Amacınız bu değildi belki ama bu tavır bana biraz tuzak kurmak gibi geldi. Erkek arkadaşınızın yerinde ben olsam öyle düşünürdüm en azından.
Aynı eve girerken evlilik konusu yokmuş. Ailelerin bilgisi var, çevrenin ne düşüneceği umursanmamış. Başta her şey iyi, hoşken 8 ay sonra çıkıp "sevgilisiyle aynı evde yaşayan kadın imajı hoşuma gitmiyor. O yüzden evlenelim" diyerek mızıkçılık yapan siz oluyorsunuz.
Evlilik, bir imza attık bitti, denilecek kadar basit bir olay değil bence.
Aileler daha fazla dahil olacak hayatınıza. Ayrılmak istesen ceketini alıp çıkamıyorsun.
Maddi durumu da iyi değilmiş şu an. İşler çok kötü giderse en kötü ihtimalle ailelerinizin evine dönüp evi dağıtırsınız mesela. Ama evliyken o geçim olmak zorunda. Bundan da korkuyor olabilir.
Üstelik yarın bir gün çocuk istemeyeceğinizin de garantisi yok. Adam aynı eve girerken 8 ayda evlilik yüzünden kavga edecek duruma geleceğinizi düşünmemiştir. Evlenip 2 gün sonra çocuk diye tutturmayacağınızı nereden bilsin?
Özetle, evlenmek istemeniz normal ama gidiş yolu yanlış olmuş. Sevgilinizin yerinde olsam sizinle evliliğe normalde olacağımdan daha da mesafeli olurdum şu durumda.
