Geldim işte geri...
Günlük, filmlerde bazı sahneler olur ya tesadüfün bu kadarı da olmaz deriz, aynen oldu Koskoca şehirde biz bir çay içmek için gide gide hangi kafeye gidip oturmuşuz? Onun da o an oturuyor olduğu kafeye gitmişiz Hem de kim kim gitmişiz Ben, o ve en yakın arkadaşlarımdan biri O ise tek başına oturuyordu İşkence gibi geçen bir saat Bir de arkadaşım siz oturun ben artık kalkayım demesin mi.. Bacağından tuttum nolur kalkma beraber kalkarız dedim
Kendimden bir kez daha nefret ettim.. O'nunla aynı ortamlarada bulundugumuz sürece yaşadığımız iğrenç şeyler aklıma geliyor, onun oldugu yerde susmak istiyorum sadece sanki konussam herkes bişeyler anlayacak gibi İnsanlar bişey bilmesin diye bir de cok normal davranmaya çalışmak falan. Okul bitse ve yollarımız hiç kesişmeyecek şekilde ayrılsa gitse hepsiyle ama hepsiyle