- 20 Ocak 2010
- 48.704
- 188.044
- 1.123
- 44
Sizi okurken inanılmaz negatif olduğunuzu düşündüm. Bakın olumsuz yorum istemiyorum diyorsunuz e ne farkınız kaldı o sinir olduğunuz yakın arkadaşınızdan?
Empati istiyorsunuz eyvallah ama eleştirileri de kabul etmeniz gerekiyor.
Madem bu derece mutsuzsunuz bir eve çıkmayı mı deneseniz?
Ya da çok fazla sohbet etmemeye çalışın ailenizle.
Önceki ev- oda konunuzu biliyorum. Orda mantıklı olan başka bi eve çıkmanız insanlar size bunu söylüyor ama siz kendiniz ve kardeşiniz çalışmamıza rağmen bunu mümkün görmüyorsunuz. Nedenini bilmediğimiz için de ısrar ediliyor haliyle. Bakın burdaki insanların çoğu yaşamış görmüş insanlar , sizin geçtiğiniz yolu iki kere gidip gelen var. Bu insanlar bir şey biliyorlar ki söylüyorlar.
Bu Hayatta aile fertleri de dahil kimseye tahammül etmek zorunda hissetmemelisiniz. Çünkü bu sizi mahveder. Kendinizi bi anda 40 yaşında mutsuz ve sağlık sorunlarıyla başbaşa bulursunuz ve simdi dert ettiğiniz kimse yanında olmaz.
Çocuğunu mutsuz eden anne baba benim gözümde kötüdür arkadaş ve çabalamaya değmez. Hele hiç bir arkadaş en ufak bi fedakarlığı haketmez. En ufak işlerine gelmeyen şeyde yapmasaydın der bırakır giderler.
En yakın arkadaşımla bende yakın zamanda bozuştum. Yıllardır en yakın dostumdu,ilk başta bende bocaladım hatta onu kaybetmemek için sineye çeksem mi diye düşündüm ama bu aklıma geldi. Kimse kendinizden vermeye değmez. Dışarıda bi dolu insan var elbet başka dostlar edinilir.
Bu kadar uzun yazdım çünkü hayatının ve sağlığının kıymetini bilmeyen insanlara bi tokat atıp kendine getiresim var. Şu an çok ciddi bi sağlık problemi yaşıyorum ve hayatın kıymetini ne kadar net gördüğümü anlatamam, kendinizin kıymetini bilin benim ki kaybedene kadar beklemeyin.
İnsanları değiştirmeye önce kendinizden başlayın.
Madem onların huyları hoşunuza gitmiyor,öyleyse siz onlara uyum sağlayın.
kendini sev,kendine değer ver,insanları değiştiremeyeceğine inan,
sadece kendi mutluluğunun önemli olduğuna inan
Sizi okurken inanılmaz negatif olduğunuzu düşündüm. Bakın olumsuz yorum istemiyorum diyorsunuz e ne farkınız kaldı o sinir olduğunuz yakın arkadaşınızdan?
Empati istiyorsunuz eyvallah ama eleştirileri de kabul etmeniz gerekiyor.
Madem bu derece mutsuzsunuz bir eve çıkmayı mı deneseniz?
Ya da çok fazla sohbet etmemeye çalışın ailenizle.
kendini sevmeye başlarsan başkası için canını boş yere sıktığının farkına varırsın
kendine değer vermeye başlarsan verdiğin değerin oluşturduğu sınırları insanlar kolay kolay aşamaz
ve sen izin vermediğin sürece kimse seni üzemez
Herkes gıcık kötü bir siz mi iyisiniz anlamadım ki anneni anlatıyorsun hayattan bezmiş zevk almıyor mutsuz diye, sende girişte öyle yazmışsın kendin için bence bu durum sizde genetik insanların kötü huylarına takarak hayatı sadece kendine zindan edersin görüldüğü üzere
26 yasina gelmis koskoca kadinisiniz.Eve cikin kardesinizle birakin evlatliktan red etsinler sizi.Su ruh halinizden bin kat iyidir.Konulariniz hep negatif baba,anne, is arkadaslari, kiz arkadaslar hep sorun. Önce o evden kurtularak baslayin.Herkesin eksigini aramayin biraz kendinize bakin.Ya da olduklari gibi kabul edin.Boyle nereye kadar genc yasta sinir hastasi olursunuz yeminlen.
kaç senelik arkadasındı ? suan neden hastalıkla uğrasıyorsun cünkü bu olaylar yaptı büyük ihtimal bak etkiliyor işte insanı malesef
8 senelik dostluk. Fiziki bi rahatsızlığım var, rahat hareket edemiyorum .Psikolojik değil. Bence yazdığım o kadar şeyde dikkatini çeken bu olmamalı. Nasıl desem çok negatif bi bakışın var sanki . İnsanlar gider, hayatlar değişir. Kimseyi sonsuza kadar yanında tutamazsın. Kendinle mutlu olmayı dene,kimseye ihtiyacın kalmaz.
