Sigaranın sağlığa zararları ve bırakma yöntemleri

whiteice67 .!.:

...püsküüüt sen içmiyosun dimi ayrıca herkese verdiğin destekten dolayı sana teşekür ederim canım

Genişletmek için tıkla...

Hayır canım, bırakıyorum dediğim tarihten bu yana içmedim. Bir gece çok kötü bir tuzağa düştüm, düşüyorum derken onun da üstesinden geldim. Dediğin gibi arada buraya bakmak iyi geliyor insana..

Güzel dileklerin için teşekkürler.. Seve seve destek oluyorum. Destek olmak, destek bulmak birbirine çok yakın duygular..

Seni de başarından ötürü tebrik ediyorum. a.s.

Kahve Delisi .!.:

...selam püsküüt.benim sorunum çokdaha farklı....

Genişletmek için tıkla...

:1no2:Hiç duymadım canım..
Hastalığın için üzüldüm.. Peki sigara içmenle, hastalığın arasındaki ilişki artan verimlilik sağlıyor mu?
Yani sigara içmeye devam edeceksin ama diğer tedaviler doğrultusunda bir gün tamamen hastalığından kurtulacaksın.. Böyle midir durum? Eğer böyleyse sıkarsın dişini.. Bizim için de tüttürürsün arada yerimseniben

Geçmiş olsun, inşallah bir an önce kurtulursun. a.s.

merhaba arkadaşlar ben aranızda yeniyim ...sigara en zayıf noktam ben bıktım ondan ama o beni bırakmıyo bitürlü şimdi dersiniz sen onu bırak diye ama olmuyoooooooooooo

merhabalar, günde bir paket sigara içiyodum, çok denemem oldu, hepsinde birden kestim sigarayı ama bi türlü bırakamadım, en fazla üç hafta dayanabildim. şimdi azaltarak bırakmaya çalışıyorum. bir paketten yediye kadar düşürdüm. inşallah birgün tamamen bırakırım

ya ebnim bırakmam lazımmm nasıl bir yöntem denemeliyimmm banada yardım edin arkadaşlarrr

Kitabı ben de okudum.Bırakmak isteyen herkes satın almalı bence.Çünkü bırakma sürecinde sürekliyanınızda olmasına ihtiyaç duyabilirsiniz.Muhteşem bir kitap.

sulugöz .!.:

merhabalar, günde bir paket sigara içiyodum, çok denemem oldu, hepsinde birden kestim sigarayı ama bi türlü bırakamadım, en fazla üç hafta dayanabildim. şimdi azaltarak bırakmaya çalışıyorum. bir paketten yediye kadar düşürdüm. inşallah birgün tamamen bırakırım

Genişletmek için tıkla...

Merhaba sulugöz..
Sana moral vereyim hemen... Birdenbire bırakamayacağını düşünen bir tanıdığım senin yönteminle sigarayı bıraktı. Sanırım 3-4 ay sürdü günde bir adet içmeye geçmesi..
Yani her gün, bir önceki güne göre -1 adet içti sigarasını.
Sonra günde 1 adete düşürdü. Bu şekilde de bir aya yakın devam etti. Sonra bıraktı.

Şimdi o benden 1 ay önde.. 1 Ocaktan beri içmiyor...

Ha gayret.. Başarı ve iyilik dileklerimle.. a.s.

Kahve Delisi .!.:

aklınıza geldiğin de bırakın içimize verdiği zararı aynaya yüzünüzün rengine bakın sarı ve kirli görünümlü bir ten mi, pembe ve sağlıklı bir tenmi çünkü nasıl olsa içimizi görmüyoruz teselli ediyoruz

Genişletmek için tıkla...

Canım.. Öncelikle bunca sıkıntı yaşadığın için üzgünüm. Umarım bundan sonra remisyon dönemlerin daha da uzun sürsün.. hatta o kadar uzasın ki bir de bakmışsın hastalık tümden çekip gitmiş. Bir an önce geçsin gitsin dilerim. a.s.

