26 yaşındayım, 15 yaşında zihinsel engelli bir erkek kardeşim var,
Geçen yıl evlendim, ilk flört etmeye başladığımızda eşime anlatmıştım durumu çünkü bunu herkes kabullenmeyebilir ama kabullnemseydi eyvallah der bakardım yoluma sonuçta kardeşim benim canım,
ama eşim hiç tereddüt etmedi o mevzuyu açtırmadı bile bir daha kendisi en büyük destekçimdir her zaman Allah bin kere razı olsun temiz kalbiyle kendisine daha da hayran oldum , nişanlandıgımızda hep beraber gezidrdik kardeşimi
engelli kardeşi, annesi, babası yada yakını olmayan anlayamaz bilemez bu piskolojiyi
Birde abim var o da evli ama aramızda hiçbir zaman ilerde kim bakar muhabbeti geçmedi, geçemez canımız o bizim kardeşimiz
Yine de iyi düşünün herkez kaldıramaz bu sorumluluğu ama şunu da unutmayın erkekarkadaşınızdan ayrılıpta başka biriyle evlenirseniz ne malum engelli bir çocuğunuz olmayacağı??
Derdini veren Allah dermanını verir, eşinizle el ele verdiniz mi kardeşlerine de bakarsınız çocuklarına da ..
Hakkınızda hayırlısı olsun,