Sevgilime hakaret ediyorum

ilişki yaşamak için olgunluk gerekiyor. sizin bu konularda tecrübeniz yok belli ki. arka arkaya birkaç ilişkiniz sizin öfke sorununuz sebebiyle bitseydi o zaman değişirdiniz. değişmediğinize göre herhalde ilk ilişkiniz. nasıl davranmanız gerektiğiniz bilmiyor ve maalesef adama saygısızlık yapıyorsunuz.
hakaret hiçbir şeyi çözmez konu sahibi. ilişkiler hakkında bir videoda izledim. bir kadın bir adama küfür ederse adamdan bin kat ve daha aşağılık cevaplar alır diyordu. erkekler küfür etmeye beş yaşında başlıyor. onların her ortamında küfür var. ana bacı başlıyorlar. o yüzden siz şimdilik susuyor diye abartmışsınız. bir gün ağzını açar namusunuzdan zekanıza ailenizden kişiliğinize dış görünüşüze öyle adi küfür eder ki hayatınız boyunca travma yaşarsınız çünkü erkeklerin empatisi kadınlardan daha az olduğu için bunları söylerken bir kadın gibi sonrasında vicdan azabı çekmez. hakaret duymamak için hakaret etmeyin. çünkü size yapılsa kaldıramazsınız. ondan da kaldırmasını beklemeyin. ayrıca küfür eden kadın feminen bütün özelliğini yitirir ilişkiniz devam etse bile sizi kaba saba bir erkek kankası gibi davranmaya başlayabilir. bu da sizi kırar. o yüzden vazgeçin.sakinlik en büyük güçtür.
 
Merhaba, 2 yıllık bir ilişkim var. Öncelikle şunu söylemeliyim ki ben çok alıngan bir insanım. İnsanlara çabuk kırılıyorum ve kafama takıyorum. Ama normalde insanlarla kolay kolay kavga etmem, tartışmam. Kendi kendime üzülürüm. Ama sevgilimle durum farklı. Sevgilim çok sabırlı ve soğukkanlı biri. Ona sinirlendiğimde ağır laflar ettim daha önce o hiç o seviyede cevap vermedi bana. Yine bir sebepten tartıştık ona bir sürü şey söyledim. Açıkçası hakaret ettim. Şu an kendimden nefret ediyorum. O da benden iyice soğudu sanırım. Ne yapacağımı bilemiyorum. Çabuk sinirleniyorum ve her sinirlendiğimde kötü sözler söylüyorum. (Küfür değil) yani sevgilim muhtemelen hayatı boyunca kimseden duymadığı lafları benden duymuştur. Bu arada yüzüne değil mesajla kavga ettiğimizde bu oluyor. Yüzüne söyleyemem.
Ben gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum. Sinirlendiğim zamanlarda kesinlikle bu ilişki bitti diye düşünüyorum bir sürü şey söylüyorum. Sonrasında mahcup oluyorum. Yani hayatımda gerçekten sevdiğim ve beni sevdiğini düşündüğüm biri var ve ona bu yaşıma kadar kimseye davranmadigim kadar kötü davrandım. Neden böyleyim?
Sevgilinizin sabrını kullanıyorsunuz, adam sizi fazla şımartmış.. Bian önce sizden ayrılıp daha seviyeli biriyle olmalı..
 
Psikolojik destek almalisin. Senin davranislarin normal degil. Gecen bir söz okudum "Iyilesmesek, bizi kesmeyen insanlarin üzerine kanariz" diye. Sizin ki de böyle birsey. Erkek arkadasinizin sabirli oldugunu bildiginiz icin onunla hadsiz bir sekilde konusabiliyorsunuz. Gün gelecek onun da sabri biter ve sizi terk eder. Ama siz böyle devam etseniz her iliskide ayni döngüye girersiniz. Iki tarafa da yazik
 
Öfke kontrol probleminiz olduğunu düşünüyorum. Sevgiliniz susuyor olabilir benim eşim de çok susar ama sessiz atın çiftesi pek olur. Onu da söylim. Destek alın psikolojik olarak ve hatanız kabullenin özür dileyin içten bir şekilde. Sinirlendiğiniz zaman bişi yazacağınızda derin bi nefes alın. Kendinize sorun, cidden bunu söylemek istiyor muyum diye
 
