benim eşim beni seviyor.
önceden daha çok seviyordu bunu da biliyorum ama toparlanabilirsem beni yine eskisi gibi sevecek bunu da biliyorum ama baştan insan
kabulelnemediği şeyler yaşayınca çok yıpranıyor ve evliliği sürekli sorguluyor.
burda yazılanları okuduğumda içinden çıkılmaz durumlara düşüyorum.
ne sorunlar ne sıkıntılar var diyorum
ailesi zortpırt gelemez hatta davet etmeden geldikleri annesinin bi iki defa olmuştur. o da usulden geldi bence.
annesi sürekli benle yakın olmaya çalıştı ama ben istemedim çünkü bu şehre gelmemizde annesinin etkisi çok olduğunu düşünüyorum ve çok bilmiş biri. bunaltıyor herşeye ama herşeye fikir veriyor. her bildiğini söylemek zorunda gibi. bundan hiç hoşlanmıyourm.
neyse konu annesi değil.
ailesini kabullenemiyorum. bilmiyorum neden böyle. çoğu sebep bu şehre zorla gelmem ve hepsinin bunda payı olduğunu düşünüyorum.
eşim ailemle oraya buraya gidelim vs demez artık. önceden bi iki vukuatı olmuştu ama artık demiyor.
h. sonunu paso benle geçiriyor. elbetteki bu hemen olmadı ama şunu biliyorum ki eşime ılımlı, merhametli, ve sabırlı davranırsam çok fazla verici. ama ben burda yaşamak istemiyorum. içinden çıkmadığım bir takıntı durumuna dönüştü.
benim gelecek planlarım vardı. mesleğime dair. burda o planları yapamayacağım. o kurumlar burda yok. eşimse iş kuruyo burda ve iyi para kazanacak. aslında kariyer planı olmayan bir bayan için eşim çok lüks kaçabilir. ama bana zoraki bi şeyler yaptrması beni çok soğuttu.
çok ikilemdeyim.
bazen diyorum boşver nerdeyim. bebek düşün artık... eşin iyi para kazanacak. çok çalışkan. sadakatli diyorum. sana sunduğu hayatı kabullenirsen eşin rahatlayacak, sen rahatlayacaksın ve daha huzurlu olacaksınız diyorum.
bazen de 30 sene sonra bile boşananlar olabiliyor. sakın isteklerinden hayallerinden vazgeçme. sınavları kazan, hem belki kazanırsan eşin bi yol bulur. çok istediğin biliyor bunu diyorum ama bir de sınav kazanırsam eşim ben şu an bu şehirden çıkamam işler oturdu,müşteri potansiyelim burda,çok kazanıp ev alıp birikim yapıp bi an önce rahatlamak istiyorum derse(ki bunu diyor çoğu zaman, ama bana da dersini çalış kazan bakarız diyor,bazne de hala kariyer derdindesin diyor

),ben zaten şehirimi zoraki değiştrmişim, bir de sınav kazansam eşim kabul etmezse gelmek istemezse benle ona olan kızgınlığıma bu defa hiç engel olamam diye çok korkuyorum......ki yeniden özel sektörde iş kurmak zordur. eşim için de iş meselesi çok önemli. çok çıkmazdayım. kızgınlığım ve kaygım hiç geçmiyor. oysa eşim evde gayet iyi davranır, vaktini benle geçirir, gezdirmeye çalışır.... başlıkta yazdığım kötü alışkanlıkları yok, aile kavramına önem verir................. ama ataerkil yapısı var!!!!
offffffff bazen çok bunalıyorum bi karar veremiyorum. insanın yaşamayı istediği hayatla yaşadığı hayatın ve şehirin uyuşmaması çok yorucuymuşşşşş.bebek istiyorum ama çook korkuyorum. eşimde istiyor. benim hazır olmamı bekliyor ama isyan edebilir artık. hiç lafını bile açmıyorum bebeğin çünkü....
nişanlıyken bu çıkmazda durumlarım yoktu

zamanla gelişti buraya gelmem de iş kurması da
fikirlerinizi bekliyorummmmmmm