Merhaba. Benim kendimce büyük bir problemim var. Yaklaşık 4 senedir bir ilişkim var. Acısıyla tatlısıyla geçti şimdiye kadar ama ben artık hep mutsuz ve üzgünüm. Sevgilim İstanbula öğretmen olarak atandı bu sene ve çok değişti. Varsa yoksa arkadaşları. Sürekli onlarla. Ben demiyorum sürekli evde otursun. Ama bana hiç vakit kalmıyor, onların yanında aramama izin vermiyor ki aramam da zaten belki ararsam o da gece geç olduysa merak ettiğim için. Gerçekten bunalttığımı düşünmüyorum. Aradaki dengeyi kuramadığı için kırılıyorum. Ben evde ders çalışıyorum ve bunaldığım zamanlar oluyor onunla bunu paylaşmak istiyorum. Çünkü o sınav döneminden o da geçti ve ben hep destek oldum. Arkadaşlarım da var tabi onlarla da konuşuyorum ama sevgilimle paylaştıklarım daha farklı normal olarak.
Beni sürekli kıskandıracak şeyler yapıyor. Yok çalıştığı okulda bi kadın öğretmen varmış onunla sohbet etmiş falan. Her kavgamızda bana okulda yazmasam kabul etmeyecek kadın yok, bişey yapsam ruhun duymaz diyor sonra da barışınca sinirden dedim diyor. Böyle olunca haliyle üzülüyorum ve daha da kıskanç olmaya başlıyorum. Yapmayacağım bir daha diyor ama yine yapıyor. Bana hastalıklı kıskançmışım muamelesi yapıyor ben de hep kendimi sorguluyorum. En son kavgamız da arkadaşları buna spora yazılalım demiş o da tamam diyip gidip yazılmış bana sonra dedi. Ben de karışık olmayan bir salona git dedim. Çıldırdı işte ben o****pu muyum, yaacak olsam yaparım bilmem ne saydırdı. Seni sevmiyorum, ailem de sende bir fettanlık sezmişti haklılarmış dedi gitti. Hiçbişey diyemedim. Ne aradım ne de mesaj attım o günden beri.
Zamanında bana yapma dediği şeyleri yapmadım biliyorum suç bende izin vermeseydim onlara bunlar başıma gelmezdi. Kendime çok kızıyorum affedemiyorum. Kimseye de anlatamıyorum yaşadıklarımı kınarlar diye burada yazmak istedim. Tavsiyeleriniz için teşekkür ederim.
Beni sürekli kıskandıracak şeyler yapıyor. Yok çalıştığı okulda bi kadın öğretmen varmış onunla sohbet etmiş falan. Her kavgamızda bana okulda yazmasam kabul etmeyecek kadın yok, bişey yapsam ruhun duymaz diyor sonra da barışınca sinirden dedim diyor. Böyle olunca haliyle üzülüyorum ve daha da kıskanç olmaya başlıyorum. Yapmayacağım bir daha diyor ama yine yapıyor. Bana hastalıklı kıskançmışım muamelesi yapıyor ben de hep kendimi sorguluyorum. En son kavgamız da arkadaşları buna spora yazılalım demiş o da tamam diyip gidip yazılmış bana sonra dedi. Ben de karışık olmayan bir salona git dedim. Çıldırdı işte ben o****pu muyum, yaacak olsam yaparım bilmem ne saydırdı. Seni sevmiyorum, ailem de sende bir fettanlık sezmişti haklılarmış dedi gitti. Hiçbişey diyemedim. Ne aradım ne de mesaj attım o günden beri.
Zamanında bana yapma dediği şeyleri yapmadım biliyorum suç bende izin vermeseydim onlara bunlar başıma gelmezdi. Kendime çok kızıyorum affedemiyorum. Kimseye de anlatamıyorum yaşadıklarımı kınarlar diye burada yazmak istedim. Tavsiyeleriniz için teşekkür ederim.