hemen hemen aynıyız canım. psıkolojım alt ust oldu resmen. en azından yurtdısındasın canım ben de yurtdısı dusunur oldum cunku kadro bulmak cok zor. allah yardımcımız olsun. elbet her zorlukta bır kolaylık vardır. ınsallah feraha erişiriz
Sizi cok iyi anliyorum.
Ben de dunyanin bir ucuna doktoraya geldim, cok zor bir arastirma ortamina dustum, calistigim insanlar beni cok zorladi, mobbing gordum/goruyorum. Ustune eski sevgilim benden birkac ay sonra yanima gelecekken ben o ulkede yapamam cok uzak diye gelmekten vazgecti. Cok cok zor basladi buradaki hayatim her sey ust uste gelince.
Ben akademisyen olmak istemedigim icin doktorami bitirip bitirmeyecegimden emin degilim. Yurtdisinda yasamak istedigim icin is bulana kadar ya da sartlarimi olusturana kadar devam ediyorum mecburen.
bır gün çyaya beklerım ıkı saatlık yol ama olsun .=)erzurum canımistanbuldan erzuruma atandım. ama gel görki hıc alısamadım soguk. ınsanları da bır garıp. iş ev arasında yalnızlıktan, oturup çay içmeyecegım ınsanları aklımda buyutup takıyorum. kendımı üzüyorum. ama istanbuldayken işsizdim işsizlik derdım vardı ama evimde aılemle ve sevdıklerımleydım
Bende 5 yıl önce sizinle aynı durumdaydım.. kültürünü bilmediğim insanlar ve tek başına olmak beni çok zorlamıştı.. sanırım bu biraz da karakterle alakalı kimisi çabuk adapte olabiliyor..Arkadaşlar merhaba
Öncelikle biraz kendimden bahsedeyim. Doktora yapıyorum ve doktoradan sonra işsiz kalmamak için neresi olursa olsun giderim mantığıyla Batıdan doğuya bir üniversiteye akademisyen olarak atandım. Doğduğum büyüdüğüm şehirden çok ama çok uzağım. Belki çoğu kişinin hayalindeki meslek , maaşı güzel garantisi de var ama nankörlük olacak biliyorum bu şehre hiç alışamadım. bu nedenle doktorama ve işime konsantre bile olamıyorum. İstifa etsem dışarıdaki işsizliği de biliyorum. Resmen şehir beni boğuyor hissediyorum. Burada kendimi çok değişmiş hissediyorum. Örnek verecek olursam giyim tarzımı mecburen buraya uydurmak zorunda kalıyorum veyahut da burada yalnızlıktan Hayatıma giren belkıde oturup cay içmeyeceğim kişilerle takılıp, kafamda onları büyütüp cok takıyorum boylelıkle de atlatamayıp uzuluyorum.
eskiden böyle değildim çünkü mutlu oldugum yerdeydım ama işssizdimbu aralar sanırım cok bunaldım. doktoradan sonra yurtdısına gıtme gıbı ıstegım oluştu. çünkü kuzenim bile sen orda mutsuzsun daha nezamana kadar orda olucaksın kafayı yersın dıyor. dogru da dıyor bence. cunku psıkologa bıle gıtmeye basladım
bu aralar ne yapacagımı ve ne yapmam gerektıgını bılmıyorum. çıkmazdayım. ya istifa edip işsiz doktoraya devam edicegim ya da nankörlük yapmayıp katlanıp doktoradan sonra buralardan çekip gidicem. siz ne düşünüyorsunuz arkadaşlar? içimi dökmek istedim
aynı şehırdeymişiz gibi hisettim nedense.hatta doktora harıcınde diğer tanımlarda uyuyor.
Sevdigi isi yapabilmek ugruna tum profesyonel hayatina bir sunger cekerek yepyeni bir baslangic yapan ve iyi bir akademisyen olmak icin yola cikan 30+ bir kadin olarak yaziyorum: Sevdiginiz isi asla birakmayin!
Insanin sevdigi bir isi olmasi oyle buyuk bir sans ki... Su an bunun mucadelesini veriyorum. Bogulacaksam buyuk denizde bogulmak istiyorum. Her sey ne icin? Nefes aldigim surece sahip olacagim o isi askla, tutkuyla yapabilmek icin.
Lutfen isinize odaklanip dis dunyayi sessize alin. Bugun oradasiniz, yarin ise bambaska bir yerde. Hayat yarin size ne guzellikler sunacak kim bilir. Yarin guzel olacaksa, bugunu yasamaya degmez mi sizce?
evet erzrumun komşu ıllerınden.erzrum buaray göre çok çok ıyı =)dogudamısınj canım sende?
erzurum soğuktur yalnız büyükşehir kendisi..orda görev yaptım üstelik ocak ayında başlamıştım göreve..kıyı şehirnde doğrum istanbulda okudum..erzuruma gittğimde hayatımda okumadığım kadar kitap okudum eski arkadaşlarımla telden konuştum yukarlarda bir arkadaş söylemiş aynen öyle kendime kendim bir dünya kurdum.su en görev yaptığım yerde hala öğlenleri ya da iş harici görüştüğüm kimse yok çünkü bana göre arkadaşlık öyle lalettayin bir şey değil.ailenizle konuşun eski arkdşlarınızla görüşün telden netten..3 seneye gelince... üniversiteye ilk başladığınız sene dört sene bitmez derdik ama göz açıp kpayıncaya bakmışsınız bitmiş..kolaylıklar dilerimevet canım ustelık cok soguk kışın eksi 20lerde(( gecıcı dıye dusunmeye basladım zaten canım cunku omrumun sonuna kadar burda kalsam kafayı yerım gercekten ((
erzurum soğuktur yalnız büyükşehir kendisi..orda görev yaptım üstelik ocak ayında başlamıştım göreve..kıyı şehirnde doğrum istanbulda okudum..erzuruma gittğimde hayatımda okumadığım kadar kitap okudum eski arkadaşlarımla telden konuştum yukarlarda bir arkadaş söylemiş aynen öyle kendime kendim bir dünya kurdum.su en görev yaptığım yerde hala öğlenleri ya da iş harici görüştüğüm kimse yok çünkü bana göre arkadaşlık öyle lalettayin bir şey değil.ailenizle konuşun eski arkdşlarınızla görüşün telden netten..3 seneye gelince... üniversiteye ilk başladığınız sene dört sene bitmez derdik ama göz açıp kpayıncaya bakmışsınız bitmiş..kolaylıklar dilerim
evet erzrumun komşu ıllerınden.erzrum buaray göre çok çok ıyı =)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?