Sinirlenince ağlamak.

bende katı biriyimdir biraz içimdeki duyguları sevgiyi dışa yansıtmayı pek sevmeyen biriyim ama sinirlendiğim an ağlıyorum sinirden ve kalbim sıkışıyor bu hutumu hiç sevmiyorum
 
Ben de öyleyim... Hatta böyle sesim titremeye başlıyor falan insanlar anlıyor aglayacagımı. Lisedeyken biri Fenerbahçe'ye laf attıgı zaman cok sinirlenirdim böyle kafamdan aşağı kaynar su dökülmüş gibi hissederdim kendimi kaybederim konuşurken sesim titrerdi sonra da ağlardım hemen
 
Bende oyleyim sinirlenince tutamiyorum kendisi gozlerimden tasip pat pat akiyor tutmaya cok calistim nafile :/
 
Kızlar pek duygusal biri değilim. Hatta duygusallık konusunda sıfırım da denebilir ama sinirlenince ağlama gibi bir huyum var. Bir şeye sinirlendiğim zaman hemen gözlerim doluyor. Kıpkırmızı oluyorum. Özellikle de hassas olduğum bir konuysa -ailem, haklı olduğum durumlar, tuttuğum takım gibi- . Bu kötü bir şey mi bilmiyorum ama birisi ile tartışma halindeyken çok güçsüz gösteren bir şey gibi geliyor.
Düşünsenize biriyle tam tartışma halindesiniz, haklısınız da ve gözlerinizden yaşlar akmaya başıyor. Üzüldüğünüz için mi ? Hayır. Korktuğunuz için mi ? Hayır. Tedirginlik mi ? Hayır. Sadece sinirlendiğiniz için. Haklı olun ya da olmayın karşıdaki kişide bir "güçsüzüm" imajı çiziyor. Ağlamak biraz da olsa sakinleştiriyor tabii ki , o ayrı.

Bilmiyorum ne kadar normal ama özellikle de haklı olduğum zamanlarda ağlamaya başlayınca kendime gıcık oluyorum. Peki ya siz, sizde de var mı böyle bir durum ? :KK31:
çok çok kötü bir durum , kendinizi savunacakken savunamıyorsunuz sonra kendinizi yiyorsunuz değil mi , :(
 
Back
X