Sevgilim dul diye ailem istemiyor

Arkadaşlar 35 yaşındayım, bu yaşıma kadar evliliğe cesaret edemedim hiç. Taki geçen sene ilk aşkımı karşımda görene dek.Doğru bildiğim Herşey yalan oldu.Onunla liseden arkadaşız. Ailem modern görünsede kız erkek ilişkilerinde baskıcıdır. O yıllarda onunla olan arkadaşlığımı annem öğrendiğinde şiddet uygulayarak bizi ayırdı,Ayrılmazsam Okuldan alacağını söyleyerek korkuttu çünkü.14 yaşında ne yapabilirdim ki sevdiğim halde ondan ayrılmak zorunda kaldım.Üstelik bu olay bir kara leke gibi üzerime yapıştı.Zamanla ilk günkü gibi acımıyor insanın canı,ama bu yaşıma kadar onun adı bi yerlerde geçse kalbim sızlardı ve bunu kimse bilmezdi.İçimde kalan minik bir aşktı o. Sır gibi sakladım. Sık sık şehir değiştirdiğimizden de onunla iletişim kurmamız zordu.Buna rağmen o 20 li yaşlarımızın başında bi şekilde bana ulaştı ama o zamanda ailemden korktuğum için ona umut vermedim.Aradan yıllar geçti , o evliliği denemiş ama yürümeyince ayrılmış, kızı olmasına rağmen üstelik. ben iş güç sahibi kariyerli bir bayan oldum ama ailemin gözünde hiç büyümedim. hep parmakla gösterilen kız oldum,kimseyle evlenemedim ama bunun sebebini onu karşımda görünce anladım.Çünkü kimseyi öyle sevmedim.Onunla yaşanan çocukluk aşkı değilmiş tekrar yaşayınca anladım. 30 lu yaşlarımıza geldiğimizde O beni facebook aracılığı ile yeniden buldu ve tesadüf ki aynı şehirdeydik.Bu defa yarım kalan aşkımı ne olursa olsun yaşayacağım dedim,içimde kalmasın dedim ama zaman geçirdikçe aşk daha da büyüdü.O dul bir adam üstelik çocuğu da var. Ama benim için sorun değil,onun canı benimde canım olur dedim.Evlenmeye karar verdik ama ailem şiddetle karşı çıktı.yaşımızı başımızı almışız ama aile bunu önemsemiyor. Yapmadıkları kalmadı bende vazgeçmedim.onlara çok düşkünüm ama bu benim hayatım bunca yıl onların istedği gibi yaşadım, artık kendi istediklerimi yapmak istiyorum. Doğru yada yanlış...Ama anlamıyorlar.Tüm ailem karşımda duruyor,Onlara çok düşkünüm. Sağlıklarına bişey olacak diye ödüm kopuyor. Ama sırf onlar el aleme ne diyecekler diye 20 yıllık aşkımı bir kez daha mı bırakayım.

ben bekar bayanların bekar erkeklerle evlenmelerinden yanayımdır neden gidip daha önce evlenmiş erkekle evleneyim ki, ama şu var sizin bu yaşınızdan sonra bekar erkek bulma şansınız çok düşük o bakımdan anlaşıyormuşsunuz da ama ailenize de hak verin. bunca zaman yetiştirdikleri kızlarını dul adama niye versinler?

canım.. aile tabiki önmlidir ama bir yere kadar seninde kendi kararların önemili sen evleneceksin sen sececeksin.. aşık olan sensin.. vee 35 yaşına kadar gelmişin artık.
ailenin bu konuda sana karışma gibi bi durumu olamaz ki. tamam alkolik olur serseri olur vs. onları kesinlikle demiyorum kimsede yanlış anlamasın ama. sen dogru karar verebilecek yaşı coktan geçmişin olgunlaşmısın işin gücün elinde... sen istediğin kişi ile tabiki evleneceksin.. ailen şimdide dul olduğu için karşı cıkrı diyorsun.. ama bilmiyorlarki onlar yüzünden oldu ?
onlar size izin verseydi şimdi siz evlenmiş olacaktınız.. bunun sorumuları onlar aslında.. karşındaki insan da iyi biri ise bence vazgeçme canımsonuna kadar savaş diren.. bu sefer kaybetme yeterince ailen yüzünden üzülmüşün acı cekmişin.. şimdi sen hiç evlenmemişin ailenn bahaneside evlenmemiş biri olacaktır. cocugu olan birini napacaksın su bu vs. ama gel görki gönül laftan sözden anlamaz.. şimdiye kadar yanlış yaptıgını unutamadıgını sende biliyorsun. canım ne diyimm ailenede Allah akıl fikir versin.. sana bu acıyı yaşatmışlar sevdiğinden koparmışlar.. ama bu sefer pes etme her ne olursa olsun onlar pes etsinler.. nereye kadar edecekler

