- 25 Ekim 2015
- 19.368
- 99.157
- 598
- 41
Ben seni cok iyi anlıyorum
Nasılsın dememesi yetmezmiş gibi bir de engellemıs. Ben engellemesine cok kızdım.
Ben seni cok iyi anlıyorumAçıkçası çok bişey beklemiyordum. En azından bir iyi misin deseydi gün sonunda,ne bileyim bı kelime etseydi öyle durmak yerine bu kadar icerlemezdim saniyorum
Hayır her zaman böyle değilimİki kadın arasındaki meseleye kocanın girmesi olmaz.
Bence sen çok fevrisin.
Eltinin görevi polyannacılık oynayıp arkadan kuyu kazmaktır annenizin eltilerinde görmediniz mi hiç.İşte bunun idrakini yapamıyordum açıkçası. Bana iyi davranan, iyi temennileri olan bı insan kötü durumumdan mutlu olmaz kusurumu aramaz diyordum ki bu kadar polyannaliga gerek yok, anlamaya devam ediyorum.
Ben iki kisi kavga ederken konuyla alakasiz insanlarin araya girmesine karsiyim. Medeni iki insansiniz. Probleminizi kendi aranizda konuşarak halledebilirsiniz. Illahaki bir hakeme ihtiyac var mi?
Size haklısın mi deseydi ya da esinin abisine "cok ayip" mi deseydi? Oteki koca da araya girse (esek basi degil ya sizinki olaya mudahl olup yengesini suclayacaksa o da olur, o da seni suclar) isler buyurdu...Kosede sessiz kalmis iste ne guzel
Benim kocamla enistem tartissa ben de kenarda durup uzlasmalarini beklerdim herhalde.
Ben ailemden boyle gordum. evde ablamla annemle kavga ettiğimde babam tvsini izlemeye devam eder. Kavga ne kadar büyük olursa olsun. Sonra bize de anneme de hicbirsey olmamis gibi davranir. Biz de kavgamizi eder bir sekilde uzlasir normale doneriz. Ama babam araya girip "niye uzuyorsunuz annenizi??? Karicim sen de gitme uzerine cocuklarin! Evet yengenc sen haklisin. Hayir yengenc ozur dile!" falan diye hakemcilik oynasa durduk yere hem kavgaya dahil olacak hem de birimizden biriyle papaz olacak hem olay buyuyecek...
gerek yok.
şahsen ben boyle gördüm,guzelligini de biliyorum bu durumun. O yuzden esiniz iyi yapmis karismamakla.
Kaldi ki bu kadar basit bir konuyu bu kadar buyuttunuz? Kadin yuzunuze gülmüş,kaynanaya "bana abla demiyor" diye sikayet etmis.
Bri nevi ikiyuzluluk yapmis. Iyi de sizin sesinizi yükseltip herkesi dahil ettiğiniz bir kavga cikartmaniz mi daha iyi oldu yoksa kadin kadina mutfaga cekildiginizde (hatta kaynana da yaninizdayken) gucenmis gibi yapip "ayse ben arkadas oldugumuzu dusundugum icin sana isminle hitap ediyordum ama anneme rahatsiz oldugunu soylemissin. Keske sorunumuzu direkt bana soyleseydin, baskalarindan duymadan çözüm bulurduk. Üzdün vallahi beni" deseydin. Ne inkar edebilirdi -kaynana yaninda cunku inkar etmek onu yalanci cikarmak demek- ne kemkum edip.mahcup olmak fisinda bişey yapabilirdi. Evin geri kalaniyla gerilmeden o kadini utandirip ozur diletebilirdin ya da artik ona deger vermedigi belli edebilirdin ve hakli konumda olurdun.
Bence torpulemen gereken cok huyun var.
