- 28 Haziran 2012
- 1.021
- 567
- 108
biz neler gördük neler yaşadık ya diş bize n'etsin?kızlar dişlerim ve dişetlerim hepsi atakta, offf nasııl agrıyorlar anlataamam, hafta sonu doktor 3 dolgu yapacak 1 de diş cekecekmiş tırsmıyor değilim valla
melisse sen bize göre daha gençsin yanlış hatırlamıosam 25..ben 30 yaşındayım 31 de hamile kalsam bile ikinci bebeğimde 35 üstü olacağım zaten risk grubuna otomatik olarak dahil edecekler.sen rahat ol.bekleyebildiğin kadar da bekle..evliliğinin tadını çıkar.gez dolaş.Az önce en yakın arkadaşımın hamile olduğunu duydum.Çok üzgünüm onun adına çok sevindim ama kendimi hiç iyi hissetmiyoru.Geçen günde eşimin kankardeşinin eşinin hamile olduğunu öğrenmiştim ..Allahım sen büyüksün.O kadar boşlukta hissediyorum ki kendimi
[kızlar bir de şunu söyleyeyim hamile kalmak değil süreç önemli ben 4. aydan itibaren bebeğimle ilgili hep kötü şeyler duydum eve gelip ağlıodum bazen dr nin kapısından çıkar çıkmaz. geceleri uyanıp acaba kızım problemli mi doğacak onu ilk gördüğümde diğerlerinden farklı bi bebek mi olacak die.ağlıodum ağlıodum....bu nedenle ben büyük ihtimalle her şeyi kafamdan atmadan, ii bi dr bulmadan,ve 6 aydan da fazla süre geçmedikçe düşünmüorum.
Merhaba cerenball doğru söylüyorsun sadece fiziksel olarak toparlanmak yetmiyor yeni bir hamilelik için ben aralık2011 de kaybettim bebeğimi 40hafta5günlük doğdu doğumda kakasını yemiş 6 gün yoğun bakımda kaldı şimdi 15 haftalık hamileyim yani 7 ay sonra hamile kaldım ama çok zor ilk hamileliğe göre çok daha zor geçiyor süreç psikolojik olarak.Ya nasıl anlatayım bunun nasıl bir açıklaması vardır bilmiyorum ama sanki kendimi korumak için bu bebeğime ilki gibi bağlanmadım bu da üzüyor beni şimdiki bebeğime haksızlık yapıyormuşum gibi.....[/QUOTE]
bence bebeğine daha sıkı sıkı sarıl.bağlan.seni hissedecektir.hep ii şeyler düşün..iyi şeyler olsun.dualar okumayı da unutma.
ben hamileliğimin ilk üç ayı hamile old. bile hissetmedim. 4. ayda plesanta poblemi nedeniyle bebek down sendromlu olabilir dediklerinde kendime gelemedim.dedim ki ilk üç ay daha da tadını çıkarsaymışım ne iiymişim meğer. amniyosentez oldum. dediler ki bu bebek düşecek. hazırlıklı ol. amniyosentezbenim durumumdaki gebeler için çok riskli.down çıkmadı bebeğim kromazomları normal denildi. dünyalar benim oldu.herşey düzelecekti bence.sonra dedilerki gelişmio kolu bacağı kısa kaldı, cüce olabilir ....bağısağında problem var hayatın boyunca lazımlık elinde dolaşabilirsin.....alalım dediler...bu nasıl bişey emin misiniz diyorum ihtimal diolar..ihtimalle bebek mi aldıracam diorum sen biilirsin diolar....ben yine ağlıorummm...aldırmayacam doğuracam dedim.cüce bebek beklioz eşimle..her gün ağlıorum gece gündüz hiç kolay değil...sonra bi baktık bebek 6 hafta geri kalmış..31 haftayla uyumlu 25 hafta ölçüolar.inanamıorum olamaz diorum...aklım almıo.sonra zaten plesentadaki hematom yapı plesentadan ayrılmış.bir gece kanlar içinde kaldım.o gece eşimde sahura kalkmıştı.hastaneye gittik. bebek problemli old için hemen o gece almadılar. ertesi gün dr geldi. dedi ki bu bebek cüce değil olsa zaten sezaryen sonrası hemen ölür. ne peki dedim senin bebeğin çok küçük dedi ama her şeyi küçük dedi.kafası da bedeni de vs. sezaryen yaparssam yaşama ihtimali var ama çok değil.ama dedim ben bebek istiorum sezaryenden sonra ona bişey olursa ben naparım bekleyemem 2 yıl dedim. sezaryenden sonra 1 yıl yeterli ama dedi. bebeğin makat gelişli normal doğmaz ölürse normal doğurturum dedi. şuan yaşıo ne istersen onu yapacam dedi bana.ve biz bu şartlar arasında sezaryene girdik. ben doğar doğmaz ölür sandım. ölmedi, yaşadı onu gördüm elini tuttum sütümü aldı.ama ben yine ağlıodum. onu burnunda ağzında bağırsağında hortumlarla görmeye dayanamıodum.bebek dr bize bu arada bebeğin kolunda bacağında bi problem olmadığını bağrsağının da normal old. söledi. inanamadım. az kalsın bebeğimi aldıracaktım. bi de o kadar ağladım ama öle olmadı dedim.sonra bi baktık beyin kanaması geçirio daha 2 günlükkk....yandımmmm allahım dedim yandımmm böle bi acı yok...zannediom ki benim bebeğim geçirmemiştir yanlış sölüo doktor ...ödem topladı sonra gözler karın bi şiiti ki. 900 gramlık bebek oldu 1300 gram ödemden dolayı.onu öle görmek bana acı verdi. dedim ki içimden karnımdayken daha iyiydi her şey boşuna ağlamışım.
sonra bebeğim gelişme göstermeye başladı ödemi atıı. düzenli sütünü aldı. dedim her şey ii oluo.ve gece o haber geldi. böle bi acı yok. meğer ben hiçbirşey yaşamammışım.hamilelikte yaşadıklarımda doğduktan sonra yaşadıklarımda daha iimiş. ölüm haricinde her şey daha ii...
şimdi siz söleyin kızlar ben bunları kafamdan atmadan nasıl bebek düşüneyim????