Sevgilim evlenmekten vazgeçmiş

Mezhep ayrılığı değil. O geleneksel müslüman ben ise kuran muslumaniyim. Hadislere mezheplere vs inanmıyorum.
Ama bunu tanıştığımız ilk gün bile biliyordu.
O ne ya ilk defa duydum. Allah Peygamber Kitap işte daha ne.
Ama gerçekten geleneksel müslüman ve kuran müslümanı diye bişey hiç duymamıştım.
Sorununuz mezhepleşmek sanmıştım.
Bizde eşimle ayrı mezheplerden ve ayrı siyasi görüşlerdeniz ve eşim ilgili partiden kilit bi görevde çalışıyor. Ben ekmek paramıza saygı duyuyorum.Eşimi birey yapan kendi görüşlerine saygı duyuyorum, onun bana olan aşkına inanıyorum. En önemlisi aileme, inancıma gösterdiği saygıya ve hatta aynı mezheptenmiş gibi kabullenerek gerekli ortamlara katılmasınada hayran oluyorum.
 
O ne ya ilk defa duydum. Allah Peygamber Kitap işte daha ne.
Ama gerçekten geleneksel müslüman ve kuran müslümanı diye bişey hiç duymamıştım.
Sorununuz mezhepleşmek sanmıştım.
Bizde eşimle ayrı mezheplerden ve ayrı siyasi görüşlerdeniz ve eşim ilgili partiden kilit bi görevde çalışıyor. Ben ekmek paramıza saygı duyuyorum.Eşimi birey yapan kendi görüşlerine saygı duyuyorum, onun bana olan aşkına inanıyorum. En önemlisi aileme, inancıma gösterdiği saygıya ve hatta aynı mezheptenmiş gibi kabullenerek gerekli ortamlara katılmasınada hayran oluyorum.

olması gereken de bu zaten diye düşünüyordum ben. Ve asla kimsenin görüşüne saygısızlık yapmam. Birbirimize hoşgörülü olunca hallolur sanmistim ama erkek arkadaşım böyle düşünmüyormuş demek ki.

bu arada kuran müslümanlığı olarak adlandırdığımız olay, hayat düsturu olarak sadece kuranı temel almak, cemaat tarikat şeyh hoca gibi kavramlara ve son yüzyılda uydurulmuş hadislere itibar etmemek olarak açıklayabiliriz. ayrıca mezhep olarak da sadece kuranı temel aldığımız için (peygamberin de bir mezhebi olmaması ve ayette fırkalara ayrılmayın uyarısından yola cikarak) herhangi bir mezhebe dahil değilim.

bunların bir önemi yok aslında herkesin dünya görüşü ve ideolojisi kendine. sıkıntı olan tahammülsüzlük, hoşgörüsüzlük. ha bir de sevgisizlik :)
 
Merhabalar, ben 26 yaşında mühendisim. Erkek arkadaşım 31 yaşında memur. 6 aydır birlikteyiz.
Bana evlenme teklif etti. Ben de kabul ettim. Şimdi vazgeçmiş çünkü dini goruslerimiz biraz farklı.

Biz tanıştıktan hemen sonra onu ailemle tanışırdım. Annem ve babam bana çok düşkünler o yüzden benim sevdiğim insani da çok sevdiler. Onun mükemmel bir insan olduğunu düşünüyorlar çünkü onlara sevgilimi anlatırken hep abartarak anlattım. Halbuki bu yaptıklarını bilseler ne görüşmeme ne konuşmama izin verirler. ( önce teklif edip sonra geri alması, başka kızlarla samimi mesajlarını yakalamam vs)
Ben de sevgilimin ailesiyle tanıştım. Ve sonrasında bayramda aileler tanışsın diye anlaştık.
Bir süre önce ise sevgilim bizim görüşlerimiz farklı anlaşamayız evlenirsek dedi. Ayrılalım dedim hayır dedi. Çok seviyormuş ve ayrılmak istemiyormuş. Ama evlenmek de istemiyor.

Benim ilk erkek arkadaşım biraz da bu sebeple fazla baglandım. Seviyorum. Halbuki hayatimin hiç bir döneminde evlenme isteği olan birisi değildim. Teklifinden önce de istemiyordum. Evlilik meraklısı değilim sadece yapılan hakaret ağır geliyor.

Şimdi sorunum şu ki, aileme bayramda tanışmak için gelecekler demiştim ama gelmediler. Ben istemedim diye yalan söyledim. Onlar da bana sürekli sorun çıkarma gelsinler diye yüklenmeye başladılar.

Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Onu seviyorum ama o beni sevmiyor ve ayrılırsak da çok üzülmeyecegi aşikar.
Bense cesaret edemiyorum onu bırakmaya..


Oha ya evlilik teklif edip sonra vaz geçmesi? Daha neler duyucam. Yol ver gitsin ömrünün en güzel yıllarını bu dengesize heba etmeyi düşünmüyorsun heralde?
 
Back
X