Belki hayırsız, uğursuz olacaktı dediklerinde benim de cinlerim tepeme çıkıyor. Hayırsız olacak olan bir evladı Rabbim yanına alır mı hiç? Kardeşimin ve ablamın bu konudaki yaklaşımı çok güzeldi.
Kardeşim " Abla belki de oğlunun ileride yapacak olduğu güzel bir şey Rabbimin çok hoşuna gitti ve doğruca cennetine almak için onu belki o yüzden böyle erken aldı" dedi.
Ablam da " Çok güzel bir bebekti, belki de bu yüzden ilerine başına kötü bir şey gelecekti ve sen dayanamayacaktın, Rabbim o yüzden yanına erken aldı, bilemeyiz ki" dedi.
Yani diyeceğim o ki eğer evlatlarımız yaşasaydı hayırsız, uğursuz, katil olacak olsalardı, Rabbim onları erkenden yanlarına alıp ödüllendirmezdi cennetiyle. Bizim evlatlarımızdan daha hayırlı bir evlat olabilir mi? Düşünsenize bizlerin de cennete girmeleri için bizlere şefaat edecekler, ne güzel bir şey. Bir insan evladı bundan daha hayırlı olamaz.
Bazı insanlar maalesef teselli vereceğim derken, insanı daha fazla üzüyor, canını daha fazla yakıyor. Ama ben onların art niyetli olduklarını zannetmiyorum. Bazı insanlar düşüncesiz olup, empati kuramazlar, ben de buna yoruyorum, he he deyip geçiyorum...