aslında belırlı bi yaştan sonra hiç evlenmemiş birini bulmak zor.
olanların da uzun süreli ilişkileri vardır zaten.

o ne demek öyle yaa dul erkekle evlenilmezzmiş çok saçmaa,, 35 yaşına gelmiş aklı başında hür bir kadınsın sevdiğin adam mutsuz bir evlilik yapmış diye onu küçümseyip bırakamazsın.. ne yazıkki toplumumuzda böyle düşünceler var! insanlar bazen başlarına hiç gelmeyecek gibi konuşabiliyor. yapacağın evliliği Allah rızası için yaparsan şayet çok mutlu olursun hem olgun ve darbe almış adam 2 evliliğine daha sahip çıkabilir. çocuk varmı bilmiyorum şayet varsa o biraz yorucu olabilir,, onuda göğüsleyecek güce sahip olup olmadığını sen bilirsin.

sen boşanmış olsan o bekar olsa senle evlenmeyi ister miydi?
hiç sanmıyorum..

Yorumlarınız için teşekkürler. Biz birbirimizi gerçekten çok seviyoruz,ikimizde çok acılar çektik,olgunlaştık.Zorluklar illaki olacak ama her evlilik dört dörtlük mü? Çevreme bakıyorum etrafım mutsuz evliliklerle dolu. Ben ailemi anlıyorum ama artık biraz anlayış onlardan da bekliyorum.Bu yaşta bir kıza ayrılacaksın denmemeli.14 yaştan öteye bi tavır görmüyorum.Evde psikolojik şiddet görüyorum resmen. Herşeye rağmen onu düşününce içime bir huzur doluyor ve ne olursa olsun asla vazgeçmeyeceğim. 20 yıl geçti bir 20 yıl daha geçer ne olacak ki.....Ama aileler koruma içgüdüsü ile evlatlarını bence çok fazla sıkıyorlar, benim gibi bir ana kuzusu iseniz hele bu zincirleri kırmak kolay olmuyor,onlar üzülmesin diye kendi hayatınızı feda ediyorsunuz çünkü.Bu zamana kadar onları üzecek bişey yapmadım, ilk defa birini seviyorum ve evlenemk istiyorum dediğim de ne olursa olsun arkandayız lafını duymak istiyor insan...Ama bu imkansız biliyorum...

Bunu sanırım hiç bilemeyeceğiz. Ama onu tanısanız sorunun cevabını gözlerinde görürsünüz

Sevgi_MeLegii .!.:

canım.. aile tabiki önmlidir ama bir yere kadar seninde kendi kararların önemili sen evleneceksin sen sececeksin.. aşık olan sensin.. vee 35 yaşına kadar gelmişin artık.
ailenin bu konuda sana karışma gibi bi durumu olamaz ki. tamam alkolik olur serseri olur vs. onları kesinlikle demiyorum kimsede yanlış anlamasın ama. sen dogru karar verebilecek yaşı coktan geçmişin olgunlaşmısın işin gücün elinde... sen istediğin kişi ile tabiki evleneceksin.. ailen şimdide dul olduğu için karşı cıkrı diyorsun.. ama bilmiyorlarki onlar yüzünden oldu ?
onlar size izin verseydi şimdi siz evlenmiş olacaktınız.. bunun sorumuları onlar aslında.. karşındaki insan da iyi biri ise bence vazgeçme canımsonuna kadar savaş diren.. bu sefer kaybetme yeterince ailen yüzünden üzülmüşün acı cekmişin.. şimdi sen hiç evlenmemişin ailenn bahaneside evlenmemiş biri olacaktır. cocugu olan birini napacaksın su bu vs. ama gel görki gönül laftan sözden anlamaz.. şimdiye kadar yanlış yaptıgını unutamadıgını sende biliyorsun. canım ne diyimm ailenede Allah akıl fikir versin.. sana bu acıyı yaşatmışlar sevdiğinden koparmışlar.. ama bu sefer pes etme her ne olursa olsun onlar pes etsinler.. nereye kadar edecekler

Genişletmek için tıkla...

