üniverste kpss derken kendimi çok sıktım diyorum şimdi ise çok daha çaresiz ve mutsuzum 30 yaşından sonra gebe kalmak zorlaşıyomuş, zaten zor her şey...yine bana geldiler işte.kaderde yaşanacaklar varsa yaşıyoruz işte..
oyle deme canim ya isimiz gucumuz olmasaydi okumasaydik erken evlenseydik bunlari yasamayacagimizin garAntisi varmiydi belki yine ayni seyler olacakti bunlari sadece bizim yasimizdakiler yasamiyorki
5 ARALIK 2013 ÇARŞAMBA
Henüz doğum iznine ayrılmadım.3 aralık ta kontrolüm vardı.bebeğin kilosu gelişimi çok iyi ama tansiyonum yüksek çıkmıştı 13/9 .doktor tansiyonumu kontrol altında tutmamı söyledi ve tahlil verdi. şaşırdım ysa benim tansiyonum hep düşüktü ama o gün müdüre çok kızmıştım ondan mı oldu acaba diye tekrar tansiyonumu hastaneden çıkmadan ölçtürdüm 9/6 gayet normaldi.heralde yanlış ölçtü kız dedim.ertesi gün iki saat dersin ardından tahlillerimi alıp doktora gösterdim acıkmıştım ama bebeğim o kadar hareketliydiki eve geldim bişeyler yedim.hareketleri normale döndü çok acıkmış bebeğim dedim.ertesi sabah okul için hazırlandım bebeğim hareket etmedi ama dün çok hareketliydi ondandır diye düşündüm.o kadar pimpirikli olup her hafta kontrollere koşan bana nasıl bir rahatlık geldi hala anlmış değilim.okula gittim geldim hala hareket yok.eşim doktora gidelim dedi .hemen çıktık evden hastanedeydik ebenin biri beni nts yebağladı ama ses gelmiyodu seslendim.başka biri geldi ben duyuyorum bebeğin ters ondan derken ben hıçkırıklar içindeyim.o sırada eşim doktoru çağırdı.ve o an orada her şey bitmişti.doktor hayır dedi kafasını salladı ve odasına çağırdı yoktu ordada yoktu kalp atışı oysa iki gün önce nasılda atıyordu o kalp daha dün karnımda durmadan tepinen bebeğim ölemezdi dondum, dondum...ALLAHIM BU NASIL BİR ACI NASIL BİR ATEŞ sanki cehennemdeyim .cehennem dedikleri yer böyle bir yer olsa gerek .kalbim ruhum yanıyor...snra başka bir doktor ve hastaneye yatış.2 gün suni sancıyla bekledim ama bebek gelmedi.doğrusu gelsinde istemedim sarıldım bebeğime bir daha hiç sarılamama duygusuyla .herkes meğer banada bişi olcak diye doktora sezeryan olsun diye üsteliyolarmış.benim haberim yok.oysa ben bana bişey olca aklımdan bile geçmedi olsa ne olurdu ki...bebeğimle geçirdiğim son zamanlarımdı. 7 aralık sabahı bebeğimi sezeryanla aldılar kopardılar ciğerimi.ameliyathanede o kadar gösterin bebeğimi desemde göstermediler odaya çıkınca eşim bebeğimi getirdi.yeşil bir hastane çarşafı içinde oysa ben ona neler almıştım .uyuyor gibiydi meleğim aynı babası...ellerini ayaklarını gösterin dedim bakma dediler oysa o benim bebeğimdi yaşamasada o benim bebeğimdi.tamam dedim donuk bir bakışla kafamı çevirdim giderken bakmak istemedim.günlerce donuk baktım ağlamadım baktım baktım baktım...güneş niye doğuyor ,sabahlar neden oluyor dedim.gökyüzüne ağaçlara insanlara hr şeylere kızdım. benim bebeğim yokken her şey nasıl devam ediyor diye...bebeğimi memlekete götürdüler aradan 1 hafta sonrada ben gittim mezarına ertesi gün tekrar gittim. dedim kalamam artık bu şehirde ben ...kalamadım annemlerde .
