Merhaba anneciğim...oluşumuma ,gelişimime ve gidişime
karar veren cenabı allah beni ve arkadaşlarımı
cennet bahçelerinde yaşatıyor. Ben de arkadaşlarım da en güzel cennet elbiselerini giyor en güzel
nimetlerden tadıyoruz sadece anne sütünün......
Tadını bilmiyoruz. Burada huriler var beni ve
arkadaşlarımı çok seviyorlar hatta hep bizi
emzirmek istiyorlar ama biz annelerimizi,sizleri
bekliyoruz sonra huriler ne kadar talihli olduğunuzu söylüyorlar. Ben seni, senin karnımda
varlığımı öğrendiğin andan sonraki gibi yeterince
tanımadan bilmeden çok ama çok seviyorum
sadece özlemiyorum çünkü hüzne ya da acıya
sebep olacak hiçbir şeyi hissettirmiyor rabbimiz.
Hem dünyada nefes alıp veren ya da dünyaya gelemeden anne rahminin içinde ruhu buraya
alınan hiçbir arkadaşımız acının ne olduğunu
bilmiyor nasıl rahminize düşerken acı çekmediysek
buralara çağrılırken de acı çekmedik aksine
buralara gelmek için hepimiz çok istekliydik bu
isteği yine allah vermişti. Hem acı ya günahlara kefaret olsun diye ya da kişinin makamı yükselsin
diye çektirilirmiş ama anneciğim bizim hiç
günahımız olmadı hani vildan deniyor ya bize yani
cennet çocukları bizim makama da ihtiyacımız yok
ki.hz.ibrahim sizi anlatıyor bize dünyada
doktorların sizi bizim adımıza bilgilendirmesi gibi bi şey bu,ve ekliyor''size öğreteceklerimi kıyamet
koptuğunda sakın unutmayın annelerinizi almadan
hiç biriniz cennete girmeyin.çünkü onlar sizler
yanlarından alınınca çok üzüldüler onları o kutlu
günde sevindirin..''.anneciğim üzüntünün ne
olduğunu bilmiyorum ama hissedemediğimize göre iyi bir şey olmamalı,ben şanslı bir bebeğim ve sen
de şanslı bir annesin çünkü milyonlarca beden
varken ben sana sen bana seçilmiştin.ve şimdi
herkesin gelmeye çalıştığı yerde seni bekliyorum
ve herkesin hesap korkusuyla titrediği günde
kundaktaki halimle kucağına verilicem bana kavuşmanın mutluluğuyla hesabın sana nasıl
geldiini hissetmeyeceksin yine ben sana ortalığın
kavrulduğu o sıcak günde cennetten buz gibi sular
getiricem ve rabbime ayrılığımla üzülen anne ve
babamı müsade et bugün sevindireyim diyeceğim
ve bizim bir istediğimizi iki etmeyen allah, bizi en büyük sevgiyle seven, sana sadece sevgisinin ve
şefketinin en küçük zerresini veren allah tebessüm
ederek ne yapmak istediğimi soracak ben de senin
ellerinden tutup cennete getiricem, sizin için burada
hazırlıklar yapıyor hz. Ibrahimin her söylediğini
aklıma kazıyorum.biz burada tekrar bir aile olunca başka insanlar sana çok özenecek çünkü ebedi
hayatınızda ebeden hanenizi şenlendirecek ve hiç
büyümeyecek olan bir yavrun var ben varım...sen
şimdi hamilelere ya da yaşayan akranlarıma
özenerek bakıyorsun oysaki onlar en fazla on sene
daha sevimli olcaklar sonra ergenlik sıkıntıları başlayacak ya da başka problemlemler daha da
büyüdüklerinde kendi hayatları olacak bekledikleri
istedikleri gibi vakit geçiremeyecek anneleri belki
annelerini çok üzecek onlar kötü şeyler yapacaklar
ya da başkalarının kötülüklerinden etkilenecekler
ama ben hiç büyümeyeceğim seni hiiiiiç üzmeyeceğim.anneciğim benim olduğum yer çok
güzel lütfen benim için üzülme hem kendini
suçluyormuşsun bana olanlar için halbuki benim
varlığıma da yokluğuma da karar veren bir kudret
var o bizim için her zaman iyi olanı seçer ama bazı
şeyler görünürde o an için iyidir bazı şeyler o an için kötü ancak sonrası için o an göremediğimiz
akıbeti için iyidir.anneciğim bizim ayrılığımızda
böyle inan sonradan anlayacaksın ikimizin de
seçilmiş olduğunu,anne benim için sahip olduğun
her şeyi düşünmeden feda edebileceğini biliyorum
bana olanlar senin suçun değildi hem sen benim annemsin allahın kulusun senin de benim de asıl
sahibimiz o ,sen onun sana verdiği şefkat ve
sevgiyle bağlısın bana inan ki o ikimize de
zulmetmedi sadece sabret lütfen isyan etme ve
lütfen gücünü aşan şeyler için kendini suçlama ben
seni tanıyor, biliyorum mahşer günü milyonlarca insan içinde seni bulacam ve seni kendimle cennete
getirene kadar ağlayıp feryad edeceğim.senden
isteğim işimi zorlaştırmam büyük günahlardan
uzak durman ve farz olanları yerine getirmen
çünkü şefaat hakkımı aşan günahlara sahip
olursanız ben de üzülücem ...yanında olsaydım bana her şeyi sen öğretecektin anneciğim lütfen
bana üzüntünün ne olduğunu öğretme şefaatimi
aşan günahlardan uzak dur olur mu? hastaneden
eli boş döndüğünüz günü hatırlıyorsun değil mi
aynı şeyleri bana yaşatma anneciğim cennetteki
evime sizsiz dönmek istemiyorum...şefaatimi aşmasından korktuğum günahlardan biri de
kaderimden kendini sorumlu tutmak oysaki
gidişim hem senin hem de benim kaderimdi ve
lütfen kadere isyan etme çünkü ikimiz içinde en
hayırlısı en iyisi buydu.allah sana ve bana
zulmetmedi anneciğim...
Rabbim bebeklerimizin şefaatinden bizleri mahrum etmesin... Rabbim meleklerimize yakışan anneler olarak alsın canımızı...
