benimki gibi dertleri yok.. iyi oldu iyi..
valla kendimi kandırmaya çalışmıyorum malesef benim derdimi dinleyip bununla başedebilecek insan tanımadım bugüne kadar.. sonu sessizlik oluyor genelde ben anlattığımda... bununla mücadele edilmezki deniliyor.. alıştım ben aslında.. o yüzden insanlar hayatıma girerlerken onlar için üzülüyorum çoğu zaman, giderlerken yerli yersiz seviniyorum.. doğru olan buydu diyorum.. doğru??..
kafam karışık değil aslında ama kendimi çok zorluyormuşum gibi bir his var içimde.. bunların acısı sonradan çıkacakmış gibi hani..
başıma ne gelecek bundan sonra bilmiyorum.. aşık olmak istiyorum laf aramızda.. ama bu konuda en ufak bir cesaretim dahi yok.. o yüzden de bu aralar kalbimin sesini hiç dinlemek istemiyorum.. bakalım nereye kadar gidecek...