akılla kalp her zaman uyuşmaz,
benim başıma da geldi bunlar, herzaman yeşil ışık yakarlar ama net birrşey söylendiğinde senin hüsnü kruntundu şeklinde davranırlar. bende sevgilisi olduğundan hiç haberim olmadığı için kendimi fena halde kaptırmışken, ayaklarım yerde gezmezken, hergün işe şarkılar söyleyerek giderken, bi şokla sevgilisi olduğunu öğrendim, benim için de hiç kolay olmadı, çünkü o elektriği ömrüm boyunca kimsede hissetmedim. ama arkama bakmadan gitmem gerekiyodu ve gittim. kolay olduğundan değil, olması gerektiğinden...
ağlaya ağlaya şehri bile terkettim, kaçtım
ömrümün en zor senesini geçirdim
ama bundan da çok şey çıkardım, çok şey öğrendim, şuan vicdanım rahat, geriye döndüğümde hala kendimi takdir edebiliyorum. mutsuzluk üzerine mutluluk kurulmaz, her ne şekilde olursa olsun, bir ilişkisi var, ve emin ol, ayrılmak istiyorum da ayrılamıyorum, aslında mutsuzumlar, aslında sevmiyorumlar koca bi yalan, onların doyumsuzluğu, başka bişey değil.
sana tek sözüm arkanı dön ve git...