yanlış mı hatırlıyorum..siz eşinizle barışmamışmıydınız?herşey iyi değil miydi?
Şiddetli geçimsizlik ; erkeğin karısına sürekli kötü davranması,erkeğin ailesinin evlenrken gelinlik yerine kefen giymiş gibi düğününün geçmesi, her zaman oğullarını tutup sizi irdelemesi, her fırsatta sizi sürekli iğlenemesi, her sorduğuna her söylediğine ters cevap vermesi, her lafını ağzına tıkayıp, ağzını açtığına bin kere pişman etmesi, sürekli karısının isteklerini ve mutlu olduğu şeyleri görmezden gelmesi, ne karısına ne de çocuğuna zaman ayırmak istemeyip,sürekli ya işiyle yada arkadaşlarıyla vakit geçirmek istemesi, karısı her türlü maddi zorluğa, hatta açlığa bile katlanırken, onun kıymetini bilmek ve ona da bildirmek, el üstünde tutup , onu mutlu etmeye çalışmak yerine, durmadan onu ezip , psikolojik olarak şiddet uygulayıp, mutsuz etmesi, hatta daha da ileri gidip zaman zaman el kaldırması, herkese her konuya karşı eşini suçlayıp ailesini, hatta arkadaşlarını bile haklı görmesi, yaptığınız hiçbir şeyden mutlu olmaması, siz sadece çocuğunuz için sabredip, evliliğinizi yıkmamaya çalışırken, onun daha da kudurup eşine sürekli hayatı zından edip, kan kusup kızılcık şerbeti içitim demesi, eşi haklı da olsa, her zaman üzülen ve ezilen tarafın eşinin olması, küçücük çocuğu babasız kalmasın diye bunca eziyete katlanıp, her türlü maddi manevi zorluğa katlanıp, her türlü psikolıjk şiddete hatta bazen de fiziksel şiddete katlanıp evinde oturup bu evliliği ve yuvayı kurtarmaya çalışmak mıdır?
Ben bunların hepsini belki 1,5 yıldır yaşıyorum. Ve gün geçtikçe daha da eriyip ,bitiyorum.
Ne yapmam gerektiğine karar veremiyorum.Yediğim lokma içtiğim su bile haram oluyorken, çocuğuma iyi annelik yapamıyorum.
Ama neden ve nereye kadar daha dayanabilirim hiç bilmiyorum.
VE İNANIN BUNU BURADA ANLATAMAKTAN , SİZLERDEN YARDIM İSTEMEKTEN BAŞKA ÇAREM YOK. KİMSELERE ANLATAMAM, ANLATSAMDA ANLAMAZLAR.
ARTIK İMDAT DİYE SOKAĞA ÇIKIP BAĞIRMAK İSTİYORUM....
bu kadar eziyete, psikolojik ve fiziksel şiddete rağmen niye hala sürmeyen bir evliliği sürdürmeye çalışıyorsunuz?
eşinizin bunları yaparak sizi hala sevdiğinize emin misiniz?
-------------------
Valla ona sorarsanız beni çok seviyor, bensiz yaşayamaz.
Bende tam olarak ne yaşadığımı anlayamıyorum, ben mi abartıyorum, acaba suç bende mi diye kendimi çok suçluyorum.
Kendimde hata arıyorum, ama bulamıyorum.Gerçekten yaptığım kötü hiçbir şey yok.
Bu arada neden sürdürmeye çalışıyorum, birincisi çocuğum için, ikincisi içimdeki sevgi daha tam olarak bitmediği için, üçüncüsü ise her şeyi denedim olmadı diyip, vicdanımı tamamen rahatlatmak ve oğluma karşı hayatını etkilieyecek bir kararda tamamen bütün haklarını sonuna kadar kullanıp, oğluma ileride neden bittiğini açıklayabilmek için.