Edit: biz öğrenciyken 4 arkadaş eve çıktık herşeyi ikinci el aldık herkes 600 lira falan verdi . Öyle herşeyi baştan aşağı lüks dilerseniz tabi başa çıkamazsınız. Neyse sizin ayrılmaya gönlünüz yok , o zaman annenizi de babanızı da çekeceksiniz kusura bakmayın.
Şimdi bir iş yerinde 5 senelik çalışan ile 3 5 aylık çalışan bir olmaz zaten her işyerinde öyle hele dr ları görün 1 gün sonra bile gelsen çok farklı davranılıyor sana ha doğru mu değil ama böyle gelmiş böyle gidiyor.mesela şuan bi olayı aktarayım cidden sorun bende mi anlayın diye çünkü geçen bu arkadasların davranısından bahsettiğimde nerdeyse onları melake ilan edecekler olmustu. bu iki bayan arkadas burda 5 yıldır calısıyor diğer bizler ise birkaç ay. buranın ağası gibi davranıyorlar. bikere suan başım ağrıyor 1 saattir yüksek sesle kahkahalar yüksek sesle konusarak calısmalar asırı rahatsızım söylememek için direniyorum cünkü diğer türlü günah keçisi ben oluyorum hep gıcık kapılacak ve acıgım aranacak. yani o kadar saygısızlar ki sanki babalarının çiftliği kabul etmiyor ve özen göstermiorlar yeni gelenlere herkes susuyor yaranmak için cok sacma .. arada bir pencere var bizim kapattım . artık böyle kalsın bence diyor bide utanmadan . enerjiniz yüksek yetişemiyorum dedim gülerek. artık böyle ben burda calıscam 3 gün diyor bişey demedim. ne yapim mesela kavga edicem yoksa sinirlerim asırı yüksek zaten suan deli gibi ağlayasım var
Şimdi bir iş yerinde 5 senelik çalışan ile 3 5 aylık çalışan bir olmaz zaten her işyerinde öyle hele dr ları görün 1 gün sonra bile gelsen çok farklı davranılıyor sana ha doğru mu değil ama böyle gelmiş böyle gidiyor.
Ve iş arkadaşlarının gülüp eğlenmesi neden sinirini bozuyor başın ağırıyor diye sana göre davranamazlar ya bence sorun sende madem sordun herşeye gıcık oluyorsun insanların gülüp eğlenmesine bile
İşte bu yüzden yapılan yorumlardan memnun kalmıyorsunuz, insanlar her türlü tavsiyeyi veriyor ama o olmaz bu olmaz siz hiç birşey yapmayı kabul etmiyorsunuz. Eğer bu elinizde değilse bu yapmak istememe hali kontrolünüz dışındaysa psikologa gidin. Başka çare yok gibi
Gidiyorum. istememek gibi bir durum yok o güç yok bende öyle ayrı eve cıkayım herkese kafa tutayım gücünü gectim ben sabah yatakta zor cıkıp yaşamaya calısıyorm sizin de anlamadığınız bu işte beğenmiyorum verilen tavsiyeler zannediliyor psikologa gittiğimi kac kez yazdım hatta bu konumda da yzdm hala psikologa gidin diyorsunuz okumadan mı yorum yapılıyor anlamıyorum..
Peki devam edin o zaman gerçekleri duymak hoşunuza gitmiyor her konunuzda olduğu gibiSorun gülüp eglenmeleri değil ki. Ayrıca bana göre davranamazlar ne demek burası bir işyeri o zaman istediğimiz kadar ses yapalım rahatsız edelim nu normal bişey mi cidden anlamıyorum. Ki
Gidiyorum. istememek gibi bir durum yok o güç yok bende öyle ayrı eve cıkayım herkese kafa tutayım gücünü gectim ben sabah yatakta zor cıkıp yaşamaya calısıyorm sizin de anlamadığınız bu işte beğenmiyorum verilen tavsiyeler zannediliyor psikologa gittiğimi kac kez yazdım hatta bu konumda da yzdm hala psikologa gidin diyorsunuz okumadan mı yorum yapılıyor anlamıyorum..
Peki devam edin o zaman gerçekleri duymak hoşunuza gitmiyor her konunuzda olduğu gibi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?