Merhaba, 2 yıllık bir ilişkim var. Öncelikle şunu söylemeliyim ki ben çok alıngan bir insanım. İnsanlara çabuk kırılıyorum ve kafama takıyorum. Ama normalde insanlarla kolay kolay kavga etmem, tartışmam. Kendi kendime üzülürüm. Ama sevgilimle durum farklı. Sevgilim çok sabırlı ve soğukkanlı biri. Ona sinirlendiğimde ağır laflar ettim daha önce o hiç o seviyede cevap vermedi bana. Yine bir sebepten tartıştık ona bir sürü şey söyledim. Açıkçası hakaret ettim. Şu an kendimden nefret ediyorum. O da benden iyice soğudu sanırım. Ne yapacağımı bilemiyorum. Çabuk sinirleniyorum ve her sinirlendiğimde kötü sözler söylüyorum. (Küfür değil) yani sevgilim muhtemelen hayatı boyunca kimseden duymadığı lafları benden duymuştur. Bu arada yüzüne değil mesajla kavga ettiğimizde bu oluyor. Yüzüne söyleyemem.
Ben gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum. Sinirlendiğim zamanlarda kesinlikle bu ilişki bitti diye düşünüyorum bir sürü şey söylüyorum. Sonrasında mahcup oluyorum. Yani hayatımda gerçekten sevdiğim ve beni sevdiğini düşündüğüm biri var ve ona bu yaşıma kadar kimseye davranmadigim kadar kötü davrandım. Neden böyleyim?
Adamın bu kadar sabırlı olmasına şükür et bence her erkek böyle sakin kalamaz hep böyle hakaret eden söylenen kadına.Ve zaten böyle devam edersen arkasına bakmadan hepsi kaçar senden.
 
Merhaba, 2 yıllık bir ilişkim var. Öncelikle şunu söylemeliyim ki ben çok alıngan bir insanım. İnsanlara çabuk kırılıyorum ve kafama takıyorum. Ama normalde insanlarla kolay kolay kavga etmem, tartışmam. Kendi kendime üzülürüm. Ama sevgilimle durum farklı. Sevgilim çok sabırlı ve soğukkanlı biri. Ona sinirlendiğimde ağır laflar ettim daha önce o hiç o seviyede cevap vermedi bana. Yine bir sebepten tartıştık ona bir sürü şey söyledim. Açıkçası hakaret ettim. Şu an kendimden nefret ediyorum. O da benden iyice soğudu sanırım. Ne yapacağımı bilemiyorum. Çabuk sinirleniyorum ve her sinirlendiğimde kötü sözler söylüyorum. (Küfür değil) yani sevgilim muhtemelen hayatı boyunca kimseden duymadığı lafları benden duymuştur. Bu arada yüzüne değil mesajla kavga ettiğimizde bu oluyor. Yüzüne söyleyemem.
Ben gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum. Sinirlendiğim zamanlarda kesinlikle bu ilişki bitti diye düşünüyorum bir sürü şey söylüyorum. Sonrasında mahcup oluyorum. Yani hayatımda gerçekten sevdiğim ve beni sevdiğini düşündüğüm biri var ve ona bu yaşıma kadar kimseye davranmadigim kadar kötü davrandım. Neden böyleyim?
Sevmediginiz için,onu kolay lokma, gözden çıkarılacak kadar basit gördüğünüz için.Adam ses etmediği için gemiyi aziya almışsınız.Hoş onda da var ,gururlu adam ilk hakaretinde hayatından çıkarırdı.
Ağır hakaret işitmek için sevgili yapmış......
 
Psikolojik destek almalisin. Senin davranislarin normal degil. Gecen bir söz okudum "Iyilesmesek, bizi kesmeyen insanlarin üzerine kanariz" diye. Sizin ki de böyle birsey. Erkek arkadasinizin sabirli oldugunu bildiginiz icin onunla hadsiz bir sekilde konusabiliyorsunuz. Gün gelecek onun da sabri biter ve sizi terk eder. Ama siz böyle devam etseniz her iliskide ayni döngüye girersiniz. Iki tarafa da yazik
Aslında şöyle, sinirlendiğimde zaten bu iş bitti asla devam etmeyeceğim diye düşünüyorum aşırı derece sinirleniyorum. Sonra da pişman oluyorum.
 