Yorumun için teşekkürler. Olayın dul adam bekar kız dan çok öte bir yerlerde olduğunu anlamışsın. Çünkü insanlar çok düz bakabiliyor.Hayat bu kadar düz değil ne yazıkki

canım ben de ana kuzusuyum, annemin babamın tek evladıyım üstelik. 31 yaşına geldim, evlendim, ailemden başka şehirde yaşıyorum ama hala üzerime titrerler. annemle günde kaç kez telefonda konuşuyoruz bilseniz gülersiniz bize :) ama ailem bana bu yönde hiç karışmadı, hep kendi kararlarımı kendim verdim, geçmişte şeçtiğim yanlış kişiler de oldu. bu yüzden keşke biraz karışsalarmış, yön verselermiş dedim bazen. ama annem böyle ilişkilere karışma - evladı reddetme konuları açıldığında hep şöyle der: "evladımı mı kaybedeceğim? yanlış olduğunu görsem bile evladımın arkasında dururum ve mutlu olması için dua ederim". hep de arkamda durdular sağolsunlar. ben de 2 kez evlendim. ilk evliliğim çok kısa sürdü, ama 3 yılda ayrılabildim :S şimdiki eşiminse ilk evliliği. onun ailesi bana istenmeme gibi birşeyi hissettirmediler bile, ki köyde yaşayan insanlar. yani uzattım ama diyeceğim şu ki, bence ailen bu boyutta bir tepki göstermekte hatalı. sen artık olgun ve kendi ayaklaeı üzerinde duran bir genç kadınsın, doğru kararı verebileceğinden emin olmalılar ve sana destek olmalılar. kaldı ki arada onlar yüzünden yaşanamamış bir 20 yıl var. seni seviyorlar madem senden mutluluğu esirgememeliler. aşkına sahip çıkmaya devam et ve evlen, zamanla kabulleneceklerdir bence, seni mi kaybedecekler?

Surrender .!.:

aslında belırlı bi yaştan sonra hiç evlenmemiş birini bulmak zor.
olanların da uzun süreli ilişkileri vardır zaten.

Genişletmek için tıkla...

mesele evlenmek değil zaten, mesele sevdiğin biriyle evlenmek. Onun kahrını zevkle çekeceğine inanıyorsan evlenilmeli. Bu yaşıma kadar evlenmediysem kimseyi sevmediğim içindir. Sırf bekar diye biriyle evlenmenin havası, eğer onu gerçekten sevmiyorsan beraber aynı eve girene kadar ne yazık ki. Dışarıya göre dört dörtlük evlilik yapmışsındır ama senin hayatını bilen yoktur.Önemli olan sevdiğinle uzun ömür yaşayabilmek. Bunu ben 30 yaşımdan sonra daha iyi anladım.

topidik .!.:

canım ben de ana kuzusuyum, annemin babamın tek evladıyım üstelik. 31 yaşına geldim, evlendim, ailemden başka şehirde yaşıyorum ama hala üzerime titrerler. annemle günde kaç kez telefonda konuşuyoruz bilseniz gülersiniz bize :) ama ailem bana bu yönde hiç karışmadı, hep kendi kararlarımı kendim verdim, geçmişte şeçtiğim yanlış kişiler de oldu. bu yüzden keşke biraz karışsalarmış, yön verselermiş dedim bazen. ama annem böyle ilişkilere karışma - evladı reddetme konuları açıldığında hep şöyle der: "evladımı mı kaybedeceğim? yanlış olduğunu görsem bile evladımın arkasında dururum ve mutlu olması için dua ederim". hep de arkamda durdular sağolsunlar. ben de 2 kez evlendim. ilk evliliğim çok kısa sürdü, ama 3 yılda ayrılabildim :S şimdiki eşiminse ilk evliliği. onun ailesi bana istenmeme gibi birşeyi hissettirmediler bile, ki köyde yaşayan insanlar. yani uzattım ama diyeceğim şu ki, bence ailen bu boyutta bir tepki göstermekte hatalı. sen artık olgun ve kendi ayaklaeı üzerinde duran bir genç kadınsın, doğru kararı verebileceğinden emin olmalılar ve sana destek olmalılar. kaldı ki arada onlar yüzünden yaşanamamış bir 20 yıl var. seni seviyorlar madem senden mutluluğu esirgememeliler. aşkına sahip çıkmaya devam et ve evlen, zamanla kabulleneceklerdir bence, seni mi kaybedecekler?

