- 5 Temmuz 2008
- 2.265
- 34
- 683
- Konu Sahibi BenmasMavi
-
- #241
olabilir,bu benim düşüncem.size niye garip geliyorki burası sanal alem burada yazılanların hepsine inanmıyorum...
Niye dalga geçsinki gayet normal şeyler bunlar neki insanlar neler neler yaşıyor yani asıl bu duruma inanmaman ''çok saçma şeyler yazıp duruyor,ben sanmıyorum bukadar şeyin olabileceğine.sanırım arkadaş sıkıntıdan oturup böyle şeyler yazıyor'' demen bana çok komik ve garip geldi CADIARZU
olabilir,bu benim düşüncem.size niye garip geliyorki burası sanal alem burada yazılanların hepsine inanmıyorum...lmaz:
bence mavi arkadaşımız bizimle dalga geçiyor sırf burda bizi oyalamaya çalışıyor.çok saçma şeyler yazıp duruyor,ben sanmıyorum bukadar şeyin olabileceğine.sanırım arkadaş sıkıntıdan oturup böyle şeyler yazıyor...:umursamaz:
sempatiksalakcinni
ya canım Mavi nin anlattıkları çok normal şeyler benim çevremdede bu sorunlar çok yaşanıyor yani garip bir hikaye değil ki :teselli: Neyse tabi inanıp inanmamak senin kararın ..
haksızmıyım arkadaşım değermiiiilmaz:
mavi arkadaşım.
Ilk bir kaç sayfayı inan şaşkınlıkla okudum.
Anlayamıyorum.
Bu "tahammülsüzlük" neden?
Neden bazı sınırlarınızı genişletmeyi denemiyorsunuz?
O insanlar sizin eşinizin ailesi.
Bir insana değer vermek, sevmek demek onun değer verdiği şeylere de değer vermeyi gerektirir.
Açıkçası ben eşinizin yerinde olsaydım, size çok daha büyük bir tepki verir, hatta işi "beni sevmiyorsun" noktasına getirirdim.
Ne yazık ki siz ailenizden, annenizden hakkınız olan değeri, ilgiyi görmemişsiniz.
Ama bu göremediğiniz ilgiyi, sabrı kendi eşinizin ailesinden esirgemeye kusura bakmayın ama hiç hakkınız yok.
çocuğunuz olduktan sonra eminim çocuklara karşı daha fazla tahammül göstermeyi öğreneceksiniz.
Evet ben çocuğumla bir ziyarete gittiysem, gözüm hep üstünde olur ve elimden gelenin fazlası kadarıyla da zarar vermesini engellerim. Sonuçta gittiği yerin düzenine saygı göstermesini de öğretmek benim anne olarak görevim.
Ancak bunu evinize nadir gelen, üstelik eşinizin ailesindeki kişilerden görememeniz, evinizde oluşan dağınıklığı toplamak zorunda kalmanız böyle eli ayağı titretecek, sinirlerinizin boşalmasını sağlayacak kadar güçlü duygular yaşatmamalı size.
Bu durumun altında başka sebeplerin olduğunu düşünüyorum.
Kendinizi iyi hissetmiyor olabilirsiniz extra başka sebeplerden dolayı.
Ancak bu hassasiyetinizin sebebi olarak gördüğünüz eşinizin ailesi, bence tamamen bir paravan.
Yani belki sizin uzun uzun düşünerek bulabileceğiniz tamamen kişisel ya da ilişkinizle ilgili olan bir sorunun kaynağı olarak bu insanları görmüşsünüz. çünkü en yüzeyde görünen bu. Eşinizin ailesi (arada bir) geliyor ve evinize zarar verip gidiyorlar!!!
Kurcalayın zihninizi, duygularınızı. Bunun altında başka şeyler olduğunu, acısını onlardan çıkardığınızı görebilirsiniz belki.
Lütfen bu kadar tahammülsüz olmayın.
Kalemle boyanan yerlere ince bir kat boya sürün. Olmadı iyice cifleyin.
Gittikten sonra gerekirse sağlam bir temizliğe girişin.
Ne var ki bunda?
Eşinizle aranızı açmaya, onun gözünde bu kadar hassas bir konuda kredinizi harcamaya, kalbini kırmaya değer mi gerçekten?