Sevmediginiz için,onu kolay lokma, gözden çıkarılacak kadar basit gördüğünüz için.Adam ses etmediği için gemiyi aziya almışsınız.Hoş onda da var ,gururlu adam ilk hakaretinde hayatından çıkarırdı.
Ağır hakaret işitmek için sevgili yapmış......
Aslında ses etmiyor değil. Yani tam anlatamıyorum ama hani benim gibi bir tarzı yok. Ben sinirlenince çok kötü ve kırıcı konuşuyorum ve ondan başka kimseyle öyle konuşmadım.
 
Bazı insanlar gerçekten sevmek, sevilmek nedir bilmez, kimse onlara doğru düzgün değer vermemistir, değer verilmek nasil hissettirir bunu da bilmezler. Hayatlarinda ilk defa onlara şefkatli yaklaşan, anlamaya çalışan biri olunca sevip kıymet bileceklerine onu da dibe cekerler, kimseye yapmadığı kötülüğü ona yaparlar.
Siz bu kategoride misiniz bilmiyorum ama bu çok yaygın bir davranış biçimi.
Bir diğer ismi deveye diken... sendromu
Genelde insanlar, onlara iyilik yapana kazık atarlar,herkesin çevresinde vardır.Hayatını güzelleştirmeye çalışanın hayatınin içine s.carlar. Hatta kk da bunlarla dolu. "aman kocam üzülmesin" diye alttan alan, adamı zora sokmayan bir sürü kadın sevilmeye alismamis adamlar tarafından ilk gözden çıkarılacak konumda oluyor. Benim bir arkadaşımın uzatmalı sevgilisi vardı (onu cektigi için arkadaşım da normal değil, yıllar sonra kurtuldu başkasıyla evlendi vs şükür), adami eldivenle bile sevmemisler küçükken. Bir kişi başını oksamamis, insan yerine koymamış. Benim arkadaşım da onu yaralı sokak köpeğini sever gibi sevdi, iyileştirmeye çalıştı, fedakarliklar yaptı. Ama adam kimseye yapmadığı kötülüğü bu arkadaşıma yapti. Bir başka arkadaşımın kocasının annesi adama bir gün annelik yapmamış, tüm maaşını alir üç kuruş harçlık verirmiş, parasını annesine vermediği günler kadın kapıyı kilitler evden çıkarmazmis. Böyle bir anne. Arkadaşımsa tam tersi ona asla masraf çıkarmayan,hep şefkatli yaklaşan biri. Sonuç olarak adamın gözünde karısının bir kuruş değeri yok, adam hala tüm fedakarlıklarıni annesi için yapmaya hazır...
siz de işte toplumda bu kategoride olan çokça insandan birisiniz. Onların psikolojisi neyse sizinki de o.
sorun hem sizde hem de sizi cekende
Ne kadar güzel bir yorum gercekten böyle.
Insan sevdıgıne kıyamaz bir kere .
Hakaret eder mı ne bılım tuhaf durumlar yasanıyor .

Ama su çok doğru cok seversen çok değer verırsen ılk gözden cıkarılan sen olursun .
Bunu bir kac kez yasadım.
Ama yine de sevıyorum ask kadınıyım heralde ondan.
Bazı insanlar aska asık oluyor .
 
Evet gerçekten öfkemi kontrol edemiyorum. Aklım başımdan gidiyor sanki. Art arda kötü şeyler yazıyorum. Ama mesela iş yerinde ne manyaklar var onlara karşı böyle değilim. Sükunetimi koruyabiliyorum. Babama da kızdığım şeyler var ona da böyle yapmıyorum. Onlara gelince öfkemi kontrol edebiliyorum ama sevgilime gelince niye kontrol edemiyorum

korkaksınız çünkü.
sevgilinizin tolere edeceğini biliyorsunuz. işyerindekilere yapsanız karşılığını alırsınız ama o karşılığı almaya cesaretiniz yok. babanıza yapsanız belki bir tane yapıştırır e ona da cesaretiniz yok.
karısını çocuklarını döven kocalar gibisiniz karşılık alamayacağınıza karşı öfkemi kontrol edemiyorumun arkasına sığınıyorsunuz. sizinkisi sevgiyi suistimal.
 