üniverste kpss derken kendimi çok sıktım diyorum şimdi ise çok daha çaresiz ve mutsuzum 30 yaşından sonra gebe kalmak zorlaşıyomuş, zaten zor her şey...yine bana geldiler işte.kaderde yaşanacaklar varsa yaşıyoruz işte..
boyle herkesin hikayelerini okuyunca göz yaşlarıma hakim olamıyorum yaşadığım anlar birbir geçiyo gözümün önünden benimde 17 aralık hele bunler yetmezmiş gibi en yakın çevremde tam 12 kişi hamile tarihlerimiz asagı yukarı ard arda rabbim isyandan saymasın onlara bakınca nie ben diye kafamdan geçiriyorum.....
durup durup an geliyo insanin yuregine aci cokuveriyo canim ne hissettigini ole iyi anliyorum ki aklindan gecenleri...dogum yapanlari gordukce nekadar mucizevi bisey oldugunu dusunuyorum sonra kendjme bakiyorum kenximin de ise yaranaz bisey oldugunu dusunuyo da dusunuyo insan iste bir de burda kadinlar 7 8 tAne doguruyo etrafinda bi suru cocuk bakan yok olsa biz bas taci edicez bizim de cocuk yok ahhh ah rabbim vardir bir bildigi elbet
işte canım o kadınlar kadar kaygısız tasasız olmak istiyorum.doktora gitmeden doğum yapıyolar ,çocuk büyütüyolar...mutlaka vardır rabbimin bir bildiğide dayanıcak katlanıcak güç gerek..
bunun da tek çözümü yeni bir bebek. sanırım sizde hemen istiyosunuz
evet hemen olsun istiyorum ama ne olur bilmiyorum bi de pko var bende yumurtlama tembelligi.napicam inan bilmiyorum
soğan suyu veya aslan pençesi kullansana canım çok faydası olduğunu düşünüyorum.ben sütlü maydanoz buharı yapıcam gelecek ay adet sonrası.rahmi temizliyor gebeliği kolaylaştırıyormuş.denemekte fayda var boş boş beklemekten iyidir
soğan suyu veya aslan pençesi kullansana canım çok faydası olduğunu düşünüyorum.ben sütlü maydanoz buharı yapıcam gelecek ay adet sonrası.rahmi temizliyor gebeliği kolaylaştırıyormuş.denemekte fayda var boş boş beklemekten iyidir
senin hamile kalmakla ilgili bi sikintin varmiydi?
bugün 40 gün oldu kızımın begüşümün kırkı bugün
yaşasaydı da beklenen doğum tarihiydi bugün belki şimdiye kadar doğmuştu da
Allahın nimeti zamanla hafifler dediğim acım sanki katlanarak artıyor
buna sebep yaşadığım pişmanlık olsa gerek
cayır cayır yanıyorum içimde bir kor alev alev
göremedim ya bebeğimi öyle bir pişmanlık ki
niye gösterin diyemedim niye sormadılar görmek istermisin diye
hayatımın en büyük mutluluğu biricik kuzum begüşüm
hayatımın en büyük üzüntüsü, pişmanlığı oldu
gösterin diyemediğim için kendimden nefret ediyorum
zaman acımı hafifletmiyor yanı sıra geri de gitmiyor
geri gitse 31 ocak olsa gösterin bi kerecik göreyim desem
uyuyor gibimiydin meleğim sen küçücükmüydün
karnımdayken tırnaklarının bile hayalini kurduğum ay çiçeğim
şimdi yüzünün elinin ayağının bile hayalini kuramıyorum
kurduğum hayali gözümün önüne getirip severdim seni
şimdi küçücük bir mezar dışında bişey gelmiyor gözümün önüne
bugün kırk gün olmuş sensiz kırk gün
5 ARALIK 2013 ÇARŞAMBA
Henüz doğum iznine ayrılmadım.3 aralık ta kontrolüm vardı.bebeğin kilosu gelişimi çok iyi ama tansiyonum yüksek çıkmıştı 13/9 .doktor tansiyonumu kontrol altında tutmamı söyledi ve tahlil verdi. şaşırdım ysa benim tansiyonum hep düşüktü ama o gün müdüre çok kızmıştım ondan mı oldu acaba diye tekrar tansiyonumu hastaneden çıkmadan ölçtürdüm 9/6 gayet normaldi.heralde yanlış ölçtü kız dedim.ertesi gün iki saat dersin ardından tahlillerimi alıp doktora gösterdim acıkmıştım ama bebeğim o kadar hareketliydiki eve geldim bişeyler yedim.hareketleri normale döndü çok acıkmış bebeğim dedim.ertesi sabah okul için hazırlandım bebeğim hareket etmedi ama dün çok hareketliydi ondandır diye düşündüm.o kadar pimpirikli olup her hafta kontrollere koşan bana nasıl bir rahatlık geldi hala anlmış değilim.okula gittim geldim hala hareket yok.eşim doktora gidelim dedi .hemen çıktık evden hastanedeydik ebenin biri beni nts yebağladı ama ses gelmiyodu seslendim.başka biri geldi ben duyuyorum bebeğin ters ondan