Bırakın eşinizle olan ilişkiniz yerine, bedeniniz yorulsun...
bence mavi arkadaşımız bizimle dalga geçiyor sırf burda bizi oyalamaya çalışıyor.çok saçma şeyler yazıp duruyor,ben sanmıyorum bukadar şeyin olabileceğine.sanırım arkadaş sıkıntıdan oturup böyle şeyler yazıyor...:umursamaz:
bence mavi arkadaşımız bizimle dalga geçiyor sırf burda bizi oyalamaya çalışıyor.çok saçma şeyler yazıp duruyor,ben sanmıyorum bukadar şeyin olabileceğine.sanırım arkadaş sıkıntıdan oturup böyle şeyler yazıyor...:umursamaz:
bence mavi arkadaşımız bizimle dalga geçiyor sırf burda bizi oyalamaya çalışıyor.çok saçma şeyler yazıp duruyor,ben sanmıyorum bukadar şeyin olabileceğine.sanırım arkadaş sıkıntıdan oturup böyle şeyler yazıyor...:umursamaz:
mavi arkadaşım.
ilk bir kaç sayfayı inan şaşkınlıkla okudum.
anlayamıyorum.
bu "tahammülsüzlük" neden?
neden bazı sınırlarınızı genişletmeyi denemiyorsunuz?
o insanlar sizin eşinizin ailesi.
bir insana değer vermek, sevmek demek onun değer verdiği şeylere de değer vermeyi gerektirir.
açıkçası ben eşinizin yerinde olsaydım, size çok daha büyük bir tepki verir, hatta işi "beni sevmiyorsun" noktasına getirirdim.
ne yazık ki siz ailenizden, annenizden hakkınız olan değeri, ilgiyi görmemişsiniz.
ama bu göremediğiniz ilgiyi, sabrı kendi eşinizin ailesinden esirgemeye kusura bakmayın ama hiç hakkınız yok.
çocuğunuz olduktan sonra eminim çocuklara karşı daha fazla tahammül göstermeyi öğreneceksiniz.
evet ben çocuğumla bir ziyarete gittiysem, gözüm hep üstünde olur ve elimden gelenin fazlası kadarıyla da zarar vermesini engellerim. sonuçta gittiği yerin düzenine saygı göstermesini de öğretmek benim anne olarak görevim.
ancak bunu evinize nadir gelen, üstelik eşinizin ailesindeki kişilerden görememeniz, evinizde oluşan dağınıklığı toplamak zorunda kalmanız böyle eli ayağı titretecek, sinirlerinizin boşalmasını sağlayacak kadar güçlü duygular yaşatmamalı size.
bu durumun altında başka sebeplerin olduğunu düşünüyorum.
kendinizi iyi hissetmiyor olabilirsiniz extra başka sebeplerden dolayı.
ancak bu hassasiyetinizin sebebi olarak gördüğünüz eşinizin ailesi, bence tamamen bir paravan.
yani belki sizin uzun uzun düşünerek bulabileceğiniz tamamen kişisel ya da ilişkinizle ilgili olan bir sorunun kaynağı olarak bu insanları görmüşsünüz. çünkü en yüzeyde görünen bu. eşinizin ailesi (arada bir) geliyor ve evinize zarar verip gidiyorlar!!!
kurcalayın zihninizi, duygularınızı. bunun altında başka şeyler olduğunu, acısını onlardan çıkardığınızı görebilirsiniz belki.
lütfen bu kadar tahammülsüz olmayın.
kalemle boyanan yerlere ince bir kat boya sürün. olmadı iyice cifleyin.
gittikten sonra gerekirse sağlam bir temizliğe girişin.
ne var ki bunda?
eşinizle aranızı açmaya, onun gözünde bu kadar hassas bir konuda kredinizi harcamaya, kalbini kırmaya değer mi gerçekten?
bırakın eşinizle olan ilişkiniz yerine, bedeniniz yorulsun...
Ne diye dalga geçeyim hem dalga geçecek daha iyi konular bulurum öyle mantıksız bir amacım olsaydı.
Bunlar gerçek sana sahte gelmiş olabilir ki sanırım sen pembe dünyalarda felan yaşıyorsun ve hayatında hiç derdin sorunun yok .
Lütfen saçma sapan yorumlar yazmayın,manevi olarak yardım edeceğinizi düşünüyorsanız mesaj yazın.Eleştiriye tahammülüm var ama böyle ipe sapa gelmeyen eleştirilere tahammülüm olmaz benim !
size katılıyorum...sempatiksalakcinnimavi arkadaşım.
ilk bir kaç sayfayı inan şaşkınlıkla okudum.
anlayamıyorum.
bu "tahammülsüzlük" neden?
neden bazı sınırlarınızı genişletmeyi denemiyorsunuz?
o insanlar sizin eşinizin ailesi.
bir insana değer vermek, sevmek demek onun değer verdiği şeylere de değer vermeyi gerektirir.
açıkçası ben eşinizin yerinde olsaydım, size çok daha büyük bir tepki verir, hatta işi "beni sevmiyorsun" noktasına getirirdim.
ne yazık ki siz ailenizden, annenizden hakkınız olan değeri, ilgiyi görmemişsiniz.
ama bu göremediğiniz ilgiyi, sabrı kendi eşinizin ailesinden esirgemeye kusura bakmayın ama hiç hakkınız yok.