Gelelim mesajının alıntıladığım bölümüne.. Çok güzel bir yaklaşım... Giyinip süsülenip kokularımızı sürdük mü iş tamam zannediyoruz.. Oysa içimiz katran dolu.. Damarlarımız delik deşik.. vs.. Tek bir nefes bile vücut kimyasını allak bullak ediyor..

püsküüt teşekkür ederim. inanıyorum bu şekilde bırakıcağıma, çünkü birden bıraktığımda panik oluyorum ve daha çok sıkıntıya giriyorum. dünden itibaren altı tane içmeye başladım. çok mutluyum

Sigarayı bırakalı 1 ay oldu. Bu arada gerçekten kriz şeklinde içme isteği oluyor, yapılabilecek bir şey yok. Dişimizi sıkıp bu kriz anlarını atlatmaya bakacağız. 15-20 dakika sonra sigara içme isteğinin şiddeti azalıyor zaten. Bu arada çıkın dolaşın biraz, kitap okuyun veya mutfakta kendinizi oyalayacak pasta filan yapın ama sakın ola sigara içmeyin. Nasıl olsa hepimiz öleceğiz fikri de her sigarayı bırakan tiryakinin aklına geliyor sanırım. Çok saçma . İçmeyenler belki 70-80 yaşında ölecek ama biz bu hızla sigara içmeye devam edersek 50-55 yaşlarında ölecekmişiz gibi geliyor. Ben çocuklarımın düğününü görmek istiyorum, torunlarımı sevmek istiyorum yani en az bir 30 yıl daha sağlıklı bir şekilde yaşamak istiyorum. Vazgeçmek yok. O bizi yenmeden biz onu yenelim. Bu arada Nicotinell bantların büyük kolaylık sağladığını belirteyim. En büyük banttan 3 hafta kullandım. Şimdi orta boy bandı kullanıyorum. 3 hafta sonra en küçük boyuna geçeceğim. Nikotin bağımlılığını ancak bantla çözebiliriz bence. Öyle bir anda sigarayı bırakmak filan kabus gibi olurdu herhalde. Yumuşak geçiş yapmak lazım.
a.s.

Sigarasız yaşam, sigarasız yazı
--------------------------------------------------------------------------------
Sigarasız günlere hazırlanıyoruz ya, bütün tiryaki arkadaşlarımda bir şikâyet, bir isyandır gidiyor. “özgürlüklerimiz elimizden alınıyor” diye söyleniyor birisi.

“Yakında gidebileceğimiz tek bir kafe kalmayacak. Bari sigara içilen kafeler-içilmeyen kafeler ayırımı yapsalardı, biz belli mekânlara doluşsaydık.” Kendi de biliyor ya bunun iyi bir fikir olmadığını. Biliyor aslında bu yasağın en çok da onun gibi senelerdir koyu tiryaki olanlara hayrının dokunacağını.

Sigaraya başladığımda üniversite birinci sınıftaydım. Dönemin ODTü’sünde bütün okuyan düşünen, az biraz “idealist” öğrenciler baca gibi tüter, kantinlerde öğrencilerin kafalarının üzerinde yoğun sigara dumanları tortulanırdı. Hele kışın camlar da açılmayınca soğukta, gri duman tabakaları arasında el yordamıyla bulurduk birbirimizi. Bir sigara da yeni gelen yakardı tabii. Baharda kampüsteki tahta masalara oturur, çimlere yayılır, gene sigara-çay-sigara-çay eşliğinde devam ederdik hararetli tartışmalara. Sosyoloji, edebiyat, tarih, felsefe, müzik tarihi, kült filmler.. tartışacak o kadar çok şey vardı ki zaten. Sigara paketlerinin biri biter biri açılırdı. O günlerden hatırladığım “güzel bir sigara alışkanlığı” açılan her paketin paylaşılmasıydı. Hem kızılırdı “otlakçılara”, kendi paketlerini taşımıyorlar diye, hem de gene de her paket ortaya konulur, ikram edilirdi. Sigara söz konusu olduğunda özel mülkiyet albenisini yitirir, paylaşmak kıymetlenirdi. Gelenek gibi bir şeydi tiryakilik. izin veren hocaların derslerinde de içerdik. Seminer dersiyse mesela, alanımız da sosyal bilimler, bol bol tartışma ve okuma, hemen sigaralar yakılır, kantinler yetmiyor gibi bazı derslerde de devam ederdi sigara furyası. Sigara olmadan bir kitabı tartışmak, bir filmi konuşmak imkânsızdı o dönem. Giderek, sigara olmadan yazmak imkânsızlaştı.