korkaksınız çünkü.
sevgilinizin tolere edeceğini biliyorsunuz. işyerindekilere yapsanız karşılığını alırsınız ama o karşılığı almaya cesaretiniz yok. babanıza yapsanız belki bir tane yapıştırır e ona da cesaretiniz yok.
karısını çocuklarını döven kocalar gibisiniz karşılık alamayacağınıza karşı öfkemi kontrol edemiyorumun arkasına sığınıyorsunuz. sizinkisi sevgiyi suistimal.
Öyle birşey yok babamın bana yapıstirmisligi yok.
 
Ne kadar güzel bir yorum gercekten böyle.
Insan sevdıgıne kıyamaz bir kere .
Hakaret eder mı ne bılım tuhaf durumlar yasanıyor .

Ama su çok doğru cok seversen çok değer verırsen ılk gözden cıkarılan sen olursun .
Bunu bir kac kez yasadım.
Ama yine de sevıyorum ask kadınıyım heralde ondan.
Bazı insanlar aska asık oluyor .
Sen bana katilmissin ama ben sana katilamayacagim.
Çok deger verirsen ilk gözden çıkarılan sen olmazsın. Ailevi problemleri olan,kişiliği oturmamis, uzun bir terapi seansına ihtiyacı olan, nerede nasıl davranması gerektiğini bilmeyen (konu sahibi gibi) insanlar tarafından ilk gözden çıkarılan sen olursun. Öncesinde bunu görüp sevgili dediğin kisinin bir b.ka benzemedigini görüp "sen yoluna ben yoluma" dersen bir sıkıntı olmaz. ama sevgi aşk böyle bir şey gibi katlanirsan (konu sahibinin sevgilisi gibi) eziklendikce ezilirsin, sevgili denen kişi bakıyor bunca hakarete kötü davranisa gitmiyor her geçen gün dozunu arttırır.
Sevmek, aşk böyle şeyler değil.
Ben de aşk kadiniyimdir ama benim aşkım karşımdaki insan bana bebek gibi davrandığı sürece var. Benim hislerimi onemsemeyen-bana bebek gibi davranmayan insanı aşkından ölsem hayatımdan uzaklastiririm . Çünkü neden çekeyim?
Konuda da konu sahibi olduğu kadar sevgilisi de sorunlu. Kendine deger vermiyor ki bu hakaretleri duyuyor hala da koluna takıp sevgilim diye geziyor. Benim sevgilim olsa ben de hakaret ederdim belki:) çünkü kendine saygısı olmayan insana ben neden saygı duyayım ki? Bu muameleyi hakettigine inanmasa çoktan giderdi. Bir 'uzun terapi seansına' ihtiyacı olan kişi de o
 
Kusura bakmayın ama zaten sıkar başkalarıyla hakaret ederek konuşmak. İş yerindekiler mi çeker sizin bu saçmalıklarınızı aileniz mi? Bir deneyin bakalım nasıl karşılık geliyor size.
Bir şekilde sessiz kalıp sizin aynı şekilde devam etmeniz konusunda cesaretlendiren tek kişi sevgiliniz.
Muhtemelen sosyal hayatta silik bir kisiliksiniz, onun acısını da sevgilinizden çıkarıyorsunuz cunku o da sizden silik. Kendinizi onun üzerinden tatmin ediyorsunuz.
Aslında ses etmiyor değil. Yani tam anlatamıyorum ama hani benim gibi bir tarzı yok. Ben sinirlenince çok kötü ve kırıcı konuşuyorum ve ondan başka kimseyle öyle konuşmadım.
 
