- 6 Mart 2018
- 1.726
- 1.108
- 83
- Konu Sahibi poyrazinmelegi
-
- #21
Ne demek :))
Ne demek :))Mutlaka dikkate alacağım.
Çok teşekkür ederim. :)
Off.. Ne saçma şeyler bunlar böyle ya..Seninki evlenmeden aileci olmuş.
Bizimki evlendikten sonra kıymete bindi.
Değerlendi.
Gitmesek sorun yapıldı.
Bende asıl söylemem gerekenleri eşime söylediğm ve arada bıraktığım için aramız soğudu.
Off.. Ne saçma şeyler bunlar böyle ya..
Erkek arkadaşım da arada kalmaktan çok yoruldum ben diyor.
Evet, belirli yaştan sonra sineye cekiyon saten.. Bide cocuklar olunca, koşturmaktan ve cocuklarin gelecegini dusunmekten azaliyor diger düşünceler.. Bide tek bende oldunu saniyordum, demeki oluyormus.. Burdan boyle konulari okuyunca ic sesim filan diye.. Insan az da olsa rahatliyor ve amannn demeye başliyor..Amin, amin..
Umuyorum bir gün insanları fazla önemsememeyi öğreniriz.
Aslında ailesini asla kötülemiyorum. En azından bilinçli yapmıyorum fakat ona yükleniyorum. Sanki sinirimi ondan çıkarmaya çalışıyorum.Erkek arkadaşının yapmadığı şeyler için bizzat onun üstüne gitme.
Onla huzurlu mutlu olmaya calis.
Konuşu açılırsa iyi konuş
Kötü konuşma ki yara olmasın içinde.
Şu an 2.şıkka büyük bir umutla sarılmak istedim.Bence o konu kapanmamış, benim de sevgilime yaşadığım sinir harbi temalı konum var bakabilirizsiniz benzer durum.
Tamam konuşmayalım bu konuyu demek konuyu kapatmak değildir. Siz kafanızda bitirmediyseniz elbette dilinize de yansır.Beyninizi susturamıyorsunuz ki dilinize sus diyesiniz
Önünüzde 2 seçenek var
1-Sevgilinize "tamam sen de bıktın ama..." ile başlayan içinizi döken bir konuşma yapmanız
2- Affetmeniz. Affetmek insana öyle huzur veriyor ki. Beyin rahatlıyor bir kere. Sürekli aynı şeyi düşünmek insanı hasta bile eder. Affedin gitsin ölümlü dünya değil mi. Ben öyle yapıyorum bir daha aklıma nadir geliyor sonra da hiç gelmiyor. Çünkü affetmişim üzerimden yük kalkmış.
poyrazinmelegi
Umuyorum o döneme bir an önce geçerim. :) Amann dönemine..Evet, belirli yaştan sonra sineye cekiyon saten.. Bide cocuklar olunca, koşturmaktan ve cocuklarin gelecegini dusunmekten azaliyor diger düşünceler.. Bide tek bende oldunu saniyordum, demeki oluyormus.. Burdan boyle konulari okuyunca ic sesim filan diye.. Insan az da olsa rahatliyor ve amannn demeye başliyor..
Herşeyi bir kağıda yaz.Aslında ailesini asla kötülemiyorum. En azından bilinçli yapmıyorum fakat ona yükleniyorum. Sanki sinirimi ondan çıkarmaya çalışıyorum.
Bunu mutlaka yapacağım, çok teşekkür ederim.Herşeyi bir kağıda yaz.
içinden geldiği gibi kibar olmadan .
Sonra yak yazdıklarını ve affet herşeyi.
Hayatım kısa zamanda biraz daha yoğun bir hâl alacak bu sefer de yorgunluktan bayılıp kimseyi takacak vaktim kalmaz umarım. :))O takmama mertebesine gelebilmek maalesef hiç kolay değil. Mesela benim bu kadar yoğun bi hayatım olmasaydı eğer onca şeye rağmen yine takardım gibi geliyor. Neyse ki günün 5 saati benim ve onu da duş ve uykuda geçirerek uzak kalıyorum sorunlardanAma şöyle de bişey var siz daha evli bile değilsiniz sanırım evlenince hayatınızda bir çok şey değişecek. Yıllardır tanıdığınız adamın hiç bilmediğiniz bir sürü tarafını göreceksiniz o büyük aşklar yerini hep mücadeleye bırakmak zorunda kalıyor mücadele yorgunluk tahammülsüzlük yapıyor eğer geçmişten gelen ben affedilmeyen problemler varsa onlar katlanarak önünüze gelecek bu hep böyle olur ya başarabiliyorsanız affedip geriden bırakıp önünüze bakın YOk yapamıyorsanız ileride daha büyük sorunlar yaşamamak adına bir kez daha düşünün
Evli bilemdeğilken onun ailesini bu kadar takmak neden ? Ben de takıyorum yaşanılanlar unutulmuyor asla , ama önemli ince nokta eşinin ailesi haklında senden hiç bir beklentisi olmaması , sen istemedikçe görüşmek zorunda seni bırakmaması !!! Bunu sağlayacaksa eşin olduğunda bence hiiiçç sallama , bundna başka çare yokErkekler galiba bir yere kadar sabrediyor. Öyle bir boyut aldı ki düzgünce konuşmak istesem bile yine mi bu konular ama yaa moduna girebilir.