çocuğunuz olduktan sonra eminim çocuklara karşı daha fazla tahammül göstermeyi öğreneceksiniz.
evet ben çocuğumla bir ziyarete gittiysem, gözüm hep üstünde olur ve elimden gelenin fazlası kadarıyla da zarar vermesini engellerim. sonuçta gittiği yerin düzenine saygı göstermesini de öğretmek benim anne olarak görevim.
ancak bunu evinize nadir gelen, üstelik eşinizin ailesindeki kişilerden görememeniz, evinizde oluşan dağınıklığı toplamak zorunda kalmanız böyle eli ayağı titretecek, sinirlerinizin boşalmasını sağlayacak kadar güçlü duygular yaşatmamalı size.
bu durumun altında başka sebeplerin olduğunu düşünüyorum.
kendinizi iyi hissetmiyor olabilirsiniz extra başka sebeplerden dolayı.
ancak bu hassasiyetinizin sebebi olarak gördüğünüz eşinizin ailesi, bence tamamen bir paravan.
yani belki sizin uzun uzun düşünerek bulabileceğiniz tamamen kişisel ya da ilişkinizle ilgili olan bir sorunun kaynağı olarak bu insanları görmüşsünüz. çünkü en yüzeyde görünen bu. eşinizin ailesi (arada bir) geliyor ve evinize zarar verip gidiyorlar!!!
kurcalayın zihninizi, duygularınızı. bunun altında başka şeyler olduğunu, acısını onlardan çıkardığınızı görebilirsiniz belki.
lütfen bu kadar tahammülsüz olmayın.
kalemle boyanan yerlere ince bir kat boya sürün. olmadı iyice cifleyin.
gittikten sonra gerekirse sağlam bir temizliğe girişin.
ne var ki bunda?
eşinizle aranızı açmaya, onun gözünde bu kadar hassas bir konuda kredinizi harcamaya, kalbini kırmaya değer mi gerçekten?
bırakın eşinizle olan ilişkiniz yerine, bedeniniz yorulsun...
Evet tahammülsüzüm inan ki.Çünkü tahammül denilen şeyden gram kadar kalmadı bende.
Yada varda ben kullanmasını bilmiyorum.
İçimde biriktirdiğim şeyler de var benim.Herşeyi buraya yazmadım tabiki.Bu işin bir yüzü sadece.
Ben sıkıntımı dışarı vuramam hep içeri atarım ,o da birikir birikir böyle sinirlerimi harap eder işte.
Dediklerinde haklısın birazcık.Arasıra da olsa evime geliyorlar.Eşimin ailesi sonuçta kabul.
Ama eşimin ailesi olmaları evimi mahvetmeleri anlamına gelmiyor.
Ben az da olsa saygı bekliyorum göremesem de.Bunda büyük birşey yok.
Herkes herkese saygı göstermek zorunda hele hele oğlunun eşiyle elbette göstermek zorunda.
Ben çocukları dövsünler etsinler demiyorum.Ama yaramazlık yaptıklarında hiç değilse kızdıklarını göstersinler.
Aman çocuktur yapar dediler mesela stickerlerimi sökerlerken .Çocuk baktı yüz buldu sökmeye devam etti.Ama kızsaydı oğlum kızım yağmayın etmeyin vs deseydi çocuk da anlardı yaptığının yanlış olduğunu ve yapmaya devam etmezdi.
Odaya girdiğimde küçücük çocuğun elinde eşimin gözlüğü var.Kumandalıktan almış.İkiye ayırmaya çalışıyor.Bir tarafını kırmış .Odaya girdiğimde kızdım aldım gözlüğü.
Sonuçta çocuklar yaramaz ve ben evime her geldiklerinde onların peşlerinde koşmak zorunda değilim anneleri ananeleri varken.
Hem tek işim de onları kontrol etmek olamaz.
Sonuçta evime arasıra geldikleri için biraz saygılı olmaları lazımdı.Herzaman gelseler neler olacak demek ki...
Eşimle aramı bundan sonra bozmucam kimse için çünkü gerçekten ama gerçekten kimse için değmez değmiyor da.
Evime gelseler de gerekenleri yaparım.Yüz göz de olamam.Çocuklara sahip çıksınlar yeter başka birşey istemiyorum ben gerçekten istemiyorum.
hayır canım pembe dünyada yaşamıyorum.benim demek istediğimde şu,benimde seninkinden daha önemli sorunlarım oldu.eşim ameliyat geçirdi,işşsiz kaldık bi ara.daha sayayımmı?senin kafana taktığın şeye bak..keşke tek sorunumuz seninki gibi olsa...lmaz:
aynen dedigin gibi herkezin derdi kendine...bende bastan bi derdimi anlatsam kafayi tirlatan olur kacar derdimi dinlemekten herhalde..kafamçokkarıştıBenim tek sorunumun bu olduğunu hangi cümlemden ne şekilde çıkardınız.
Benim de eşim işşiz kaldı,yengemi kaybettim ben de sayayım mı o zaman.
Herkesin derdi kendine.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?