sırrın yük olması

EmiraSalih .!.:

Ben sirlarimi gece uyumadan önce birilerine anlattığımi hayal edip rahatliyorum.
Tövbe edip Rabbime sığınıyorum...

Genişletmek için tıkla...

ulkemm .!.:

Geçen günlerde açtığınız konuda nişanlımla hiç görüşemiyoruz ailem yalnız bırakmıyor demiştiniz daha sonra eski konularinizda birlikte olurken acı oluyor falan dediğiniz ortaya çıktı sonra da da konuyu kapattirdiniz onunla bir alakası var mı?

Genişletmek için tıkla...

riri2134 .!.:

Ya çocukken yapmışsın bir hatta sanki tutucu bir ailen var da senin ki de namus davası gibi bir sey gibi hissettim.

Genişletmek için tıkla...

antonie .!.:

ama dışarıya karşı aşırı mantıklı, ilkeli gözüken birisi olarak bir hata yaptım bir gün…

Genişletmek için tıkla...

antonie .!.:

hiç bilgi vermemişsiniz zeynones , bu yüzden çok genel yazacağım, umarım sizin durumunuza da uyar…

yaptığımız hatalar, işlediğimiz suçlar ve yaşadığımız olaylar; hepsi biz farkında olmadan bizi oluşturuyor. kitap okuyoruz, 3 ay sonra birisi bize kitaptaki olayları sorsa anlatmakta zorlanıyoruz, hatırlayamıyoruz… unutuyoruz. ama aslında unutmuyoruz. yaptığımız/yaşadığımız her şey bilinçaltımızda, beynimizde, kişiliğimizin derinliğinde gizli.

en azından ben böyle inanıyorum. yolda yürürken gördüğümüz taşın bile hayatımızda etkisi var. durum böyleyken, bir hata demek, bizim hayatımızı karakterimizi her şeyimizi etkileyecek bir şey demek.

evet çok güçlü bir durum… evet siz bu yüzden korkuyorsunuz. bir hatanın bu kadar güçlü olmasından korkuyorsunuz. ama o hata sizi "siz" yapıyor… eğer o hatayı yapmamış olsaydınız siz şu an olduğunuz "siz" olmazdınız.

bu yüzden hatanızdan nefret etmemeye çalışın. sevmeye çalışın diyemiyorum çünkü bir hatayı sevmek çok zor :) ama nefret etmemeye, kabullenmeye çalışın… "beni ben yaptı" demeye çalışın. "onun sayesinde karakterim gelişti, artık 10 kat daha güçlü bir insanım" demeye çalışın. "bu hatayı yapmasaydım şimdi olduğum insan olmazdım, başkalarına karşı bu kadar anlayışlı birisi olamazdım. şimdi biliyorum ki insanlar ne kadar iyi de olsalar mutlaka hata yapıyorlar ve yapacaklar. hayat bu. ben de hatamı yaptım. beni ben yaptım. sadece geçmişimin bir parçası" demeye çalışın.

ben kendime şöyle bir bakış açısı kazandırmaya çalışıyorum; geçmişimde yaptığım utanç verici şeyleri düşünürken "o zamanki kız öyle düşünüyordu, düşündüğü şeyi yaptı. şimdiki antonie böyle düşünüyor, değiştim, yapacak bir şey yok" demeye ve bu yüzden eski düşüncelerim için kendimi yargılamamaya çalışıyorum. o zamanki zeynones başkaydı, şimdiki zeynones bambaşka. şimdiki zeynonesin düşündüğü şeyleri o zamanki zeynones düşünemediği için onu yargılama…

hatalarımın beni büyüttüğünü düşünüyorum hep…

şimdi burada açık açık yazmak istemiyorum, üstü kapalı bahsedeceğim. merak edip dertleşmek isterseniz özelden anlatırım.
ama dışarıya karşı aşırı mantıklı, ilkeli gözüken birisi olarak bir hata yaptım bir gün… bir gün değil aslında, uzun bir süre yaptım bu hatayı… erkek arkadaşımla ilgili bir olaydı. ve bu hatayı yapan herkesi eleştirir hepsiyle dalga geçerdim. bu yüzden kendime hiç yakıştıramadım.

