sevmediğim yerde sevdiğim işi yapmak. ne yapıcam bilmiyorum

Valla ablacım ben bir gelecek görmediğim için PhDyi bıraktım
Neden dersen akademik hayat hiç bana göre değil iş nerde bulduysan oraya gitmek zorundasın hiç sevmediğin bir yerse bile çünkü iş yok. Postdoc az, kadrolu iş zaten yok. Oturdum düşündüm ordan oraya savrulmak istemiyorum. Ofis arkadaşım İsveç'e gitmek zorunda kaldı, soğuk, karanlık, sosyal olarak sıkıcı...kız burası o kadar sıkıcı ki Almanya bir New Yorkmuş dedi siz düşünün.

İş baktım, iş buldum sonra okulu bırakıp büyük şehre taşındım çünkü o küçük şehri çekecek halim artık kalmamıştı. Küçük Alman kasabaları inanılmaz sıkıcı. Hayatımı orda heba etmek istemedim. PhDye de büyük hevesim kalmamıştı zaten.

Size gelince sizin PhDye hevesiniz var bence siz bırakmayın. İstanbulda iş bulamaz mısınız? Bence İstanbulda kendi alanınızda akademik olmayan endüstriyel bir iş bakın, istifa edip geri taşının, PhDyi de tamamlayın mutlu mesut yaşayın. PhDden sonra zaten iş aramak zorunda kalacaksınız, şimdi başlayın bence. Alanınız nedir, iş imkanı var mı?
 
Son düzenleme:
Doktoranız da erzurumda devam ediyor zannettim ben. Uzaktan nasıl tez yapıyorsunuz ? Deneylerinizi nasıl idare ediyorsunuz ? Araştırma görevlisiyken tez konusunda rahat davrandıklarını düşünüyordum ben.İstediğiniz zaman gidip yapmanız lazım.Sonuçta araştırma görevlileri laboratuvar derslerine girer ya da sınav kağıdı okur diye biliyorum.Yanlış mı biliyorum ?
 
Nankorluk ediyorsunuz sizin yerinizde olmak icin neler vermem şuan. Kadro acilir mi torpilim yok girebilir miyim bunca emegim bosa mi gidecek diye her gun uykularim kaciyor benim.
Eger akademisyen olamazsam hem sevmedigim yerde hem işsiz olacağim bunu hayal edebiliyor musunuz?
Lutfen yapmayin doktoraniza odaklanin ondan sonra ya yurt disi yaparsiniz ya bi yerde kadro acilir ona gecersiniz. Zor kısmı zaten basarmissiniz lutfen iyi tarafindan bakin.
 
Kızlarımızın en büyük eksikliği zorluk karşısında fes etmek, işten çıkmak,
Böyle zirveye erişemezsin her zorluğun yanında mutlaka kolaylık vardır
Bence onlara konsantre ol, birde daha kolay olacak günler mutlaka gelecektir, zorluk çekmeden rahatlık gelmez, dayanın
Yolunuz açık olsun
 

malesef ozel sırkette ıs ımkanı yok bızde canım alan olarak. o nedenle ya kpss ile beledıyelere ggırecektım ya akademısyen olucaktım. akademısyen oldum ama hıc bana gore olmayan aynen senin dedıgın gibi isveç gibi soguk (eksi 20lerde sıcaklık) karanlık sosyal olarak bana hıcbır sey sunmayan bır sehırdeyım suan. phd den sonra iş aramak zorunda kalmıcam cunku zaten işim var kalıcı kadro benım ama benım amacım bu sehırden kurtulmak cunku benı cok etkılemeye basladı takmayacagım seylerı takar oldum. sacma sapan ınsanlarla ugrastım vs..
 

ben ogretım gorevlısıyım canım arastırma gorevlısı degıl. derslere gırmeme hakkım var ama bana ızın vermıyorlar . ustelık doktora yaptıgımı bılmelerıne ragmen işe aldılar ama ızın vermıyorlar doktora ıcın cok engel cıkardılar .ben doktoraya devam edıyorumkı en azından bır cıkıs yolu olarak goruyorum. ıstedıgım zaman gıdıp gelme ımkanım olsa keske ((
 
Ne diyeceğimi bilemedim.
Umarım güzel olur hersey
 

Anladım canım ama bu çok saçma bir şey.Devlette çalışanlar bile istedikleri an izin alabiliyorlar.Bir öğretim görevlisinin doktora tezi için sürekli gidip gelmesi gerekiyor.Belki de üniversite kendi bünyesinde doktora yapmanızı istiyor.İşte öyle bir kafa var ki bazı üniversitelerde herkes birbirini kıskanıyor.
 