Genişletmek için tıkla...

Çok sağol canım ya. Benim de aile tanımından beklediğim aynen senin yaşadıkların. Çocuğuna yasak koyarak onun hayatını cehenneme çevirerek adına da korumak denilerek aile olunmaz. Elbette hata yapabiliriz, ama bu hatalar bizi olgunlaştıracak. Benden çaldıkları 20 yıl yokmuş gibi birde bana o seni 20 yaşında bulduğunda nerden haberimiz olacaktı görüşseydin dediler. Şaka gibi düşünsenize...Bu yaşımda bi dövmedikleri kaldı ama o yaşlarda elimde iş güç yokken onlardan gizli iş çevirmeme razılarmış. Bende bi 20 yıl sonra da allah ömür verirse bana bizi dinlemeseydin demeyeceğinizin garantisi var mı dedim ama hala cevap alamadım ...

egecey78 .!.:

Çok sağol canım ya. Benim de aile tanımından beklediğim aynen senin yaşadıkların. Çocuğuna yasak koyarak onun hayatını cehenneme çevirerek adına da korumak denilerek aile olunmaz. Elbette hata yapabiliriz, ama bu hatalar bizi olgunlaştıracak. Benden çaldıkları 20 yıl yokmuş gibi birde bana o seni 20 yaşında bulduğunda nerden haberimiz olacaktı görüşseydin dediler. Şaka gibi düşünsenize...Bu yaşımda bi dövmedikleri kaldı ama o yaşlarda elimde iş güç yokken onlardan gizli iş çevirmeme razılarmış. Bende bi 20 yıl sonra da allah ömür verirse bana bizi dinlemeseydin demeyeceğinizin garantisi var mı dedim ama hala cevap alamadım ...

Genişletmek için tıkla...

çevremde evlense de yarattıkları huzursuzlukla çocuklarının ayrılmasına sebep olan o kadar çok aile var ki. ah ah, evladını sevmek bu değil bence hala güzel bir hayatı paylaşabilecek yaştasınız, umarım çok mutlu olursunuz. sakın vazgeçme, 20 yıl sonra yaşanmamışıklarla keşkelerle geçen bir ömre dönüp bakmak çok acı olur. umarım ailen de senin açından bakabilmeye başlar yakında. evlenin bir de minik torun gelsin, bakalım hala kızgın olabilecekler mi? :) iyi dileklerim seninle canım, umarım çok mutlu olursun.

Aynı benim ailem...Böyle karışmaları belki de aileye bağımlı olmaktan kaynaklanıyor.Yoksa tek başına yaşasaydınız 35 inde bile bu kadar karışmazlardı çocukmuşsunuz gibi.Ben sırf dul diye karşı çıkılmasına karşıyım...Ne var uygun bulup,güvendikten,sevdikten sonra hemde siz baştan beri sevmişsiniz bence karışmamaları gerek.Artık dul,bekar gibi takıntılar olmamalı belli yaşı geçtikten sonra...

bende aynı şeyleri yaşadım diyebilirim 17 yaşımda benden on yaş büyük bir erkek arkadaşım olmuştu aramızdaki sorunlar nedeniyle ayrıldık o başkasıyla evlendi ve birkaç sene sonra boşandı tabi evlendiği için ona içimde tarifsiz nefret ve kin beslemiştim nasıl ailesine boyun eğerde başkasıyla sevmediği biriyle evlenir diye. boşandıktan sonra beni bir şekilde buldu ve tekrar bişeylere başlamak istediğini söyledi tabi yaşım 21 di ve dul bir adamla evlenemiyeceğimi söyledim ve nitekimde bir ilişkiye başlamadık. bunları neden anlattın derseniz ben 21 yaşındaydım böyle bir tercihi verdiğimde ama siz 35 yaşındasınız ailenizin dul bekar ayrımı yapmaması lazım nitekim sizin yaşlarınızda bekar erkek bulmak yada bakire bir kız bulmak zor bu zamanda tabiki vardır hiç yok diyemem ama sizin kalbiniz dul bir adamdaysa ve onu çocuğuyla birlikte kabul ediyorsanız tuttuğunuz eli asla bırakmayın ailenize rağmen çünkü mutluluk kolay bulunmuyor. çok mutlu olursun inş

