Kendini suçlama canım ya bu çözüm değil. Ben çok suçladım kendimi. Öyle olsaydı böyle oluru şöyle olurdu diye ama hep döndüm dolaştım aynı yere geldim. Allahım bizden çok sevdi. Hem Mahşer günü geldiğinde evlatlarımız bizi orada karşılayacaklar doya doya Öpüp koklayıp bağrımıza basıcaz meleklerimizi. Kendimi böyle avutuyorum. Elden başka birşey gelmiyor
Tabiki de çok normal böyle şeyler hissetmemiz. Yaşadıklarımız kolay şeyler değil çünkü. Hala da atlatamadık
Benim aklımdan çıkmıyor. Hemen hergün o günü tekrar tekrar yaşıyorum ama ilk zamanlardaki gibi canımı acıtmıyor artık. Artık kabullendim ve alıştım sanırım bu duruma. Bazen Gülerken birden kızıyorum kendime Vicdan yapıyorum. Sonra hayat devam ediyor saçmalama Gülçin diyorum. Böyle Karmaşık duygular içindeyim.
Hissetmedim. Sancıyla hastaneye gittik. Doğum yapıyorum sandım
Ben de erken gelmişim o yüzden hiç aklıma böyle birşey gelmedi. Güle oynaya gittik.Hissetmedim. Sancıyla hastaneye gittik. Doğum yapıyorum sandım
Hissetmedim. Sancıyla hastaneye gittik. Doğum yapıyorum sandım
Ben de erken gelmişim o yüzden hiç aklıma böyle birşey gelmedi. Güle oynaya gittik.
Sertlik falan da hissetmedim. Zaten kontrole gittiğimizde nst ye bağlıyordu Dr. Orada da Sancı çıkmadı hiç. Biz biraz sabırsızdık hatta Dr. Çağırmadan gidiyorduk oğluşumuzu görmeye gitmişken de bağlıyordu nst ye. Ultrasonla da bakıyordu Dr. Kan akışına kalp atışına. Her gittiğimizde bütün ölçümlerini tekrar tekrar yapıyordu. Suyumu falan kontrol ediyordu. Dedim ya biz ne yaparsak yapalım Allah'ın takdiri herşey
Bende çok özlüyorum ama inşallah kacuşucaz melek yavrularımıza. Belki oğluşlarımız beraber oynuyorlardır orada:) böyle düşün birde sen bu kadar üzülüp yıpratırsan kendini o da orada mutlu olamaz.
Bir adam bir gece bir mezarın yanına yatmış merak etmiş orada geceyi geçirirse ne olacak diye. Rüyasında çok güzel bir bahçedeymiş. Çocuklar gülüp oynuyorlarmış ama bir tanesi kenarda üzgün üzgün duruyormuş. Adam ona sormuş " sen neden arkadaşlarınla oynamıyorsun " diye. Çocuk " durumu anlatmış. Vefat ettiğini, annesinin çok fazla üzüldüğünü, hergün ağladığını, yüzünün hiç gülmediğini söylemiş. " lütfen amca ben biliyorum sen Dünya'dan geliyorsun. Annemi bul ona durumu anlat. Üzülmesin bende Arkadaşlarımla Gönül rahatlığıyla oynayayım" demiş. Adam sabah kalktığında ilk işi o anneyi bulmak olmuş. Kadın perişan haldeymiş. Ona bütün olan biteni anlatmış. Bü günden sonra kadın hayırlar yapmaya Başlamış. Ağladıysa da hep içinden ağlamış. Adam merak etmiş ve aynı mezara tekrar yatmış. Bu sefer çocuğun çok mutlu OLDUĞUNU arkadaşlarıyla gülüp oynadığını Görmüş.
Ben üzüldüğümde ağladığımda aklıma hep bu hikaye geliyor. Sonra toparlanmaya çalışıyorum. İnşsllah siDe de işe yarar:)
Ne demek rica ederim. Bizi bizden başkası anlayamaz. O yüzden birbirimize destek olucaz Tabiki. Rahatlatabildiysem ne mutlu bana. Bir Arkadaşımın babası anlatmış bu hikayeyi arkadaşıma. Dini bir kitapta okumuş yanlış hatırlamıyorsam.
