Günlük
O'nunla son kez beraberdik , tam 24 saat Başka bir şehirde başka evlerdeydik Sondu günlük bu sefer, muhtemelen son kez ikimiz bir araya geldik O'nun bi akrabasını ziyaret ettik günlük.. Orda bir yaşlı kadın var, alzheimer hastası 85 yaşında bir kadın İki dakikada bir aynı soruyu soruyor, verdiğin cevabı unutuyor tekrar soruyor
Bizi evli bir çift sandı kadın, biz de bozuntuya vermedik Biz son günümüzde, bi daha biraraya gelmeyecek iki insan, bir hasta kadının ağzından hiç gerçek olmayacak sözlerle kaldık Bugün O'nun facete yazdıgı gibi, insan gülerken ağlayabilir ve o teyze bana bakıp ''Beğendim beğendim gelin güzel kızmış'' dedikçe ben O'na ve ev sahibi akrabasına bakıp gülerken gönlüm ağlıyordu .........
Gece birlikte kaldık, aynı evde fakat farklı odalarda Sarılmamaya söz vermiştik, iki normal arkadas gibi, o şu an ki kız arkadasıyla mesajlasırken, ben de aynı seyi yapıyordum Evinde kaldıgımız insan yani kardesi ise hiçbişey sormadan ama saskınlıkla bizi izledi durdu
Sadece son anda, bana iyigeceler deyip odadan cıkmadan önce birkaç dakika konustuk Biliyormusun günlük, nefret ettiğim o insan bana ayna tuttu..........................
Evet ben o olaydan sonra hala toparlanmaya calısıyorum Fakat O'nun neler yaptıgını hiç düşünmemiştim bile Bana çok kısa olarak ''Sen o gün gittin ya, ondan sonra............'' diye baslayarak anlattı Anlatırken sanki o gitti koskoca bir boy aynası geldi konusan da bendim suçlu da masum da.......................
Yine de sıkı sıkı sarıldık ve yan odamda uyumak üzere çıktı yanımdan
Sabah erkenden ayrıldım , tam 24 saat geçti beraber son kez Ben mi? Olmayınca olmuyor biliyorum, artık gün be gün daha da anlıyorum bunu olmayınca olmuyor......... İnsan çok uğraşabilir , çok da isteyebilir ama imkansız diye bir şey var günlük, bu bizim kul olarak acizliğimiz veya Allah'ın büyüklüğü ile ilgili
Kabullenmek yani.. Ölümü ve sonrasını düşünmek biraz iyi geliyor İyi ki faniyiz aksi takdirde hayata katlanmak ne mümkün olurdu?
O'nu şimdi özlüyorum, hala her gün aklıma geliyor. Bu azalacak belki ayda yılda bir aklıma gelecek
Ama tamamen silmek mümkün olur mu bilmiyorum Şu an gözlerim doluyor, imkansızlık veya acizlik neyse işte boğazıma yumruk gibi oturuyor Ne yapayım?
Belki de yarım kalan bu bütün mutluluklar baska bir zamanda baska boyutta veya baska sekillerde devam eder günlük ne dersin?
Bu şekilde avunabilirim
O'nunla son kez beraberdik , tam 24 saat Başka bir şehirde başka evlerdeydik Sondu günlük bu sefer, muhtemelen son kez ikimiz bir araya geldik O'nun bi akrabasını ziyaret ettik günlük.. Orda bir yaşlı kadın var, alzheimer hastası 85 yaşında bir kadın İki dakikada bir aynı soruyu soruyor, verdiğin cevabı unutuyor tekrar soruyor
Bizi evli bir çift sandı kadın, biz de bozuntuya vermedik Biz son günümüzde, bi daha biraraya gelmeyecek iki insan, bir hasta kadının ağzından hiç gerçek olmayacak sözlerle kaldık Bugün O'nun facete yazdıgı gibi, insan gülerken ağlayabilir ve o teyze bana bakıp ''Beğendim beğendim gelin güzel kızmış'' dedikçe ben O'na ve ev sahibi akrabasına bakıp gülerken gönlüm ağlıyordu .........
Gece birlikte kaldık, aynı evde fakat farklı odalarda Sarılmamaya söz vermiştik, iki normal arkadas gibi, o şu an ki kız arkadasıyla mesajlasırken, ben de aynı seyi yapıyordum Evinde kaldıgımız insan yani kardesi ise hiçbişey sormadan ama saskınlıkla bizi izledi durdu
Sadece son anda, bana iyigeceler deyip odadan cıkmadan önce birkaç dakika konustuk Biliyormusun günlük, nefret ettiğim o insan bana ayna tuttu..........................
Evet ben o olaydan sonra hala toparlanmaya calısıyorum Fakat O'nun neler yaptıgını hiç düşünmemiştim bile Bana çok kısa olarak ''Sen o gün gittin ya, ondan sonra............'' diye baslayarak anlattı Anlatırken sanki o gitti koskoca bir boy aynası geldi konusan da bendim suçlu da masum da.......................
Yine de sıkı sıkı sarıldık ve yan odamda uyumak üzere çıktı yanımdan
Sabah erkenden ayrıldım , tam 24 saat geçti beraber son kez Ben mi? Olmayınca olmuyor biliyorum, artık gün be gün daha da anlıyorum bunu olmayınca olmuyor......... İnsan çok uğraşabilir , çok da isteyebilir ama imkansız diye bir şey var günlük, bu bizim kul olarak acizliğimiz veya Allah'ın büyüklüğü ile ilgili
Kabullenmek yani.. Ölümü ve sonrasını düşünmek biraz iyi geliyor İyi ki faniyiz aksi takdirde hayata katlanmak ne mümkün olurdu?
O'nu şimdi özlüyorum, hala her gün aklıma geliyor. Bu azalacak belki ayda yılda bir aklıma gelecek
Ama tamamen silmek mümkün olur mu bilmiyorum Şu an gözlerim doluyor, imkansızlık veya acizlik neyse işte boğazıma yumruk gibi oturuyor Ne yapayım?
Belki de yarım kalan bu bütün mutluluklar baska bir zamanda baska boyutta veya baska sekillerde devam eder günlük ne dersin?
Bu şekilde avunabilirim