Ama benim için tiryakiliğin katmerlendiği yer yazı oldu. Yazdığım her romanda, yazdıkça sigara tükettim seneler boyu. Artık öyle bir an geldi ki yazabilmek için, düşünebilmek için kahve ve sigara içmeye mecbur olduğumu zannediyordum. Ellerim otomatik olarak giderken pakete... Pinhan’ı, şehrin Aynaları’nı, Mahrem’i, Bit Palas’ı, Med-Cezir’i hep böyle yazdım.

Araf’ı yazdığım dönem ise başka. Boston’da, aşırı feminist ve hijyenik bir kampüsteydim o sırada. Sigaranın değil kendisi, ismi bile yasak. Kimse sigara içmediği gibi herkes yoga yapıyor, yeşil çay içiyor, içinde kafein var diye kahve bile tüketmiyorlar. Böylesine fanatik sağlık fetişisti bir kampüsün ortasında buluverdim kendimi. Araf’ı da yazmaya başlamışım. Sigara lazım. Odamdaki yangın alarmını devre dışı bırakmak için yöntemler geliştirdim. Tavandaki sarı alarma her gün dört plastik torba geçirip bantlıyor, ertesi gün temizlikçi kadın fark etmesin diye çıkarıyordum. Gene de aldılar sigaranın kokusunu. ihtar geldi hemen, “bu kampüste sigara tüketmiyoruz. Burası yeşil ve barışçıl bir yerdir” diye. işin tuhaf yanı, o zamanlar sinirime dokunan yasak epey işe yaradı. Tamamen bırakmadım, ama bariz bir hızla azalttım sigarayı. Yasakların da bir faydası olabiliyormuş meğer. Zira sigara tiryakiliği çoğu kez bir “ritim” meselesi, bir el alışkanlığı, düşünmeden yakılan tek tek tanelerin toplamı. Elin otomatik olarak gidemediğinde pakete, ister istemez başlıyorsun azaltmaya.

Sonunda bırakmayı da başardım, çok şükür. Sigarasız da kitap yazılıyormuş! Hamilelik, lohusalık.. derken zaten iki buçuk senedir zorunlu bir şekilde kesmiştim sigara tüketimini. Halbuki daha evvel de denediğim olmuştu bırakmayı. Başaramamıştım. Ne zaman ki işin içine bir başka can girdi, hooop irade küpü oldum. Ben bile. Ne tuhaf, kadınlar bu durumlarda daha kolay bırakıyorlar kötü alışkanlıklarını da kendileri için bırakmakta zorlanıyorlar sanki. Ama ister “annelik sorumluluğu”, ister “kamusal yasak” sebebiyle olsun, illa da dışarıdan bir etki ve motivasyon, içeriden de istek ve irade lazım bırakabilmek için. Başka türlü olmuyor.


elif şafak

ben sigarayı bırakalı nerdeyse 1 yıl olacak..eşimede bıraktırdm... eğer eşlerden birisi içiyo diğeri bırakmaya çalışıosa biraz zor ...beraber bırakarak birbirine destek olan eşler daha çok başarılı oluyo bence ..şu anda sigara denen o illetin adını bile duymak istemiyorum bunca yıl nasıl içmişim hayret ediyorum....şimdi kendimi daha zinde daha temiz ve daha mutlu hissediyorum..mutluluğu asla sigaranın arkasına saklanarak yaşamaya çalışmayın derim ..hayatta mutlu olbilmek ve stres aatbilmek için o kadar güzel şeyler varki sadece çok geç olmadan bunun farkına varın ....sağlıklı ve sigarasız günlere ...a.s.