sonra bunu kendim yaptıktan sonra kendimden midem bulandı. hatamın farkına vardım. sonrası benim için zor oldu. öyle aşırı büyük bir şey değildi, evet. kimsenin hakkını yemedim ya da hiç kimseye yalan söylemedim, adaletsizlik yapmadım, dedikodu yapmadım. ama bir ilkemi çiğnedim ve kendi gözümde bütün saygınlığımı yitirdim. işin kötüsü, erkek arkadaşımın gözünde de saygınlığımı yitirebilecek şeyler yapmıştım

kendi kendime hep şöyle düşünürdüm; ben bu adamla bir ömür geçirmek istiyorum. ve bu adam, benim yaptığım iğrenç karaktersizliği hayatımız boyunca bilecek. ya ilerde beni karaktersizlikle suçlarsa? ya öyle düşünürse? ya saygısını yitirirse? ben bu hatayı nasıl yaparım?

sonra bu hatanın beni büyüttüğünü kabullendim. ben her zaman herkese "hata yapabiliriz, hayat bu" derdim ama bunu hiç gerçekten yaşamamıştım. ilk defa gerçekten ciddi bir konuda, bir "karakter" meselesinde hata yapmıştım. hani insanlara "hata yapabilirsin" derken böyle konularda da yapabileceklerini düşünmüyordum, ufak tefek meselelerde hata yapma izni veriyordum aslında. ama büyük meselelerde de hata yapılırmış, gördüm. bazen insanlar büyürken sağlıklı düşünemiyormuş, bazen hayatta her zaman her şey siyah ya da beyaz değilmiş.

aylaaar aylar sonra bu konuyu eski erkek arkadaşımla konuştuk. büyük çoğunlukla ben konuştum. kendimi anlattım. ve bir ara "çok utanıyorum ya konuşmaktan, iğrenç zamanlardı. hatta hiç yaşanmamış gibi mi davransak acaba" dedim. "utanma" dedi. "ben senin öyle birisi olmadığını biliyorum. o zaman da biliyodum. o kadar iğrenç değil"

bu konuşmadan sonra üzerimden büyük bir yük kalktı.

sen kimseyle konuşamam diyorsun, yine de bana nişanlına vs anlatman iyi olurmuş gibi geliyor. ama tabi ki sen daha iyi bilirsin, anlatmak istemiyorsan anlatma.
ve eğer anlatmayacaksan da benim eski sevgilimin bana söylediği cümleleri ben de sana söylüyorum;

"üzülme. sen iğrenç birisi değilsin. o hatayı yaparken de değildin"

çok uzun yazdım ama umarım işe yaramıştır. sevgiler…

Genişletmek için tıkla...

zeynones2 .!.:

bende çocuk değildim ki...
maalesef daha çok taze bir şey yaşadım ve yükü boğuyor dünya omuzlarımda gibi..

Genişletmek için tıkla...

Delice zeytin .!.:

Zeyno bence buraya anlatabilirsin. Sen naif birisin büyük ihtimalle abartılı bir üzüntü duyuyorsun :)

Dilersen bana özelden yazabilirsin

Genişletmek için tıkla...

Coconutoil .!.:

Benim anlamadığım şey sırlar neden kötü olmak zorunda? Herkes birbirine aman tövbe et aman üzülme aman paylaş rahatlarsın demiş. Benim de bi sırrım var ama aklıma geldikçe gülümserim :)

Genişletmek için tıkla...

kumrukusum .!.:

Elacigim senin konun ne oldu son durum inşallah herşey yolundadır kaç gündür aklımdasın unutulmadın bak :)

Genişletmek için tıkla...

elanur84 .!.:

Ayyyy canım benim teşekkür ederim hepinize canım 1 ay oldu görüşüyoruz ama ısınamıyorum ben bu çocuğa, yüzyüze de öyle çok görüşmedik 3 hafta sonra gelecekmis (başka ilde ya) bilmiyorum nolacak, bir de çocuğun hayalleriyle oynamışım gibi olmak istemiyorum ama heralde bitireceğim

Genişletmek için tıkla...