ınsanoglu sanırım nankör canım. şehirden hıc memnun degılım. keske işim baska yerde olsaydı
Çok küçük ve imkanların kısıtlı olduğu bir yer mi ? Çeşitli uğraşlarla ilgilenebileceğiniz bir yerse kendinizi geliştirmek için bir fırsat şehri gibi düşünün. Sonuçta burası sizin için geçici. Biraz sabredip daha mutlu olacağınız yere elbet geçersiniz. Arkadaş ortamınız oluştukça yakın illere geziye gider farklı yerler görürsünüz.
 

evet canım ustelık cok soguk kışın eksi 20lerde (( gecıcı dıye dusunmeye basladım zaten canım cunku omrumun sonuna kadar burda kalsam kafayı yerım gercekten ((
 
evet canım ustelık cok soguk kışın eksi 20lerde (( gecıcı dıye dusunmeye basladım zaten canım cunku omrumun sonuna kadar burda kalsam kafayı yerım gercekten ((

Canım neden o kadar uzun vadeli planlar yapıyorsun.Şurada 5 dk sonranın garantisi yok.Yaşadığın yer sana göre kötü ama mutlaka iyi yerleri de vardır.İnsanlarla mecbur kalmadıkça muhattap olmak zorunda değilsin.Kendini kurtarmak ve yurtdışına gitmek istiyorsan bunları dert etmeyi bırakıp kendini devamlı alanında geliştirmen gerekiyor.Ayrıca çıkarabildiğin kadar makale çıkarman gerekiyor.Yurtdışında ilerlemek istiyorsan araştırmalarınla ilgili kanıtlarını bu şekilde sunabilirsin.
 

haklısın canım sanırım bu aralar cok bunaldım. gerek iş yogunlugu gerek doktora gerekse özel hayatımdaki saçma insanlar yuzunden . cok teşekkür edıyorum canım bır nebze bıle iyi gelıyor sızın yorumlarınız
 
İnsanları takmamak çok zor maalesef ama işlerin yoğunken eminim kafandan uçup gidiyordur.Herşeyin hayırlısı sen doktoranı bitirmeye bak :) ne zaman istersen konuşabiliriz yazabilirsin bana saat kaç olursa olsun :)
 
Sizi çok iyi anladım başıma böyle bir şey gelmese de... öncelikle hiçbir şeyde zorunlu değilsiniz yani emekli olucam burada vb düşüncelere girmeyin mutsuz olacağınız bir işte kimse emekli olana kadar çalışamaz ama doktoranızı bitirin burada ve size kafa olarak uymayan insanlarla muhattap olmayın gün doğmadan neler doğar bitirdikten sonrasını düşünürsünüz belki öğretim üyesi olarak bir yer bulursunuz ya da yurtdışı ya da hayatınızın aşkını bulursunuz kim bilir?
 
Sizi cok iyi anliyorum.
Ben de dunyanin bir ucuna doktoraya geldim, cok zor bir arastirma ortamina dustum, calistigim insanlar beni cok zorladi, mobbing gordum/goruyorum. Ustune eski sevgilim benden birkac ay sonra yanima gelecekken ben o ulkede yapamam cok uzak diye gelmekten vazgecti. Cok cok zor basladi buradaki hayatim her sey ust uste gelince.

Ben akademisyen olmak istemedigim icin doktorami bitirip bitirmeyecegimden emin degilim. Yurtdisinda yasamak istedigim icin is bulana kadar ya da sartlarimi olusturana kadar devam ediyorum mecburen.
 
Bu sanırım biraz da istememekle ilgili.Bir kere nefret edince ve niyetiniz bu olunca artık o şehrin her şeyi batmaya başlıyor insana.Ben de bunu bir şehirde uzun süre yaşadım.Ama sonra "madem mecburen buradayım,bu şehirde hoşuma gidecek şeylere odaklanayım,avantajlarını yaşayayım"dedim ve işe de yaradı.Çok çok sevmedim evet ama nefret içinde şehirle de zıtlaşarak günlerimi mahvetmedim.Bir de bir sır var ki hayatta;sevmediğimiz acı gerçekleri kabul ettikçe kurtuluyoruz onlardan,ittikçe değil...
 
Bence sabret madem düzenini kurdun,işie odaklan ,bununla ilgli kitaplar okuyabilirsin.Sevdiklerinle görüntülü görüş hasretlik olmasın.Bence eğitimini tamamla öyle terket.Bİr yerde hiç büyük laf söylemişmiydin bir de bunu düşün derim.Sözlerimiz kaderimiz oluyor herzaman
 

inşallah canım hayırlısı cok teşekkür edıyorum yorumun ıcın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…