Sıkışıp kaldığım bu konuda fikirlerinizi bekliyorum


Oncelikle Allah yardimciniz olsun ama ben ozel bir davranis goremedim, oz cocugunuzda olsaydi muhtemelen ayni sacma davranislari sergilerdi.

Cunku ergenlik.
 
Çocuk ergenliğin eşiğinde, üstüne bir de bebek gelecek doğal olarak endişeleniyordur gelecek konusunda. Anlattıklarınızda çok anormal bir davranış görmedim, yüzeysel anlatmışsınız zaten. Normal çocuk davranışı. Daha bebeği kucağınıza almadan diğer çocuk hakkında fikirleriniz değişmiş, babasına şikayet etmeye başlamışsınız. Kaldıramayacağınız yükün altına girmeseymişsiniz keşke.
 
Siz 24 yaşında mısınız ? Neden size anne diyor ? Velayet eşinizde mi ?
 
Yahu çocuk daha 12 yaşında nasıl bu kadar içten pazarlıklı olduğunu düşünebilirsiniz? Belki çocuk kardeş geleceği için endişeleniyordur ilgisizlik konusunda. Bir psikolog yardımı alması konusunda yardımcı olun.
 
Şimdiden çocuğu didiklemeye başlamış.
 
Fikirlerim değişmedi. Hiçbir şekilde. Sadece bana söylediği bazı sözler canımı yakmaya başladı. Söylediği sözler şunlar ben sana anne diyorum annem olarak görüyorum ama babamı kıskanıyorum. Babamı ben hiç mutlu görmedim. Mutlu görünce garip oluyorum istemsizce mutluluğunuzu bozmaya çalışıyorum. Özür dilerim diyor tekrarlanıyor bu durumlar
 
Psikolog kelimesine eşime hiç dillendirmek istemiyorum. Bırak kendi halinde büyüsün sen de elleme diyor. Ben yetiştirmek istiyorum
 
Şimdiden çocuğu didiklemeye başlamış.
Ön yargılı düşünmemenizi tavsiye ediyorum. Ben oğlumu dinleyen onunla vakit geçiren bir anneyim. Sadece fikir soruyorum. Psikolojisi yerinde değil. Annesi terk etmiş bebeken. Aile de annesi hakkında doldurmuş. Bu da bana yansıyor. Hem gelip boynuma atlıyor. Hem de her anne aynıdır düşüncesi oluşmuş
 
Psikolog kelimesine eşime hiç dillendirmek istemiyorum. Bırak kendi halinde büyüsün sen de elleme diyor. Ben yetiştirmek istiyorum
Hanımefendi bu ne saçma sapan bir düşünce.? Gerekiyorsa bu desteği sağlamak zorundasınız. Psikolog yetiştirme uzmanı değil.
 
O zaman psikologa götüreceksin işte.
 
Muhtemelen hamile olduğunuz için gözünüze batmaya başladı.
Çocuk yetiştirmek cidden çok çok zor, sizinki ergenlikte ve ekstra sabretmeniz gereken durumlar çıkacaktır.
Bence biraz konuşmanız iyi gelebilir, ben bu aralar hassasım, hatalar yapabilirim ama seni çok seviyoruz, biz bir aileyiz minvalinde. Kendini ailenin dışında hissediyor olabilir, sizin ilginizin hamileliğe kaydığını farkediyor olabilir, sizin de terkedeceğinizi düşünüyor olabilir... Psikolog seçeneği yoksa bu şekilde ilerleyin derim ben.
 
Siz 24 yaşında mısınız ? Aranızdaki 12 yaş farkla olsa olsa ablası olursunuz; annesi değil. Ne kadar süredir evlisiniz ? 12 yaşında bir çocuğun size anne demesi ne kadar doğru tartışılır.
 
Ergenlik ve kardes kiskancligi birlesmis cok normal. Kendi cocugunuz olsa o da boyle davranirdi ama o size batmazdi. Bu kisiyle evlenip cocuk yapmayi siz tercih etmissiniz. Cok ilgiliyseniz terapi aldirabilirsiniz. Ama cocuga kinlenmeye hakkiniz yok.
Bana batan yok sizler anlamıyorsunuz. Kinlenme duygusu yok içimde ne kadar ön yargılısınız. Sadece ne yapabilirim eşim tarafından da kendi aile tarafımdan da söz işitiyorum. Hiç dillendirmiyorum. Çocuğun psikolojisini ben düşündüğüm için birşeyler yapmak istiyorum sizler beni taşlıyorsunuz.
 
Bu sözlere mi kuruldunuz cidden

Çocuk yardım çığlığı atıyor. Ama siz de çocuk olduğunuz için anlamıyorsunuz muhtemelen.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…