arkadaşlar, konu sahibine bu yaşta bekar çocuksuz adam bulmak zor tarzı yorumlar yapılıyor. ben bu düşünce tarzına katılmadığımı ve konu sahibinin derdinin de yaşı geçmeden evlenmek olduğunu düşünmediğimi söylemek istedim. kız zaten istese daha önce de evlenebileceğini, ama gerçekten seveceği insanı bulmak içn beklediğini yazmış. ve sevdiği insanı da şimdi bulmuş. ayrıca 25 yaşında olsa "evlenme, senin daha bekar çocuksuz koca bulma ihtimalin var" mi diyecektiniz? insanları bekar - dul - çocuklu - çocuksuz diye ayırmanın doğru olmadığını düşünüyorum. iyi insan olması, arada sevgi bağı olması, anlaşabilmek, bunlar önemli olmalı. yoksa yarın ne olacağımız hiç belli değil.

canım anlaşbildikten sonra sorun olacağını düşünmüyorum. Daha önce evlenip boşanma mutsuzluk nedeni olacağını zannetmiyorum Sen doğru karar verdim diyorsan dene şansını inş çok mutlu olursun.

İnsanları dul, büyük-küçük, zengin-fakir diye çok rahat etiketleyebilenleri anlayamıyorum. Her şeyi nasılda kestirip atabiliyorlar

topidik .!.:

arkadaşlar, konu sahibine bu yaşta bekar çocuksuz adam bulmak zor tarzı yorumlar yapılıyor. ben bu düşünce tarzına katılmadığımı ve konu sahibinin derdinin de yaşı geçmeden evlenmek olduğunu düşünmediğimi söylemek istedim. kız zaten istese daha önce de evlenebileceğini, ama gerçekten seveceği insanı bulmak içn beklediğini yazmış. ve sevdiği insanı da şimdi bulmuş. ayrıca 25 yaşında olsa "evlenme, senin daha bekar çocuksuz koca bulma ihtimalin var" mi diyecektiniz? insanları bekar - dul - çocuklu - çocuksuz diye ayırmanın doğru olmadığını düşünüyorum. iyi insan olması, arada sevgi bağı olması, anlaşabilmek, bunlar önemli olmalı. yoksa yarın ne olacağımız hiç belli değil.

Genişletmek için tıkla...

Canım beni anladığın için teşekkürler.Daha önceden de dediğim gibi insanlar olaya çok düz bakabiliyor. Evlilik olsun diye evlenmeyi hiç düşünmedim,sonuçta evlenmek iki imzaya bakıyor ama sonrası çok daha önemli.Sevmeden şirket anlaşması gibi yapılan evlilikler bana göre olmadı.Ben evlenmek değil onunla evlenmek istiyorum...Olay bu kadar basit

Aileniz daha kaç sene sizinle beraber? Yaş iyice geçip yalnız kaldığınızda bunun hesabını kim verecek? Yanlış anlamayın ama 35 yaşındasınız ama aileniz hala sizin yerinize karar verebilecek konumda. Çocuk yetiştirebilecek olgunluğa sahip insanlar ailelerinden daha fazla izin almamalı bence. Aileniz biraz sorunlu gibi geldi bana, 35 yaşındaki insana hükmetmek ne demek? Geçenlerde bir konu vardı, yanlış hatırlamıyorsam 38 yaşında bekar bir öğretmen hanım 53 yaşındaki bekar ablasına çeyiz düzüyordu. Ortada damat adayı falan yok aile karşı çünkü. Aileleri hala hükmetme peşinde. Ne kadar modern bir aile olursanız olun sonuçta düşünce yapısı hastalıklı. İlerde bir evin içerisinde yalnız kaldığınızda olan pişmanlıktan geri dönüş olmayacak. Kariyer emekli olana kadar, ya sonra?