Aslında artık hiç düşünmemek istiyorum. Sinirlenmemek, sakin olmak, gerekli olmayan insanları takmamak. Hayat kalitem çok düştü. İlk defa gördüğüm durumlar karşısında inanılmaz bocaladım.
Bir ara görüşmedik annesi aradı ve çok ısrar etti. Görüşmek istediğini söyledi ben de insanları kolay kolay kıramam neyse dedim, peki..Evli bilemdeğilken onun ailesini bu kadar takmak neden ? Ben de takıyorum yaşanılanlar unutulmuyor asla , ama önemli ince nokta eşinin ailesi haklında senden hiç bir beklentisi olmaması , sen istemedikçe görüşmek zorunda seni bırakmaması !!! Bunu sağlayacaksa eşin olduğunda bence hiiiçç sallama , bundna başka çare yok
Annesi seni aradığında söylemedin mi içindekileri ? Yaşattıklarını onların ?Bir ara görüşmedik annesi aradı ve çok ısrar etti. Görüşmek istediğini söyledi ben de insanları kolay kolay kıramam neyse dedim, peki..
Sonra erkek arkadaşım hiç memnun olmadı. Neyin var dedim neden görüştün ki dedi. Yani demek ki görüşmek istemesem bir şey söylemez hakkı ve haddi de değil zaten orası da ayrı bir konu ama.
Bilmiyorum, detaylı düşüneceğim. Beni böyle yıpratmaları bile çok düşündürücü. Kendilerinde nasıl bir hak görerek böyle tavırlar içine girdilerse artık.
Hayır. Yani aramızda böyle konular hiç açılmadı.Annesi seni aradığında söylemedin mi içindekileri ? Yaşattıklarını onların ?
Tabi..
Bundan 3-4 yıl önce falan erkek arkadaşım ailesinin borçları yüzünden çok sıkıntılı bir döneme girdi. O dönem öyle bir sıkıştı ki dışarıda kahve içecek parası dahi kalmıyordu, öyle garip bir dönem.
Benden de hiçvir şey kabul etmedi. Yani kahve almama bile müsaade etmedi. İş böyle olunca mecbur ailesiyle yaşadığı eve bazı haftasonları gitmek durumunda kaldım. Haftada 1 falan oturmaya gidiyordum yani.
O ara yine mesafemi korumaya çalıştım. Siz diye hitap ederim mesela hâlâ. Erkek arkadaşımı benimle paylaşmayı tercih etmediler. Yani onun birini sevip kollaması galiba biraz ağır geldi ki huzur verici bir ortam yaratmadılar. İnce ince laf sokmalar, babasının ben dahil herkese karşı huysuz ve de gayet patavatsız bir adam olmadı. Annesinin diğer evlatlarından ayırma pahasına erkek arkadaşıma olan büyük aşkı falan. Tam bir kaos yani.
Bu kaosun ortasında kayboldum ben. Kendime geldiğimde yahu ne oluyor? Ben ne yaşadım böyle dedim. Dahası var tabi. Travma oldu ben de resmen. Bu çirkin durumlar beni öfkeli, takıntılı, her şeyi çok kafasına takan ve huysuz biri yaptı.
Şimdi ise bunun kalıntılarından kurtulmak istiyorum. Eski deyim yerindeyse “cool” halime dönüş yapmak istiyorum. Bu nedenle öneri ve yardım için açılmış bir konu.
Şu an 2.şıkka büyük bir umutla sarılmak istedim.
Ya o kadar garip ki aslında ailesine kızgın değilim aslına bakarsanız omları çok da fazla önemsemiyorum bu yapılanlardan sonra.
Sinirim erkek arkadaşıma tamamen. Sanki bütün bu olanların suçlusu o gibi geliyor. Başlarda dik durabilseydi bunlar olmayacaktı diyorum.
Onu da mı affetmeliyim acaba? Resmen eziyet oldu beraber geçirdiğimiz vakitler.
Eğer olayın başı ve sonu aynı olsaydı evet bu bakış açısıyla asla bakmazdım. Yani karşı taraf kendine çeki düzen vermemiş ve dahi sevgilim durumları farkedip müdahale etmeseydi.Benim anladığım siz sinirinize hakim olmak istiyorsunuz yapılanları unutmak istiyorsunuz kendinize çare arıyorsunuz yanlış anlamadıysam.
Doğru bakış açısı bence bu değil . Ben anlattiklarinizdan şunu çıkardım. Sizi uzun yıllar yoran bir ilişki içindesiniz . Erkek arkadaşınız ve ailesi ile sevgili aşamasında yüz göz olmuşsunuz .(ne kadar siz biz desenizde evlerine haftada bir giderek olmuşsunuz )
Size gerçekten hazmedeyeceginiz şeyler yapılmış veya söylenmiş erkek arkadaşınız da buna göz yummuş.
Benim anlattiklarinizdan cikarimim bunlar.
Eğer anladığım gibiyse sizin öfke kontrolünüz yerine bu ilişkiyi tekrar gözden geçirmeniz gerekir diye düşünüyorum. Evlilik de düşünüyorsanız bu kişiyle 2 kere daha düşünün derim .
Bence sizde içten içe bunu hissediyorsunuz sonrasında yaşanabileceklerin huzursuzluğu var . Bide bu yönünden bakın bakalım ne göreceksiniz. .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?