Nüfus müdürü gibi sorular sordum sanmayın. Durumunuzu öğrenmeye çalıştım. Hani durum müsaitse kardeşlerinizi yanınıza alırsınız ya da bir eve çıkarlar belki desteğinizle diye.
Ülkeler farklıymış

bu durumda sizin yapabileceğiniz bir şey yok.
Tek çare korktuğu, çekindiği bir aile büyüğünden yardım istemek kalıyor sanki.
Sizin zor zamanlar geçirmenize çok üzüldüm. İnşallah bundan sonra hayatınızda hep bahar olur.
Başlamakla bağımlı olmak arasında çok fark var. Babanıza sorsanız o da belki hiç başlamamış olmayı dilerdi. "Bağımlılık" çok farklı bir boyut. Bunu içmeyen, bağımlı olmayan anlayamaz. Ki hayat boyu anlamayın da inşallah.
Bağımlı olduktan sonra iş değişiyor. Babanıza alkolü bırakması hayatının elinden alınması, hayatta aldığı tek zevkin ona yasaklanması gibi geliyordur (maalesef)
O yüzden bir aile büyüğü onunla öyle adamakıllı konuşmalı ki inansın. İnanırsa bırakabilir ancak.