çocuğunuz için sürdüyorsunuz ama böyle huzursuz bir ortamda, annesinin şiddet gördüğü bir evde büyümek de çocuğunuzun psikolojisini çok da iyi etkilemez.
ben şahsen hem dayak yiyip hem de manevi eziyet çeksem içimde sevgiden eser kalmazdı..
inşallah siz herşeyi denerken daha da fazla yaralar almazsınız..
valla ne diyim bilmiyorum..gerçektende elinizden geleni yapıp sonrasında da hep aynı kötü muamele ile karşılaşıyorsanız o zaman inatla devam etmenizin bir anlamı yokki..boşu boşuna kendinizi yıpratıyorsunuz..çocuk için falan katlanıyorum demeyin lütfen..böyle bir ortamda mı ona daha fazla yarar sağlarsınız yoksa ayrı olduğunuz ortamda mı?
------------------------
Yemin ederim elimden gelenin çok daha fazlasını yaptım.Artık tükendim.Artık kendim diye birşey de yok zaten. Var mıyım , yaşıyor muyum onu bile bilmiyorum.Çocuk için katlanmam sadece bir neden, ben kendi mutluluğum için çocuğumu babasız bırakırsam, onun her an babasını özlediğini bilirken ( babasına çok düşkün) nasıl yaşarım, bu vicdan azabına nasıl katlanırım.
Bende ayrılsak mı, yoksa herşeye rağmen devam etsem mi bilemediğim için sizlere soruyorum.Çünkü sağlıklı düşünebilecek durumda değilim.
Canım ya....
Biliyorum zordur karar vermek..
Ama bunu zaten bebeğin için yapacaksın..
Şimdi küçük anlamaz ama ileride senin yaşadıklarını o senden daha fazlası ile hissedecek,o zaman üzülmeyecek misin?
Eşin seni elbette seviyordur.. Ama seviyor olmak her türlü eziyeti yapma hakkı vermez kimseye..
Ben boşanma davamı açtığımda burada bir can dost;"Her insan bildiği gibi sever" demişti.Demek ki senin eşinin de sevgi anlayışı bu. Ancak sana yetmiyorsa,seni mutlu etmiyorsa artık önüne bakmanın vakti gelmiştir.
-------------
Sizi çok takdir ediyorum.Ama inanın sinirden kudurmak üzereyim.Şimdi karşımda oturmuş arkadaşıyla çok içip, muhabbet ediyor.
Karar vermeyi başaramıyorum, bazı arkadaşlar beni suçluyor. Dışı seni içi beni yakar misali.Çocuğu bahane ettiğimi düşünüyolar, ama inanın eğer oğlum olmasa, bana bu yaptıklarını burnundan fitil fitil getirir, sonra da onu pat diye boşardım.
Ama elim kolum bağlı, çok zor bir durumdayım.Çok korkuoyurum, hem oğlum hem de kendi adıma.
Evet belki yalnız, belki de biriyle yeni bir hayata başlamak benim için çok korkunç ve imkansız şu anda.
Ben sevgi anlayışını kaldıramıyorum, seviyorum ama her türlü eziyeti ederim.Seven insan sevdiğinin gözünün bir damla gözyaşına, saçının teline kıyamaz.Ama o beni paramparça etti, yıktıi yaktı resmen.
Allah keşke bana bugünleri göstereceğine, canımı alsaydı daha iyiydi.Ben bu durumlara gelecek insan değildim.
Sağol canım..
Emin ol benim için de kolay değildi,karar vermek,uygulamak,o süreç..
Etkisi hala üzerimde,ne yalan diyim,öyle çok iyi değilim şu anda inan...
Seni kendimle kıyaslıyamıyorum. Çocuğun var diye...
Ama düşün baban var,yanına sığınabileceğin,yeni baştan düzen kurabileceğin..
Bir defa çıkıp gittin mi artık yola girmiş oluyor insan,o dönem acı da olsa gözyaşı da olsa geçiyor,geçmek zorunda canım..
Ölümden sakın bahsetme canım,olmaz,olmaz..
Daha yaşayacağın çok güzel günlerin olacak inşallah..
Ama yanında eşin olduğun sürece senin psikolojin daha da bozulacak,kendine olan güvenini iyice yitireceksin.. Yapma bu eziyeti kendine lütfen
-----------------
Yanlış yapmak neden yaptım demek istemiyorum.Biliyorum benim gerçekten gittiğimi ve bu işin bittiğini anlayınca adam olacak, ama o zaman da benim için bitmiş olacak.