Sen bana katilmissin ama ben sana katilamayacagim.
Çok deger verirsen ilk gözden çıkarılan sen olmazsın. Ailevi problemleri olan,kişiliği oturmamis, uzun bir terapi seansına ihtiyacı olan, nerede nasıl davranması gerektiğini bilmeyen (konu sahibi gibi) insanlar tarafından ilk gözden çıkarılan sen olursun. Öncesinde bunu görüp sevgili dediğin kisinin bir b.ka benzemedigini görüp "sen yoluna ben yoluma" dersen bir sıkıntı olmaz. ama sevgi aşk böyle bir şey gibi katlanirsan (konu sahibinin sevgilisi gibi) eziklendikce ezilirsin, sevgili denen kişi bakıyor bunca hakarete kötü davranisa gitmiyor her geçen gün dozunu arttırır.
Sevmek, aşk böyle şeyler değil.
Ben de aşk kadiniyimdir ama benim aşkım karşımdaki insan bana bebek gibi davrandığı sürece var. Benim hislerimi onemsemeyen-bana bebek gibi davranmayan insanı aşkından ölsem hayatımdan uzaklastiririm . Çünkü neden çekeyim?
Konuda da konu sahibi olduğu kadar sevgilisi de sorunlu. Kendine deger vermiyor ki bu hakaretleri duyuyor hala da koluna takıp sevgilim diye geziyor. Benim sevgilim olsa ben de hakaret ederdim belki:) çünkü kendine saygısı olmayan insana ben neden saygı duyayım ki? Bu muameleyi hakettigine inanmasa çoktan giderdi. Bir 'uzun terapi seansına' ihtiyacı olan kişi de o
Bebek gıbı seven adam hıc denk gelmedi bana bılmıyorum.
Baslarda evet ama ılıski uzun olunca hep bir yerde kırıldı bazı seyler.
 
Merhaba, 2 yıllık bir ilişkim var. Öncelikle şunu söylemeliyim ki ben çok alıngan bir insanım. İnsanlara çabuk kırılıyorum ve kafama takıyorum. Ama normalde insanlarla kolay kolay kavga etmem, tartışmam. Kendi kendime üzülürüm. Ama sevgilimle durum farklı. Sevgilim çok sabırlı ve soğukkanlı biri. Ona sinirlendiğimde ağır laflar ettim daha önce o hiç o seviyede cevap vermedi bana. Yine bir sebepten tartıştık ona bir sürü şey söyledim. Açıkçası hakaret ettim. Şu an kendimden nefret ediyorum. O da benden iyice soğudu sanırım. Ne yapacağımı bilemiyorum. Çabuk sinirleniyorum ve her sinirlendiğimde kötü sözler söylüyorum. (Küfür değil) yani sevgilim muhtemelen hayatı boyunca kimseden duymadığı lafları benden duymuştur. Bu arada yüzüne değil mesajla kavga ettiğimizde bu oluyor. Yüzüne söyleyemem.
Ben gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum. Sinirlendiğim zamanlarda kesinlikle bu ilişki bitti diye düşünüyorum bir sürü şey söylüyorum. Sonrasında mahcup oluyorum. Yani hayatımda gerçekten sevdiğim ve beni sevdiğini düşündüğüm biri var ve ona bu yaşıma kadar kimseye davranmadigim kadar kötü davrandım. Neden böyleyim?
böyle giderse yakında ayrılır sizden.
psikolojik tedavi almanız lazm büyük ihtimal altında yatan başka şey var.
ya bir aldatılma yada başka birşey
 
Aslında tuhaf gelecek ama ilk hakaret sayılacak sözüme aşırı tepki vermişti. Gülerek gerçekten şaka amaçlı gerizekalı misin demiştim, baya kızmıştı, defalarca kez açıklama yaptım. Biraz uzaklaştı benden, Özür diledim yine de senin normal konuşman mi böyle, insanlara böyle şeyler mi diyorsun falan demişti. Ama sonrasında tartışma esnasında ciddi ciddi çok daha kötülerini söyledim. Her seferinde daha da arttı.
Yeterince sevmiyor musun acaba? Normalde ben de neredeyse çok sinirli bir insanım ama beni gerçekten anlayan benim onu, onun beni içten sevdiğim ilişkilerde gram sinir kalmıyor bende.hem partner hem kız arkadaş olarak.yeterince sevdiğim ve yeterince iyi olan ilişkilerde tam tersi istesem de sinirlenemiyorum.içim huzurla doluyor.kendime şaşırıp kalıyorum.
 
X