paylasim icin tsklerr

ben hala içmiyorummmmmmmmmmmmmmmmmm.......................... ayın 9unda 1ay olacak ..........kendimle gurur duyuyorum.... ne kuvvetli iradem varmış... canımın nekadar çok istediği anlar oldu ama içmedim ve içmeyeceğimde...arkadaşımın babası akciğer kanseri oldu sigarayı bıraktım dediğimde bana yol yakınken bırakın benim bir on senem daha yokki ciğerlerim kendini yenilesin dedi...YANİ YOL YAKINKEN İŞ İŞTEN GEÇMEDEN hoşçakalın SİGARASIZ KALIN

Ben,ne yazık ki bu yazının sahibine teşekkür yazısı gönderemiyeceğim.Çok üzgünüm arkadaşlar;sevinip sigarada tüttüremiyorum artık.Oysa bir ay öncesine kadar bende aynen dediğiniz gibi yapyordum.Faaaaaaakaaaaaaaaaaat,evet bir fakatım var artık.Öyle bir fakat ki bu;sigara içmemi engelliyor.Hatta nefes almamı bile engelliyor.Akciğer kanseri değil diye sevinemem.KOAH.diye bir illet.Bende yeni duydum başıma gelince tabii ki de...Hemde ilerlemiş evresinde öğrendim.Moralinizi bozmak istemem ama sigara içenlerde görülen bir hastalık.detaylarına internetten bakabilirsiniz.Çünkü on hastadan dokuzu farkında olmuyormuş hastalığının.Sinsi ve çok sıkıntı verici,yaşama kalitesini çok düşüren,çok masraflı bir hastalık.Sadece solunum testiyle teşhis konuyor.Bir uyarı yapayım istedim.

Benim gibi KOAH hastalığını merak eden arkadaşlar için..

http://www.kadinlarkulubu.com/showthread.php?t=177316&highlight=koah

Tek Bir Nefes Bile Çekme!



Sigarayı bırakmak çok basittir. Tek yapmanız gereken şey, bundan böyle sigaradan tek bir nefes dahi çekmemektir.



Niçin sigara içtiğinizi unutmayın: Siz bir madde bağımlısısınız. Tıpkı esrar, eroin, kokain, alkol bağımlıları gibi. Dolayısıyla, diğer madde bağımlılıklarında olduğu gibi, iyileşmeniz de tek bir şarta bağlıdır: Bundan böyle sigaradan tek bir nefes dahi çekmemek.



Fark edeceğiniz gibi, ilk günlerde beyninizin “limbik sisteminden” gelen “sigara iç” dürtüleri güçlüdür ve sık sık ortaya çıkar (günde 5-6 kere). Bu dürtüler birkaç dakika sürer ve sonra geçer. Bu dürtülerin ortaya çıkması kaçınılmazdır, çünkü beyninizin “limbik sistem” denen o ilkel parçası yıllar boyunca sigaranın hazzını tatmıştır. Limbik sisteminiz bu hazzı yaşamaya devam etmek ister.



Derken zaman ilerler ve bütün dürtülerin başına gelen şey meydana gelir: Zaman geçtikçe dürtülerin sıklığı ve şiddeti azalır.



Sigarayı bırakmanızdan 15 gün sonra “sigara iç” dürtüsü günde 1 veya 2 kere gelir.



Derken zaman ilerler ve sigarayı bırakmanızdan yaklaşık 3 ay sonra “limbik sistemden” gelen “sigara iç” dürtüleri sona erer. Sizin için tehlike artık büyük ölçüde geçmiştir.



Bundan böyle “sigara içmek” sizin için sadece bir düşüncedir, içsel bir dürtü değil.



Ancak dikkat etmeniz gereken bir şey var: Sigaranın hazzını hiçbir zaman unutmazsınız.



Sigarayı bırakmanızdan bu yana ne kadar zaman geçmiş olursa olsun, hiç ummadığınız bir anda aklınıza sigara gelebilir ve o anda bir sigara içmenin ne kadar hoş olabileceğini düşünebilirsiniz.



Bu yüzden nikotinin tuzaklarına karşı her zaman uyanık olmalısınız. Bunun için tek yapmanız gereken şey, sigaradan tek bir nefes dahi çekmemektir.



-alıntıdır-