derken ben hıçkırıklar içindeyim.o sırada eşim doktoru çağırdı.ve o an orada her şey bitmişti.doktor hayır dedi kafasını salladı ve odasına çağırdı yoktu ordada yoktu kalp atışı oysa iki gün önce nasılda atıyordu o kalp daha dün karnımda durmadan tepinen bebeğim ölemezdi dondum, dondum...ALLAHIM BU NASIL BİR ACI NASIL BİR ATEŞ sanki cehennemdeyim .cehennem dedikleri yer böyle bir yer olsa gerek .kalbim ruhum yanıyor...snra başka bir doktor ve hastaneye yatış.2 gün suni sancıyla bekledim ama bebek gelmedi.doğrusu gelsinde istemedim sarıldım bebeğime bir daha hiç sarılamama duygusuyla .herkes meğer banada bişi olcak diye doktora sezeryan olsun diye üsteliyolarmış.benim haberim yok.oysa ben bana bişey olca aklımdan bile geçmedi olsa ne olurdu ki...bebeğimle geçirdiğim son zamanlarımdı. 7 aralık sabahı bebeğimi sezeryanla aldılar kopardılar ciğerimi.ameliyathanede o kadar gösterin bebeğimi desemde göstermediler odaya çıkınca eşim bebeğimi getirdi.yeşil bir hastane çarşafı içinde oysa ben ona neler almıştım .uyuyor gibiydi meleğim aynı babası...ellerini ayaklarını gösterin dedim bakma dediler oysa o benim bebeğimdi yaşamasada o benim bebeğimdi.tamam dedim donuk bir bakışla kafamı çevirdim giderken bakmak istemedim.günlerce donuk baktım ağlamadım baktım baktım baktım...güneş niye doğuyor ,sabahlar neden oluyor dedim.gökyüzüne ağaçlara insanlara hr şeylere kızdım. benim bebeğim yokken her şey nasıl devam ediyor diye...bebeğimi memlekete götürdüler aradan 1 hafta sonrada ben gittim mezarına ertesi gün tekrar gittim. dedim kalamam artık bu şehirde ben ...kalamadım annemlerde .
okurken kendi yaşadıklarım bir bir gözümün önüne geldiofff rabbim bi daha bize yaşatmasın inşallah sanada sabır diliyorum hepimiz inşallah burda bebişimizi kucağımıza aldık diye yazarız
Allah razi olsu n inan bunkari duymak bana ve eminim bunu yasayan herkeze umut oluo yuce rabbim insallah bizimde kucagimizi doldururr rabbim evladina uzun saglikli omur nasip etsin[/QUOTE
Teşekür ederim caım darısı sizlere olsun inş.Rabbim bu acıyı kimseye yaşatmasın inş.
canım başın sağolsun Rabbim sabrını arttırsın inş.geçen yıl hep bu sitedeydik bu başlık altında hep dua ettik kimse nin canı ciğeri yanmasın diye her yeni gelene bu son melek annesi olsun dedik ama takdiri ilahi şimdi yine birsürü melek annesi gelmiş maalesefa ma inş.sizinde kucağınız dolacak geçmez dediğiniz o günler aylar gelip geçecek yeterki inancınızı kaybetmeyin umutsuz olmayın bende yaşadıklarının aynısı nı 19 11 2012 pzrtesi 09.30 da yaşadım okadar hareketli oğluşumun kıpramadığını fark ettim galiba uyuyor dedim ve eşim ısrar etti ama ben sabah gidelim dedim ve gittim bebeğim akşmdan uçup gitmiş........... normal doğum olmadı sezeryana aldılar eşime yalvardım birkere göreyim diye tıpkı senin yavrun gibi getirdi eşim yeşil çarşaf içinde baktım kokladım öptüm o gece rüyamda vedalaşmıştı benimle ellerini karnımdan çıkarıp elimi tutmuştu ama sonra usulca geri çekti meğersem annesiyle vedalaşmış meleğim o ellerini öptüm haykırdım arkasından ciğer paremi götürdüler koydular morga yürekler dayanmadı feryatlarıma kimseler giremedi odama ve akşamına gitti ilk ve son yatağına götürdüler yavrumu memlekete bende arkasından 10 gün sonra gittim yavruma gittim gittim geldim ve dayanamadım onu kara toprak altında görmeye kalamadım orda.................. bitmez ki yazsak roman olur derler ya ama şimdi dünyalar tatlısı oğluşum yanımda 1.5 aylık oldu ALLAHIMA bin şükür darısı sizlere olsun inş.
ben gördümde ne oldu bende görmeseydim diye ağlıyorum 5 gün boyunca gördüm çok tatlıydı çok şimdi özlüyorum çok özlüyorum ağlıyorum.oğlumu çok özlüyorumçbugün rüyamda gördüm emziriyordum süt akıyordu oğlumda tatlı tatlı emiyordu.diyorum emzirmek ne zevliymiş ALLAH IM ne güzel bir mutluluk diyorum uyandım göğsümü açtım baktım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?