İnanın çıkış yolu bulamıyorum ben nasıl bu hatayı yaptım, yada gerçekten hata yaptım mı onunla evlenerek.
Size bir örnek veriyim, biraz önce ablamı aradım, yarın bize gelecekti ,gelecekmisin diye dordum, belli olmaz dedi.Ben de haber ver eğer sen gelemezsen ben gelicemyor dedim. Bana oturduğu yerden hareket yapıyor gidemezsin diye.
Bir süre yalnız kalmak kafamı toparlamak istiyorum, oğlumun ameliyatı var bir hafta içinde.Acaba ameliyat olduktan sonra gidip, ablamda mı kalsam diyorum. Hani uzak kalsak, bir tartsam kafamda herşeyi, ölçsem biçsem.
Onu gerçekten hala seviyor muyum, dayanabiliri miyim ayrılığa diye? Çünkü bu evdeyken imkansız sağlıklı düşünemiyorum.Hem çocuğun yanında kavga etmek istemiyorum.Hırsla kalkıp zararla oturmak istemiyorum.
Ona da söylesem bir süre ayrı kalalım , düşünmek istiyorum, bu iş gidecek mi, yoksa bitecek mi diye, ben artık dayanamıyorum desem.İçim kan ağlasa da , bunu yapmam gerekiyor biliyorum.
Ama önce karar vermem, en doğru kararı vermem gerek. Kavga dövüş olmadan insanca bitse herşey, çünkü bizim bir çocuğumuz var, onun için ömür boyu yüzyüze bakmak zorundayız evli de olsak , ayrı da olsak.
Siz ne dersiniz acaba...
Bak canım; her insan farklıdır..
Ama bana da bu tavsiye verilmişti..Psikoloğa gidiyordum o dönem.
"Biraz ayrı kal,hiç görüşme,özlerseniz,hatalarınızı farkederseniz dönersiniz" demişti.
Ben yapamadım,yani evden çıkınca aşkından öldüğümü düşündüğüm zaman bile geri dönemedim.İnan kocam af dilemek için yalvarmaya eve geliyordu,ona hayır deyip o gittikten sonra odama kapanıp gecelerce ağlıyordum. Zaten davamı hemen açmıştım.
Ama tabii sen ben değilsin.. Belki sana faydası olur bu ayrılığın.. Daha kolay karar verirsin. Eşin de biraz sensiz kalınca anlar,neyin ne olduğunu,sensizken neler hissedeceğini görür. İnşallah kıymetini anlar da bu dönemde..
Eğer ki bunu uygulayacaksan hemen pes etmeyeceksin.. Gerekirse kendini zorlayıp aramayacaksın,o arasa da konuşsan da buluşmayacaksın.. Ne kadar az görürsen onu karar vermen kolaylaşır..Onunla mı onsuz mu diye?
Yine de bunu yap etkili olur diyemem canım..
Hayat senin,evlilik senin,koca senin..
Sen kendin için en doğrusunu bilirsin..
İnşallah herşey senin için çok güzel bundan sonra..
NOT: şu anda çıkmam gerek artık,dönüşte karşılaşırsak yine konuşuruz,dikkat et kendine..
-------------
Tamam canım güzel tavsiyelerin için sağol.Ben zaten hep yapmak istiyorum ama bir türlü olmuyor.Artık karar verdim ve en kısa zamanda bunu uyguluycam. Ben sadece fikrinizi sordum merak etmeyin, hani böyle yapsam karar vermemde yardımcı olur mu diye?Hem o da düşünüp taşınır, ne olacağına karar verir.
İnşallah bensiz ve oğlumsuz kalınca yaptığı hatalrın farkına varır dediğin gibi, he yok hala aynıysa zaten yapacak bişey yok?
İnşallah hayırlısı neyse o olur?
Not. Bana vakit ayırdığınız ve fikir verdiğiniz için teşekkürler.
Kusura bakmayın ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?