Aynı konuyu ben de yaşadım. Eltim bir yaş büyük olmasına rağmen abla dedirtmeye çalıştı ilk günden beri. Nişanlıyken eşim ve ailesi ısrar da edemediler nişanlıyım çünkü. Ama sanırım bunu evde mesele haline getirmiş elti. Eşim bahsedecek oldu boşver onu vs dedi. Ben de bir gün kv’me X’e abla derim. Bu benim için mesele değil. Ağzıma yapışmaz benden bir şey eksiltmez. Ama X onunla bitirecekse derim. Bitirmeyecek belli dedim. Amacı saydırmak büyük elti pozisyonuna girmek. Samimiyetle alakası yok.. ağlayarak ve sürekli mesele çıkararak tüm aileye dediğini yaptıran bir insan çünkü. Sustu herkes kimse sen abla de yeter konu kapanacak diyemedi. Asla demedim abl derken devamını da getirmemi her şeyi ona danışmayı peşinde dolanmamı onun parmağında oynamamı istiyordu. Baktı ben tınlamıyorum dedikodumu yaptı. Baktı muhatap olmuyorum soğuk dedi mesafeli dedi. Hala aynı noktadayım ben. Benim şansım nişanlı olmamdı. Evli olsam eşim ve ailesi seninkiler gibi yapabilirdi. Gelir gelmez söylemesini şuna bağladım; onlar gelmeden konuyu açmak sana abla dedirtmek. Samimi insan abla demişsin isim söylemişsin takmaz. Amacı benim elti gibi olabilir onu iyi tahlil et. Haklıyken haksız duruma düşmüşsün. Haklı bile olsan erkek tarafı eş özellikle öyle aile ortamında bağırayım hak arayayım istemiyorlar. Davranışını beğenmemişlerdir. Ama abla demek sana kalmış. Zorla söyletince sana eline ne geçecek. Kompleksli herhal.Evet bir eş ailesi konusu da benden. akşamüzeri bir olay yaşadım. Kayınvalide ve eltim geçen aylarda il dışında yaşadığımız eve geldiler. iyi hoş güzeldi her şey. Yani ben öyle sanıyordum. Bugün de biz kayınvalideme geldik ve neredeyse gelir gelmez bana söylediği şu oldu ; " x 'e x diyomussun abla demedigin için çok rahatsız olmuş, acaba benim yaşımı bilmiyor da o yüzden mi öyle diyor ben de seni uyarayım. " onun yaşında arkadaşlarım var ve isimleriyle hitap ediyorum ayrıca eşim de aynı yasta. Neyse ben bunu duyunca bi afalladim. Geldiğinde de dayanamadım neden rahatsız olduğun konuyu bana soylemiyorsun ben seni samimi gördüğüm için hitap şeklim buydu, aksini düşündürecegimi bilseydim zaten şuan bunu konuşmuyor olurduk, keşke muhatabin ben olsaydim doğrudan dedim. Israrla başkasına söylemedim sonuçta ben yanlış görmüyorum deyip ben de seni arkadaş gibi görüyordum diye çelişkili ifadelerle devam ederek beni saygısızlıkla suçladı, eşim de olay yerinde ve dut yemiş bülbül, sebebi de sesimi yukselttigim için haksız olmammış. Yoldan gelir gelmez eşimin annesinin beni böyle uyarmasına nasıl sessiz kalabilirim. Sağolsun müdahil olup aa aslında sana nasıl hitap etmesi gerektiği konusunda bana sormuştu o konuda haklı diyebildi ama bu hiçbir şeyi değiştirmiyor benm nazarımda. Sonrasında nasıl oldu bilmiyorum ama ortak yolu bulduk ve olayı iyice büyütmeden kapattık. Tabi ben bundan çıkaracağımi çıkardım abla diyecek bile samimiyete gerek yokmuş, daha da mesafeli olacağım. Neyse şuan beni strese sokan durum şu ki, eşim bu olaydan sonra bana tavırlı duruyordu ve ben yattigim halde gelmedi. Yani kendimi zaten yalnız hissediyordum attı beni bir köşeye , dayanamayıp sinirimi ona beni asla anlamadığını belirten mesajlar atarak ve en sonunda da engeli yedim. Annesi de bu süreçte tepkisizce oyle duruyor bu arada. Gelmediğine göre annesinin yanındaki boş yatakta falan yatar sanırım. Neyse, sabah kalkıp erkenden ailemin yanına gideyim diyorum. birbirlerine her şey söyleyip tepki verilmeyen, vereni de suçlu ilan eden bi yere düşmüşüm ben. Şuan da içimde sonsuz bosluk duygusu var.
