ne yazmıştın böcüğüm ben merak ederim...
yaa yazıım ama gitmişsin... neyse gelince okursun...
beni az önce bu tabii 2 saat önce filan oluyor ... :) bağlantım yoktu da...
neyse beni biri aradı ... ama bu kişi benim ünv.de iken 3yıl platonik takıldığım kişi... ciddi bir klupte eğitmenimdi kendisi... haliyle söyleyemedim... 3 yaş vardı aramızda... çok severdik hepimiz... gerçekten iyi biri yani... benim onu sevmemde hiçbir suçu yok ya da çektiğim acılarda... hepsi benim tercihimdi...
2. sene sevgilisi olduğunu duydum ama hiç görmedim ve o da bahsetmezdi... zaten hafta içi ve haftasonları sürekli birlikte eğitimlerdeydik... haftasonları kamplara giderdik... yani çok fazla vakit geçirirdik... yakındık da ama o ben hep farklı yorumladım... neyse göz görmeyince gönül katlanır misali umursamadım sevgilisini ve sevmeye devam ettim tabii acı çekmeye de... son sene yani ben 4. sınıftayen çekilmez oldu ... cidden acı çektim... ve okulumun bitmesiyle kluğten de ayrılacağım için söyleyip kurtulmaya karar verdim...
yardımına ihtiyacım var sana anlatmam gereken birşey var dedim ve anlattım... çok şaşırdı ; çok üzüldü... ama bana hiç o gözle bakmadığını söyledi... ben peki dedim amaç söylemekti ama tabii ister istemez acaba diyorsun...
beni eve bıraktı sonra ben camdan bakıyordum... arabanın içinde ellerini başının içine aldı ve kalakaldı... ama izlediğimden haberi yok... cidden üzüldü çünkü ben ona artık senle görüşemem demiştim... o halini hiç unutamıyorum... neyse 1-2 kere daha aradım ama olmaz dedi ... ve o zaman anladım olmayacağını sabaha kadar deli gibi ağladım... ve ertesi gün ilk işimin ilk günüydü ... sonra işle çok güzel oyaladım kendimi ; acımı yaşamaya cidden fırsatım olmadı eve de iş getiriyordum çünkü... zaten 3 yıl boyunca acı çekmedim mi daha ne çekecektim...
neyse öleee geçti... arasıra karşılaşıyorduk... son karşılaşmamızda ben yalnız gidince klup toplantısına; ayrıldığım anlaşıldı... o da son sevgilisinden ayrılmış... sonra buraya da yazdım saçma bir nedenden aradı beni... bir tanıdğının annesine iş sordu... halbuki benden başka arayacağı çok kişi vardı ona yardım edecek... bana bahane gibi geldi açıkçası ama sallamadım...
bugün de doğum günümü kutlamak için aramış... dün arayamadığı için özür diledi... öyle konuştuk... ama hiç beklemezdim görüşmüyoruz çünkü ve bundan öncekilerde de aramamıştı ...
hatta ben onu pazar günü evimin yakınlarında görmüştüm ama sallamadım... o beni görmeden başka yöne geçtim... öyle anlamsız yani şu an benim için... ama zamanında çok anlamı vardı ... tüm arkadaşlarım beni ona olan aşkımla anar o derece yani... :))
yani gün olur devran dönere bir örnek daha sanırım ... :))
umarım bu sefer gider yazdıklarım :)