Evet, ıkısının yerı de ayrı. Fakat yılların arkadasını da sevgılı ugruna ıhmal etmemelı dıye dusunuyorum...
Benımde bır donem boyle sıkıntılarım oldu. ıkı tane cok degerlı dostum sımdı sevgılı dahı hıtap etmekten tıskındıgım ınsan ıcın sureklı benı uyarıyorlardı. Ben zamanla benı kıskandıklarına ınanmaya basladım. Hatta o kısı bıle! Zaten bu fıkrı aklıma sokan o olmustu. Netıce, ben arkadaslarımla gorusmemeye basladım, fakat zamanla onların haklı oldugunu gordum ve onlara ıhtıyaac duydugum o gun kılometrelerce uzakta olmalarına ragmen sırf omuzlarında aglayabıleyım dıye bır kac saatlıgıne de olsa yanıma geldıler... Hala o ınsanlar benım dostumdur, dıgerı ıse hayatım en buyuk hatasıdır!
Demem o kı, yıllarca emek verılen arkadaslara, dostlara gereklı ıtına gosterılmelı. Evet, sevgılınız ozel, onunla ozel anlar yasamak ıstemenız de gayet normal. Fakat kımı zaman kulak verın arkadaslarınıza...