- 21 Nisan 2017
- 149
- 111
- 103
- Konu Sahibi ipekbocegikoza
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Eşimle aramda evlendiğim ilk günden beri şiddetli geçimsizlik var. Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez. Birbirimizin çocukluk aşkıyız. Severek evlendik daha doğrusu onun sevgisi daha ağır basıyordu. Benim ki yıllar geçtikçe azalmıştı artık. Onun hayatına da benim hayatıma da başka insanlar girdi. Ama yine bulduk birbirimizi hiç peşimi bırakmadı evlenmek için beni ikna etti. Ben de beni seviyo değer verir üzmez çocukluk aşkım nede olsa diye evlendim. Evlendikten sonra ilk kez balayında kavga ettik. Sonra bir iyi bir kötü devam ettik. ilk büyük kavgamız ben hamileyken oldu baba evine gittim annem o anki sinirle çocuğu aldırmamı istedi ama aldırmadım zaten 3 aylık olmuştu çocuk. Neyse araya büyükler girdi bi kaç gün sonra geri döndüm çok büyük bi olay olmadığı için aramızda. Sonra çocuk doğdu büyüdü şimdi 3 buçuk yaşında. Onun yanında da sürekli kavga ediyoruz bağrış çağrış hiç eksilmiyor. Ufacık olay büyüyor kocaman oluyor. Çocukta haliyle çok etkileniyor üzülüyorum, çok boşanmayı düşündüm şimdiye kadar ama bırakmadı beni yalvardı etti çocuk gibi ağlıyor ben evden gitmeye kalktığımda. Ama artık sabredemiyorum. Öfke kontrolü ikimizde de yok, ikimizde sinir hastası olduk hiç birbirimize tahammülümüz yok çok kolay kavga edebiliyoruz. Ama o her kavgadan sonra gelir hiç bişe olmamış gibi konuşmaya çalışır hatalıysa özür diler. Bi daha yapmıycam der geçiştirir ama ben hiç inanmam. Bu böyle devam eder gider.
Sizce tüm bunlar boşanmak için yeterli bir sebep mi. O bensiz yapamayacağını boşanmak istemediğini söylüyor.
Hakim bizi bu durumda boşar mı?
Eşimle aramda evlendiğim ilk günden beri şiddetli geçimsizlik var. Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez. Birbirimizin çocukluk aşkıyız. Severek evlendik daha doğrusu onun sevgisi daha ağır basıyordu. Benim ki yıllar geçtikçe azalmıştı artık. Onun hayatına da benim hayatıma da başka insanlar girdi. Ama yine bulduk birbirimizi hiç peşimi bırakmadı evlenmek için beni ikna etti. Ben de beni seviyo değer verir üzmez çocukluk aşkım nede olsa diye evlendim. Evlendikten sonra ilk kez balayında kavga ettik. Sonra bir iyi bir kötü devam ettik. ilk büyük kavgamız ben hamileyken oldu baba evine gittim annem o anki sinirle çocuğu aldırmamı istedi ama aldırmadım zaten 3 aylık olmuştu çocuk. Neyse araya büyükler girdi bi kaç gün sonra geri döndüm çok büyük bi olay olmadığı için aramızda. Sonra çocuk doğdu büyüdü şimdi 3 buçuk yaşında. Onun yanında da sürekli kavga ediyoruz bağrış çağrış hiç eksilmiyor. Ufacık olay büyüyor kocaman oluyor. Çocukta haliyle çok etkileniyor üzülüyorum, çok boşanmayı düşündüm şimdiye kadar ama bırakmadı beni yalvardı etti çocuk gibi ağlıyor ben evden gitmeye kalktığımda. Ama artık sabredemiyorum. Öfke kontrolü ikimizde de yok, ikimizde sinir hastası olduk hiç birbirimize tahammülümüz yok çok kolay kavga edebiliyoruz. Ama o her kavgadan sonra gelir hiç bişe olmamış gibi konuşmaya çalışır hatalıysa özür diler. Bi daha yapmıycam der geçiştirir ama ben hiç inanmam. Bu böyle devam eder gider.
Sizce tüm bunlar boşanmak için yeterli bir sebep mi. O bensiz yapamayacağını boşanmak istemediğini söylüyor.
Hakim bizi bu durumda boşar mı?