Binlerce defa eltim yüzünden şu hale düştüm ve eşimde çok tepkisizdiEvet bir eş ailesi konusu da benden. akşamüzeri bir olay yaşadım. Kayınvalide ve eltim geçen aylarda il dışında yaşadığımız eve geldiler. iyi hoş güzeldi her şey. Yani ben öyle sanıyordum. Bugün de biz kayınvalideme geldik ve neredeyse gelir gelmez bana söylediği şu oldu ; " x 'e x diyomussun abla demedigin için çok rahatsız olmuş, acaba benim yaşımı bilmiyor da o yüzden mi öyle diyor ben de seni uyarayım. " onun yaşında arkadaşlarım var ve isimleriyle hitap ediyorum ayrıca eşim de aynı yasta. Neyse ben bunu duyunca bi afalladim. Geldiğinde de dayanamadım neden rahatsız olduğun konuyu bana soylemiyorsun ben seni samimi gördüğüm için hitap şeklim buydu, aksini düşündürecegimi bilseydim zaten şuan bunu konuşmuyor olurduk, keşke muhatabin ben olsaydim doğrudan dedim. Israrla başkasına söylemedim sonuçta ben yanlış görmüyorum deyip ben de seni arkadaş gibi görüyordum diye çelişkili ifadelerle devam ederek beni saygısızlıkla suçladı, eşim de olay yerinde ve dut yemiş bülbül, sebebi de sesimi yukselttigim için haksız olmammış. Yoldan gelir gelmez eşimin annesinin beni böyle uyarmasına nasıl sessiz kalabilirim. Sağolsun müdahil olup aa aslında sana nasıl hitap etmesi gerektiği konusunda bana sormuştu o konuda haklı diyebildi ama bu hiçbir şeyi değiştirmiyor benm nazarımda. Sonrasında nasıl oldu bilmiyorum ama ortak yolu bulduk ve olayı iyice büyütmeden kapattık. Tabi ben bundan çıkaracağımi çıkardım abla diyecek bile samimiyete gerek yokmuş, daha da mesafeli olacağım. Neyse şuan beni strese sokan durum şu ki, eşim bu olaydan sonra bana tavırlı duruyordu ve ben yattigim halde gelmedi. Yani kendimi zaten yalnız hissediyordum attı beni bir köşeye , dayanamayıp sinirimi ona beni asla anlamadığını belirten mesajlar atarak ve en sonunda da engeli yedim. Annesi de bu süreçte tepkisizce oyle duruyor bu arada. Gelmediğine göre annesinin yanındaki boş yatakta falan yatar sanırım. Neyse, sabah kalkıp erkenden ailemin yanına gideyim diyorum. birbirlerine her şey söyleyip tepki verilmeyen, vereni de suçlu ilan eden bi yere düşmüşüm ben. Şuan da içimde sonsuz bosluk duygusu var.
Pardon çocuk musunuz siz bu kadar basit konuları ailenin yanına gitmek kadar büyütüyorsunuz wşinize gidip bu konunun saçma olduğunu haklı haksız aranmadığımızı böyle küçük bir konudan aranızın bozulmasını istemediğinizi söyleyinEvet bir eş ailesi konusu da benden. akşamüzeri bir olay yaşadım. Kayınvalide ve eltim geçen aylarda il dışında yaşadığımız eve geldiler. iyi hoş güzeldi her şey. Yani ben öyle sanıyordum. Bugün de biz kayınvalideme geldik ve neredeyse gelir gelmez bana söylediği şu oldu ; " x 'e x diyomussun abla demedigin için çok rahatsız olmuş, acaba benim yaşımı bilmiyor da o yüzden mi öyle diyor ben de seni uyarayım. " onun yaşında arkadaşlarım var ve isimleriyle hitap ediyorum ayrıca eşim de aynı yasta. Neyse ben bunu duyunca bi afalladim. Geldiğinde de dayanamadım neden rahatsız olduğun konuyu bana soylemiyorsun ben seni samimi gördüğüm için hitap şeklim buydu, aksini düşündürecegimi bilseydim zaten şuan bunu konuşmuyor olurduk, keşke muhatabin ben olsaydim doğrudan dedim. Israrla başkasına söylemedim sonuçta ben yanlış görmüyorum deyip ben de seni arkadaş gibi görüyordum diye çelişkili ifadelerle devam ederek beni saygısızlıkla suçladı, eşim de olay yerinde ve dut yemiş bülbül, sebebi de sesimi yukselttigim için haksız olmammış. Yoldan gelir gelmez eşimin annesinin beni böyle uyarmasına nasıl sessiz kalabilirim. Sağolsun müdahil olup aa aslında sana nasıl hitap etmesi gerektiği konusunda bana sormuştu o konuda haklı diyebildi ama bu hiçbir şeyi değiştirmiyor benm nazarımda. Sonrasında nasıl oldu bilmiyorum ama ortak yolu bulduk ve olayı iyice büyütmeden kapattık. Tabi ben bundan çıkaracağımi çıkardım abla diyecek bile samimiyete gerek yokmuş, daha da mesafeli olacağım. Neyse şuan beni strese sokan durum şu ki, eşim bu olaydan sonra bana tavırlı duruyordu ve ben yattigim halde gelmedi. Yani kendimi zaten yalnız hissediyordum attı beni bir köşeye , dayanamayıp sinirimi ona beni asla anlamadığını belirten mesajlar atarak ve en sonunda da engeli yedim. Annesi de bu süreçte tepkisizce oyle duruyor bu arada. Gelmediğine göre annesinin yanındaki boş yatakta falan yatar sanırım. Neyse, sabah kalkıp erkenden ailemin yanına gideyim diyorum. birbirlerine her şey söyleyip tepki verilmeyen, vereni de suçlu ilan eden bi yere düşmüşüm ben. Şuan da içimde sonsuz bosluk duygusu var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?